ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΙΕΡΈΑΣ.

«Κύριε,

ζηλεύω τή "χαμένη δραχμή"

πού τή βρίσκεις.

Ζηλεύω τό "χαμένο πρόβατο"

πού ξαναβοσκάει στο λιβάδι Σου.

Ζηλεύω τό “νεότερο γυιό" Σου,

πού τοῦ φορᾶς τό δαχτυλίδι καί τή στολή τήν

πρώτη".

Δέν θέλω καί, ὅμως, μιμούμαι

τόν "πρεσβύτερο γυιό" Σου·

Ἀρνοῦμαι να συλλειτουργήσω

μέ τήν πατρική Καρδιά Σου.

Ἀρνοῦμαι να κοινωνήσω

τό Ελεός Σου στούς "ἁμαρτωλούς".

Τί μέ κρατάει στις τάξεις τῶν Φαρισαίων;

Ἄχ! Αὐτό εἶναι· τό "γράμμα τοῦ νόμου".

Αὐτό μέ κάνει να νοιώθω "δίκαιος",

ἀκριβῶς τότε πού μεθῶ μέ τό κρασί

τῆς ἀθεράπευτης ἀσωτίας!

Αὐτῆς,

πού μέ ντύνει μέ τά “γιορτινά" μου

τότε,

πού μέ κρατεῖ μακρυά Σου!

Κύριε,

θά τό κάνης τό "θαύμα" Σου;

Θά μέ σώσης ἀπό τόν ἑαυτό μου;»