Σημειώσεις τσέπης ενός νεαρού ιερέα!!!!! 44

Εξωεθνικό έθιμο

Δόξα τω Θεώ, πρόσφατα η ιεραρχία άρχισε να απαιτεί από τους ιερείς να σταματήσουν τον ατελείωτο ιμάντα μεταφοράς των μαζικών βαπτίσεων. Κάποιοι μπορεί να το θεωρούν υπέροχο όταν δεκάδες άνθρωποι βαφτίζονται κάθε εβδομάδα στις εκκλησίες μας. Βλέποντας αυτό, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι ο ρωσικός λαός επιτέλους ξύπνησε και αποφάσισε να ξαναγίνει λαός θεοφόρος, και όχι λαός τελετουργικός, σύμφωνα με τα λόγια του αείμνηστου αρχιερέα Gleb Kaleda . Αλλά η αλήθεια απέχει πολύ από το να είναι ιδανική - όλα τα δεδομένα από κοινωνιολογικές έρευνες το επιβεβαιώνουν.

Είναι σπάνιο, πολύ σπάνιο, να ακούσεις μια υγιή απάντηση από έναν ενήλικα που πρόκειται να βαφτιστεί. Συχνότερα, όταν τον ρωτούν τι τον ώθησε να έρθει στο βαφτιστήρι, ακούει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα: «Είμαι Ρώσος, που σημαίνει ότι πρέπει να βαφτιστώ», «Συνηθίζεται», «Οι εραστές επιμένουν» κ.λπ. Νομίζω Δεν χρειάζεται να εξηγήσω, ότι δεν μπορεί κανείς να προσεγγίσει το μυστήριο της εισόδου στην Εκκλησία για εθνικούς λόγους. Ναι, φυσικά, ο ρωσικός λαός πάντα βαφτιζόταν. Αλλά χρειάζεται να βαφτιστούμε μόνο αν συνειδητοποιήσουμε το πλήρες βάθος και το μέγεθος της απόφασης που πάρθηκε. αν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τη ζωή μας, να εκπληρώσουμε τις εντολές, να ζήσουμε όπως μας διδάσκει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο. Το ιερό ήταν πάντα ανώτερο από το επίγειο - ο τίτλος του χριστιανού είναι ανώτερος από την εθνικότητα, όπως μας λέει ο άγιος Απόστολος Παύλος: δεν υπάρχει ούτε Έλληνας ούτε Εβραίος, ούτε περιτομή ούτε απερίτμηση, βάρβαρος, Σκύθας, δούλος, ελεύθερος, αλλά ο Χριστός είναι όλα και σε όλα.