Αυτή τη νύχτα ο Χριστός κάθεται μόνος στη φυλακή και προσεύχεται για εκείνους που θα Τον σκοτώσουν. Η άπειρη αγάπη προσεύχεται για τους ανθρώπους της κόλασης. Μίλησε στον Πατέρα. Αφού κοροϊδεύτηκε, σύρθηκε από την Άννα στον Καϊάφα, από τον Ηρώδη στον Πιλάτο, ο Θεός της αγάπης βρίσκεται με τα πόδια του στα κούτσουρα. Ελάψε για τον Πέτρο που καταράστηκε που δεν Τον γνώρισε. Περιμένει τον Ιούδα να επιστρέψει από το σκοτάδι. Τρέμει από λαχτάρα για την πιο αγνή Μητέρα Του. Στις δισεκατομμύρια σκέψεις του Λόγου, κάθε ψυχή, κάθε άνθρωπος, που έχει πεθάνει, πεθαίνει ή θα πεθάνει, νιώθει μέσα από τα μάτια Του όλα τα δάκρυα στο σύμπαν. Η λέξη κλαίει. Λαχταρά τον Σταυρό που θα Τον συντρίψει και θα τραβήξει τον άνθρωπο από την άβυσσο της απώλειας. Η άπειρη αγάπη κλαίει για τους ανθρώπους της κόλασης, προαναγγέλλοντας τη συντριβή της κόλασης και του θανάτου. Ο ιδρώτας και το αίμα του ποτίζουν το σύμπαν με ζωή.
Ένιωσα κι εγώ μια σταγόνα από το βάρος του Σταυρού, κουβαλώντας ένα μικρό Σταυρό, στη μικρότητά μου, στη μέση της Εκκλησίας. Κι εγώ έπεσα κάτω από το βάρος του, κλείνοντας την πτώση μου στην αμαρτία.
Και κατάλαβα ότι μέσα από τον Σταυρό και με τα δάκρυα μαθαίνουμε να μην πεθάνουμε ποτέ ξανά.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.