Μνήμες Σχήματος-Αρχιμανδρίτη Ζωσιμα (Σοκούρ) 10

 

Galina Nikolaevna Kormishina, περιοχή Ντόνετσκ, Μαριούπολη:

 

Ευχαριστώ τον Κύριο Ιησού Χριστό για το γεγονός ότι, μέσω των προσευχών του Πατέρα μας Ζωσιμά, έσωσε τους συγγενείς μου από το θάνατο κατά τη διάρκεια του πολέμου της Τσετσενίας του 1996.

 

Τα παιδιά μου και εγώ φύγαμε από το Γκρόζνι πριν από τον πόλεμο του 1996, αλλά οι αδερφές μου και οι οικογένειές τους παρέμειναν υπό βομβαρδισμούς στο Γκρόζνι. Ανησυχούσα πολύ, δεν κοιμήθηκα τη νύχτα, προσευχήθηκα. Αποφάσισα να πάω στον πατέρα Ζωσιμά για να μάθω για την τύχη των τριών αδελφών μου και των οικογενειών τους. Τα είπα όλα στον πατέρα μου. Ρώτησε: «Πώς προσεύχεσαι;» Του απάντησα ότι διάβασα ό,τι μπήκε στα χέρια μου: την Αγία Γραφή, ακάθιστους προς την Υπεραγία Θεοτόκο και το Ψαλτήρι. Είπε ότι προσεύχομαι για αυτούς σαν να ήταν ζωντανοί, αλλά ίσως να μην είναι πια ζωντανοί. Έκλεισε τα μάτια του και κάθισε εκεί για πολλή ώρα με κλειστά μάτια. Νόμιζα ότι είχε αποκοιμηθεί και ήθελε να φύγει, αλλά με σταμάτησε με κλειστά μάτια και είπε: «Δεν σου τα είπα όλα». Ο πατέρας Ζωσιμά άνοιξε τα μάτια του και είπε: «Τι συμβαίνει τώρα στο Γκρόζνι. Πόσοι Ρώσοι και Τσετσένοι πεθαίνουν για χάρη του κέρδους για ένα σωρό «νέους Ρώσους».

 

Ανησυχούσα πολύ τι θα μου έλεγε για τους συγγενείς μου. Τελικά μου είπε ότι όλοι οι συγγενείς μου ήταν ζωντανοί, ακόμη και τα διαμερίσματα στα οποία έμεναν ήταν όλα άθικτα. Έπεσα στα πόδια του πατέρα Ζωσιμά με χαρά και άρχισα να του φιλάω τα χέρια με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης. Στη συνέχεια, σηκώθηκε και προχώρησε με την πλάτη της προς την πόρτα, ευχαριστώντας τους πάντες και υποκλίνοντας. Ο π. Ζωσιμάς γέλασε και είπε: «Γύρισε και περπάτα κανονικά». Έφτασα στην πόρτα και συνήλθα: «Πάτερ Ζωσιμά, δεν με ευλόγησαν με εικόνα!»

 

Είπε: «Δόξα τω Θεώ! Έχει φύγει». Αυτό συμβαίνει γιατί τρελαίνομαι από τη χαρά. Ο πατέρας είπε: «Γιατί δεν μου έγραψες τα ονόματα των συγγενών σου; Θα προσευχηθώ για αυτούς». Και τι θαύμα! Ο πόλεμος τελείωσε, και όλοι οι συγγενείς μου έμειναν ζωντανοί και καλά, και όλα τα διαμερίσματά τους παρέμειναν ανέπαφα.

 

Ευχαριστώ τον πατέρα Ζωσιμά για τις ένθερμες προσευχές του και θα προσεύχομαι για πάντα γι' αυτόν.