Σημειώσεις τσέπης ενός νεαρού ιερέα!!!!! 57

Λίγα λόγια για τη ρωσικότητα

Κατά τη γνώμη μου, το κράτος, για να τονίσει την ταυτότητα όλων των λαών που ζουν στη Ρωσία, πρέπει να επιστρέψει στον όρο «Ρώσος». Είναι εντελώς ασαφές γιατί αυτή η λέξη άρχισε να προκαλεί αρνητικότητα. Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται να πουν δυνατά ότι είναι Ρώσοι; Γιατί οι φιλελεύθεροι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα τους αποκαλέσουν αμέσως σωβινιστές ή ξενοφοβικούς. Και είμαι λυπημένος και προσβεβλημένος που η λέξη «Ρώσος» έχει γίνει παρίας. Κάποτε στην εγκυκλοπαίδεια έπεσα πάνω σε ένα άρθρο για εξαιρετικούς ποιητές. Ταυτόχρονα, ο Abai Kunanbayev ονομαζόταν μεγάλος Καζάκος, όχι Καζάκος ποιητής, ο Γκαίτε  ονομαζόταν μεγάλος Γερμανός, όχι Γερμανός ποιητής και μόνο οι Ρώσοι ποιητές ονομάζονταν Ρώσοι. Γιατί;

Νομίζω ότι ένας υγιής άνθρωπος που ζει στη Ρωσία δεν θα θίγονταν αν τον αποκαλούσαν Ρώσο. Δώστε προσοχή στο όνομα της Εκκλησίας μας - Ρωσική Ορθόδοξη. Αλλά δεν ενώνει μόνο τους Σλάβους: υπάρχουν πιστοί Κινέζοι, Καλμίκοι, Μπουριάτ, Τάταροι και εκπρόσωποι άλλων εθνοτήτων. Ταυτόχρονα, δεν έχουν τη σκέψη να απαιτήσουν τη δημιουργία πολυάριθμων αυτόνομων Εκκλησιών με εθνική ονομασία.

Πρέπει να καταλάβετε ότι τα ρωσικά δεν είναι ένα σύνολο γονιδίων. Αυτό είναι πρώτα απ' όλα πίστη, πατριωτισμός, ιδιαίτερη στάση. Μπορούμε να θυμηθούμε τις αφρικανικές ρίζες του Πούσκιν. Αλλά από νωρίς είμαστε περήφανοι για αυτόν και τον λέμε Ρώσο. Είναι δύσκολο να απαριθμήσω όλους τους ανθρώπους που ήταν Ρώσοι στο πνεύμα, αλλά όχι στην καταγωγή. Αρκεί να αναφέρουμε τον ποιητή Lermontov, τον συντάκτη του ρωσικού λεξικού Dahl [λτον Count Keller τον General Rennenkampf τον Adjutant General Huseyn Khan of Nakhichevan . Δεν χρειάζεται να πάτε τόσο μακριά, αλλά απλώς ονομάστε το όνομα του Βίκτορ Τσόι, στο έργο του οποίου έχουν μεγαλώσει περισσότερες από μία γενιές...

Ο όρος «σοβιετικός άνθρωπος» δεν είναι βιώσιμος. Η εισαγωγή του στη γλώσσα είναι μια προσπάθεια να στερηθεί από τους ανθρώπους η εθνικότητα, η ιστορία τους και να ενωθούν όλοι κάτω από το κομμουνιστικό πρότυπο. Αυτή η ιδέα υποστηρίχθηκε από τις ξιφολόγχες της σοβιετικής κυβέρνησης, αλλά μόλις αυτή η εξουσία κατέρρευσε, όλοι θυμήθηκαν αμέσως την εθνικότητα τους