Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

ΠΑΤΗΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ. ΤΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΗ ΧΑΤΖΗΙΩΝΑ.





«Ταις των δακρύων σου ροαίς, της έρημου τό άγονον έγεώργησας» Αυτά τα λόγια έρχονται στο νου μου αυτές τις μέρες πού ό μ. Παναγής Χατζηϊωνάς μπήκε πια στην αιωνιότητα.


Ζώντας μέσα στον κόσμο ως ερημίτης, κατανόησε πώς ή Εκκλησία του Χριστού είναι πάνω απ' όλα ασκητική και σαν τέτοια αγωνίστηκε να τη βιώσει. Αισθάνθηκε ως απέραντη έρημο την κοινωνία και επίμονα επεδίωξε τούτη ή έρημος «να έξανθήσει και να ύλοχαρήσει ως κρίνον».


Τον θυμάμαι στην περίοδο 1970-1974, όταν επισκεπτόμουν κάθε βδομάδα την κοινότητα της Λύσης για ομιλίες. Έλαμπε κυριολεκτικά από ικανοποίηση, γιατί φρόντιζε για την ευπρέπεια «του οίκου του Κυρίου», της εκκλησίας της Παναγίας της Λύσης. Αθόρυβα αλλά σταθερά, χωρίς συμφέρον και ανταλλάγματα φρόντιζε το ναό, όπως και τον εαυτό του αγωνιζόταν να τον καταστήσει ναό του Αγίου Πνεύματος, μέσα στον οποίο να καλλιεργείται μια πράγματι οσία ψυχή.
Καμιά ευκαιρία πνευματική δεν έμεινε από το γέρο Παναή αναξιοποίητη. Παρακολουθούσε ανελλιπώς τις ομιλίες πού γίνονταν στο Θρησκευτικό Ορθόδοξο Ίδρυμα της Λύσης. Τον θυμούμαι να παρακολουθεί και να συμμετέχει με το βλέμμα, με το ύφος του, με την καρδιά του στα όσα λέγονταν. Θυμάμαι ακόμα με πόσο ζήλο και ειλικρινές ενδιαφέρον μετείχε στη συζήτηση, ή υποβάλλοντας απορίες, ή συμπληρώνοντας το θέμα με δικές του σκέψεις και απόψεις, πάντα καλοπροαίρετα, όχι για να κάμει το δάσκαλο - γιατί ή ταπεινοφροσύνη ήταν ή αρετή πού ιδιαίτερα τον κοσμούσε - αλλά για να προσφέρει, να βοηθήσει στην όλη συζήτηση. Οι θέσεις του ήταν πάντα αποδεκτές, γιατί ήταν ξεκαθαρισμένες. Τούτο οφείλεται και στη μελέτη της Αγίας Γραφής, των λειτουργικών και άλλων θρησκευτικών βιβλίων από τα οποία αντλούσε την κατά Θεόν σοφία, αλλά και στις προσωπικές εμπειρίες της εκκλησιαστικής του ζωής.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σεμνή συμπεριφορά του, πού φανέρωνε ζωή με όσιακά στοιχεία. Από τότε μπορούσε κανείς να διακρίνει την ασκητική του βιωτή και τις προσπάθειες του τις ακαταπόνητες να διακονήσει ορθά το ιδανικό της αγιότητας, όπως αυτό βιώνεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία».
Ας είναι αιωνία ή μνήμη του.


Πρωτοπρεσβύτερος ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ- Θεολόγος

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ΤΕΥΧΟΣ 100.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σας ευχαριστούμε.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.