Ἕνας Ἄγγλος ποιητής διαιροῦσε σέ τέσσερεις κατηγορίες τούς ἀνθρώπους.

«Ἕνας Ἄγγλος ποιητής διαιροῦσε σέ τέσσερεις κατηγορίες τούς ἀνθρώπους.

Στούς ἀνθρώπους σφουγγάρια, πού ἀπορροφοῦν

ὅ,τι βροῦν καί τό ἀποδίδουν ἀναμεμειγμένο τό καλό

καί τό κακό σάν θολό νερό.

Στούς ἀνθρώπους κλεψύδρες, πού κλεισμένοι μέσα

σ᾿ ἕνα στενό περιβάλλον, περνοῦν ὅλη τους τή ζωή

χωρίς νά δοῦν τίποτε, χωρίς να κάνουν τίποτε, σάν

τήν ἄμμο πού πέφτει στην τρύπα τῆς κλεψύδρας.

Στούς ἀνθρώπους διυλιστήρια, πού δέν κρατοῦν

παρά τήν ἀκαθαρσία καί τή λάσπη.

Τούς ἀνθρώπους διαμάντια, πού ἀγαποῦν τό φῶς

καί τό ἀντανακλοῦν μέ δική τους λάμψι καθαρή και

ἁγνή»