Γράφει ὁ Rich De Vos:

 Γράφει ὁ Rich De Vos: «Ή ταμπέλα πού

κρεμόταν πάνω ἀπ᾿ τό κτήριο τοῦ Bowling ἔγραφε: "Απόψε μαραθώνιος Bowling". Στό ἐσωτερικό τοῦ

κτηρίου, ὅλοι οἱ διάδρομοι ἦταν γεμάτοι ἐνθουσιώδεις

ἐθελοντές πού εἶχαν προσέλθει γιά νά βοηθήσουν τα κακοποιημένα παιδιά. Ὁ θόρυβος ἀπ᾿ τίς μπάλες πού κυλοῦσαν γιά νά ρίξουν κάτω τίς ξύλινες κορύνες συνοδευόταν ἀπό δυνατές ζητωκραυγές, ἠχηρά γέλια

καί ποδοκροτήματα.

Περί τό μέσο τῆς βραδυᾶς, ὁ Τζίμ καί ἡ Νάνσι

Ντόρναν ὁδήγησαν τήν ἀναπηρική καρέκλα τοῦ

Ἔρικ μέσα ἀπ᾿ τό κεφάτο, ἀλαλάζον πλῆθος. Ὁ Ἔρικ

ηταν πιά ἔφηβος, ὅμως τό βάρος του δέν ξεπερνοῦσε

τα 35 κιλά. Ὁ διακλαδωτήρας πού εἶχε τοποθετηθῆ

στο κρανίο του ἐξακολουθοῦσε νά διοχετεύη τοξικά ὑγρά μακρυά ἀπ᾿ τόν ἐγκέφαλό του, ὅμως ἀκόμη

πάθαινε τακτικά κρίσεις. Ράβδοι ἀπό ἀτσάλι στήρι-

ζαν τή σπονδυλική του στήλη ἀπ' τό λαιμό μέχρι τή

μέση. Ἕνα ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο ἦταν ὑπεύθυνο για

τήν Ιδιαίτερα περιορισμένη ικανότητά του να χρησιμοποιῆ τούς μύες τῶν χεριών καί τῶν ποδιῶν του.

Ὅμως, ὁ Ἔρικ ἔδινε τό "παρών" πρόθυμος να παίξη

bowling γιά τά κακοποιημένα παιδιά, καί ἦταν ἀποφασισμένος να συνεισφέρη τό δικό του μερίδιο.

Ὁ Τζίμ καί ἡ Νάνσι φόρεσαν τα παπούτσια τοῦ

bowling καί ἔσπρωξαν τήν πολυθρόνα τοῦ Ἔρικ μπρο-λστά στο διάδρομο τοῦ παιχνιδιοῦ. Γιά μία στιγμή τό θορυβῶδες πλῆθος πού συνωστιζόταν στο χώρο τοῦ bowling σώπασε. Ὁ Τζίμ σήκωσε μία μπάλα τοῦ

bowling καί γονάτισε δίπλα στό γυιό του. Τό ἀδύνα-

μο, τρεμάμενο χέρι του Ερικ τεντώθηκε γιά νά πιά

ση τή μπάλα.

—Ἕτοιμος, γυιέ μου;, ρώτησε ἤρεμα ὁ Τζίμ.

—Έτοιμος, ψιθύρισε ὁ ῎Ερικ͵ ἀτενίζοντας πέρα στο

βάθος τοῦ διαδρόμου τίς δέκα λευκές κορύνες.

Ἡ Νάνσι ἔσπρωξε τήν πολυθρόνα τοῦ Ἔρικ στήν

κατάλληλη θέσι. Ὁ Τζίμ ὁδήγησε τό χέρι τοῦ γυιοῦ

του. Ὁ Ἔρικ στόχευσε προσεκτικά καί ἡ μπάλα τοῦ

bowling ἀναπήδησε ἐλαφρά πάνω στό ξύλινο δάπεδο καί ἄρχισε νά κυλᾶ.

Ἐκείνη τή βραδυά δέν ὑπῆρξε οὔτε ἕνας ἄνθρωπος πού νά μήν εὐχήθηκε νά συμβῆ ἕνα θαῦμα καθώς ἡ μπάλα ταξίδευε ἀργά, διαγράφοντας μιά μεγάλη καμπύλη, πρός τίς κορύνες. Ὁ Τζίμ κρατοῦσε τὴν

ἀναπνοή του. Ἡ Νάνσι συγκρατοῦσε τά δάκρυά της.

Ὁ Ἔρικ κρατοῦσε τήν ἀναπνοή του και περίμενε.

“Strike!” ἐπευφήμησε μέ μία φωνή τό πλῆθος, καί

οἱ δύο γονεῖς ἔσκυψαν ταυτόχρονα νά ἀγκαλιάσουν

τό γυιό τους.Δηλαδή ρίξιμο καί τῶν δέκα κορυνῶν μέ τή μία.

“Γιά τά παιδιά", εἶπε ὁ Ἔρικ, κοιτώντας τόν πατέρα του και χαμογελώντας πλατειά σάν πρωταθλητής.

Τό πλῆθος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Οἱ

ἄνθρωποι γελοῦσαν καί ἔκλαιγαν καί ἔψαχναν τίς τσέπες τους να προσφέρουν χρήματα, καθώς ὁ Ἔρικ έλεγε: “Γιά τά παιδιά".

"Συγκεντρώσαμε 190.000 δολλάρια ἐκείνη τή

βραδυά”, θυμᾶται ὁ Τζίμ, "ἀρκετά για να πληρώσουμε την προκαταβολή δύο νέων σπιτιῶν γιὰ τὰ κακοποιημένα παιδιά. Τό ἕνα ἦταν για παιδιά ἀπό δύο ἕως τεσσάρων ἐτῶν”, λέει, “Παιδιά πού εἶχαν ἀπομακρυνθῆ γιὰ πάντα ἀπ᾿ τούς γονεῖς τους, για να μήν ὑποφέρουν πιά καί νά σωθοῦν. Ἕνας δωρητής μᾶς ἔφερε μία ἐπιταγή 40.000 δολλαρίων ἀπό τή Μάκ Ντόνελ Ντάγκλας" συμπληρώνει ὁ Τζίμ, “ὅμως ἐκείνη τή βραδυά καμμία δωρεά δέν συγκρίνεται μέ τό δῶρο τό ὁποῖο ἔκανε σέ ὅλους μας ὁ Ἔρικ"» 

Τό δίλεπτο τῆς χήρας,