Είναι σωστό να λέγεται ότι η νηστεία ξεκίνησε από τον παράδεισο;

Είναι σωστό να λέγεται ότι η νηστεία ξεκίνησε από τον παράδεισο;

Βεβαίως, και μάλιστα η αληθινή νηστεία. Είναι γνωστά τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου, « Νηστεία αληθής η των κακών αλλοτρίωσις». Στην περίπτωση των Πρωτοπλάστων βεβαίως  δεν πρόκειται για την αλλοτρίωση των κακών, αφού δεν είχαν αμαρτήσει ακόμη, αλλά  για να μη  αμαρτήσουν. Η εντολή του Θεού  ήταν συγκεκριμένη,  «από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ’ αυτού· η δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» (Γεν. β΄,17),  

Το κακό που κλήθηκαν να αποφύγουν και να απορρίψουν οι πρωτόπλαστοι ήταν η ανυπακοή στη εντολή του Θεού,  αφού αυτό συνιστά αμαρτία σύμφωνα με το,  « ……καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία »(  Α’ Ιω. γ’, 4).  

Ύστερα από αυτά τα διευκρινιστικά, είναι ανάγκη να  γίνουν οι παρακάτω διευκρινήσεις για να μη θεωρηθεί ότι ο Θεός απαγόρευσε στους πρωτόπλαστους να τρώνε. 

 

Αυτό θυμίζει τα πονηρά λόγια του διαβόλου που είπε στην Εύα, «τι ότι είπεν ο Θεός, ου μη φάγητε από παντός ξύλου του παραδείσου;» (Γεν. γ΄,1). Με άλλα λόγια, γιατί σας είπε ο Θεός να μη τρώτε τίποτα, δηλαδή σας επέβαλε αυστηρή νηστεία. 

Ο Θεός τους είπε, «ιδού δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα, ο εστιν επάνω πάσης της γης, και παν ξύλον, ο έχει εν  εαυτώ  καρπόν  σπέρματος  σπορίμου,  υμίν  έσται εις βρώσιν·» (Γεν. α΄,29). Τους λέει με τα λόγια αυτά να μη τρώνε;    Προφανώς, όχι. 

Σχέση  με το θέμα  έχει και το τι απάντησε η Εύα στον όφι,  «και είπεν η γυνή τω όφει· από καρπού του ξύλου του παραδείσου φαγούμεθα, από δε του καρπού του ξύλου, ο έστιν εν μέσω του παραδείσου, είπεν ο Θεός, ου φάγεσθε απ’ αυτού, ου δε μη άψησθε αυτού, ίνα μη αποθάνητε» (Γεν. γ΄,2-3). Με τα λόγια αυτά η Εύα φανερώνει ότι είχε καταλάβει τι τους είχε πει ο Θεός και λέει «από καρπού του ξύλου του παραδείσου φαγούμεθα», δηλαδή και η Εύα μαρτυρεί ότι ο Θεός δεν τους είπε να μη τρώνε. 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.