Νὰ μὴν ξεχνᾶς κανένα θλιμμένο, γιατὶ εἶναι ἱερὸ πρόσωπο· οὔτε κανένα χαρούμενο,γιατὶ ἔχει ἀνάγκη συμπαραστάσεως. Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης.

Νὰ μὴν ξεχνᾶς κανένα θλιμμένο, γιατὶ εἶναι ἱερὸ πρόσωπο· οὔτε κανένα χαρούμενο,

γιατὶ ἔχει ἀνάγκη συμπαραστάσεως. Λυπᾶσαι τοὺς πετυχημένους καὶ κενοὺς περιεχομένου. Καὶ ζηλεύεις τοὺς καρφωμένους σὲ

σταυροὺς δοκιμασιῶν, ποὺ μυστικὰ δέχτηκαν τὴν ἀγαλλίασι ποὺ κάνει την κόλασι

παράδεισο. Μέσα στὸν ἄνθρωπο ὑπνώττει

μιὰ δύναμι ἀκατάβλητη ποὺ εἶναι ἕτοιμη νὰ

ἐκραγῆ καὶ νὰ ἀναπτυχθῆ ἀπεριόριστα,

ὅταν θιχτῆ ἀπὸ τὴν ὁποιαδήποτε ἀφορμή.

Ἐὰν ὅταν ἀσθενῶ, τότε δυναμώνω  ὅταν

φτάνω στὴν τέλεια ἀδυναμία τοῦ θανάτου,

φτάνω σὲ ἔκπληξι τῆς ἀνεκφράστου παντοδυναμίας τῆς Ἀγάπης.

Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῆ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός. Ὁ τρόπος ποὺ μπορῶ νὰ τὸν εὐχαριστήσω εἶναι ἡ ἑκούσια προσφορὰ τοῦ εἶκαι μου σ' αὐτόν, γιὰ νὰ συνεχίση νὰ ἐνεργῆ ὅπως γνωρίζει καὶ θέλει.

Τὰ προβλήματα τακτοποιοῦνται ὄχι ὅταν

ἐσὺ προσπαθῆς νὰ τὰ λύσης με τις δυνάμεις σου, ἀλλὰ ὅταν ἐναποθέτης τὸν ἑαυτό

σου ὁλόκληρο Χριστῷ τῷ Θεῷ, νὰ κριθῆ

καὶ νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὰ κεκρυμμένα με

τὴν αἴτησι: γενηθήτω τὸ θέλημά σου.

***

Πλησιάζοντας ἕνα αὐθεντικό κείμενο ἢ ἔργο

τέχνης, δέχεσαι μιὰ εὐλογία ποὺ σὲ πλουτίζει καὶ σὲ χρεώνει.

Παίρνεις μηνύματα ζωῆς. Τὰ δουλεύει τὸ

εἶναι σου. Καὶ βγαίνει τὸ συμπέρασμα τῆς

προσωπικῆς σου ἀντιδράσεως.

Τὸ θέμα εἶναι τί ζητᾶς καὶ σὲ ποιό ἐπίπεδο κινεῖσαι. Τί διαλέγεις καὶ τὸ κρατᾶς.

Τί δὲν σὲ ἐνδιαφέρει καὶ τὸ πετᾶς.

Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει μέσα σου κοινοποιείται στὸν ἄλλον ποὺ ἔχει τὴν ἴδια συχνοτητα δέκτου καὶ πομποῦ. Ἔτσι λειτουργεί ή

ἁρμονία τῶν σχέσεων ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐλευθερία τῆς χάριτος.

Ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος καὶ ὧδε

ἡμῖν ἀοράτως συνών τὰ ἐλλείποντα

ἀναπληροῖα καὶ τὰ ὑπάρχοντα μεταμορφώνει. 

Ὅταν πλησιάζης κάποιο ποὺ προχέει τὴ χάρι τῆς ταπεινώσεως, ἐνισχύεσαι δωρεάν καὶ δοξολογεῖς τὸν Εὐεργέτη.

Ὅταν βλέπης κάποιο πληγωμένο ποὺ

ὑποφέρει, σπεύδεις αυθόρμητα νὰ συμπαρασταθῆς. Θυμᾶσαι τὸν ἑαυτό σου πεσμένο στὸν δρόμο καὶ αἱμόφυρτο, ποὺ ἕνας ξένος, Σαμαρείτης, σὲ πλησίασε, σοῦ καθάρισε τις πληγὲς καὶ σοῦ μαλάκωσε τον πόνο, ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα κάποιος Λευίτης ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθες.

***