Το έλεος τών πτωχών!!!

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι θα ελεήσουμε τους φτωχούς που θα μας αναγνωρίσουν την ημέρα της κρίσης.  Όταν ο διάβολος θα βγάλει τις κακές μας πράξεις, τους φτωχούς που έχουμε ξεχάσει, αυτές που έχουμε πάρει κατά καιρούς στο αυτοκίνητο, ή τους δώσαμε ένα φουλάρι επειδή έκανε κρύο, ή μια καραμέλα, ή τους δώσαμε μπουκάλι για να πιουν ή τους χαμογέλασα και τους ρώτησα πώς τα πάνε, όλοι οι φτωχοί στη ζωή μας θα πηδήξουν και θα πουν: "Κύριε, τον ξέρουμε, είναι καλός άνθρωπος, ήταν ελεήμων μαζί μας!"

 Αυτό είναι το ευαγγέλιο από την Κυριακή της φοβερής κρίσης.  Όλη μας η ζωή είναι ένα έργο ελέους, ένα θεραπευτικό και φιλικό έργο ελέους με εκείνους που δεν τους γνωρίζουμε, αλλά τους οποίους ο Χριστός είπε ότι ήταν ο ίδιος, γιατί ο ίδιος ταυτίζεται με όλους τους φτωχούς και τις πράξεις που τους γίνονται λαμβάνει. Ο ίδιος.

 Τι τρομερή αμαρτία είναι να αγνοείς έναν φτωχό, να γελάς με την ασθένεια και την ανικανότητα κάποιου, γνωρίζοντας ότι ο ίδιος ο Χριστός είχε τόσο έλεος που έκανε τον εαυτό του έτσι, μόνο και μόνο για να τον παρηγορήσει.  Ο Θεός κατέβηκε από την Ουράνια δόξα Του, παίρνοντας σάρκα, και μόχθο, και ονειδισμούς και ξυλοδαρμούς μέχρι θανάτου, μόνο για να ενθαρρύνει τους φτωχούς, και δεν κινούμαστε από την άνεσή μας ούτε να κοιτάξουμε αυτόν που μας ζητάει ένα κομμάτι ψωμί .  Γι' αυτό ο Χριστός μας λέει ότι θα κριθούμε από τους φτωχούς, δηλαδή από το πώς ήταν απέναντί ​​τους η καρδιά μας.

 Και το έλεος πρέπει να είναι προς όλους, γιατί ούτε ο Χριστός δεν έκανε διάκριση μεταξύ των κακοποιών που είναι στη φυλακή και των αδίκως καταδικασμένων, αλλά μόνο μας είπε να τους εξετάσουμε.  το ίδιο και οι άρρωστοι, είτε έχουν αρρωστήσει από αμαρτίες είτε για άγνωστους λόγους - ας τους ελεήσουμε όλους, αφήνοντας τη γνώση των ψυχών σε έναν Θεό, γιατί δική του είναι η κρίση και η δόξα, στους αιώνες των αιώνων.  Αμήν

 Ιερομόναχος ΣΑΒΑΤΙΕ ΜΠΑΣΤΟΒΟΙ