Σημειώσεις τσέπης ενός νεαρού ιερέα!!!!! 47

Το λάθος των πολιτικών στρατηγών

Εάν οι σύγχρονοι πολιτικοί στρατηγοί, ψυχολόγοι, αναλυτές και άλλα ανθρωπιστικά σώματα στάλθηκαν στον 1ο αιώνα μετά τη γέννηση του Χριστού, τότε θα κοιτούσαν τους πρώτους χριστιανούς και θα έβγαζαν μια ενιαία ετυμηγορία: Ο Χριστιανισμός δεν έχει καμία πιθανότητα. Πράγματι, έπρεπε να εξαφανιστεί ή να εκφυλιστεί σε μια μικρή αίρεση - κολοσσιαίες δυνάμεις ρίχτηκαν εναντίον μιας χούφτας ανθρώπων: ο ρωμαϊκός στρατός, οι ρωμαϊκοί νόμοι, το ρωμαϊκό Κολοσσαίο, το μίσος των ιερέων και των Εβραίων. Σύμφωνα με τους ειδικούς εκείνης της εποχής, οι διώξεις θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει μια εκροή πιστών από την Εκκλησία που μόλις άρχιζε να σχηματίζεται. Όμως έγινε διαφορετικά.

Η ιστορία έχει διατηρήσει περιπτώσεις όπου, κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των χριστιανών, ακόμη περισσότεροι άνθρωποι αναδύθηκαν από το πλήθος των ειδωλολατρών και δήλωναν Χριστιανοί. Και ζήτησαν επίσης να αυτοκτονήσουν, χλευάζοντας την «κοινή λογική», τη «λογική» και τον ίδιο τον θάνατο. Ήταν αυτή η θυσία, όπως θα έγραφε αργότερα ο Ρώσος ιστορικός Vasily Bolotov , που κατέκτησε τους αρχαίους Σλάβους. Πριν εξοικειωθούν με τη χριστιανική πίστη, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς θα μπορούσαν να πεθάνουν για έναν Θεό όταν υπήρχαν τόσοι πολλοί ίσοι θεοί τριγύρω. Ο αρχαίος Σλάβος δεν είδε πολύ νόημα να πεθάνει για την πίστη του, γιατί αν όλοι οι θεοί είναι εξίσου ισχυροί, τότε μπροστά σε μια θανάσιμη απειλή μπορείτε απλά να αλλάξετε το αφεντικό σας, να γίνετε πνευματικός υποτελής ενός άλλου κυρίου.

Όμως ο Χριστιανισμός επέζησε, παρά τις προβλέψεις, και μπόρεσε να κατακτήσει την αυτοκρατορία. Το λάθος των Ρωμαίων πολιτικών στρατηγών ήταν ότι απέκλεισαν ένα μόνο σημείο από τους υπολογισμούς τους - το θέλημα του Θεού. Σκέφτηκαν με έναν τρόπο, αλλά ο Κύριος σκέφτηκε διαφορετικά.

Μερικές φορές γίνεται τρομακτικό όταν βλέπεις τι συμβαίνει στη χώρα. Πόσες αμβλώσεις, δολοφονίες, εισροή μεταναστών και λοιπά, λοιπά, λοιπά... Και πολλοί ειδικοί, συμπεριλαμβανομένων των Ορθόδοξων Χριστιανών, δίνουν στη Ρωσία από είκοσι έως πενήντα χρόνια ζωής. Ίσως συμβεί αυτό. Το νόημα της δημιουργίας του κόσμου και της ύπαρξης της Εκκλησίας δεν είναι σαφώς ότι η Ρωσία θα υπάρχει πάντα. Η Αγία Γραφή μας λέει για τη σωτηρία της ψυχής, για αξίες που είναι ανώτερες από κρατικές και εθνικές προτιμήσεις. Όμως, ως Ρώσος, εξακολουθώ να αγαπώ τη χώρα μου περισσότερο. Και επομένως, όταν στεναχωριέμαι, θυμάμαι ότι εκτός από ειδικούς υπάρχει και ο Θεός.