Ο ΙΕΡOΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΚΡΑΣΝΟΠΕΡΩΦ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΕΤΡΟΠΑΒΛΟΦΣΚ " »Ή μασονία και ή αίρεση, αυτές οι φοβερές και θεομίσητες δυνάμεις, απλώνουν γοργά τά πλοκάμια τους στον χριστιανικό κόσμο. Μεσα από το πλήθος των εντύπων τους υπόσχονται φανερά και κυνικά “να σκορπίσουν σύντομα στον αέρα τη στάχτη του σύγχρονου Χριστιανισμού” και να γιορτάσουν τον θάνατό του. " ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ.

Ίερομάρτυς Μεθόδιος (Κρασνοπέρωφ), επίσκοπος Πετροπαβλόφσκ

Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ Μεθόδιος γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1868 σ’ ένα χωριό της επαρχίας Βιάτκα. Γιός του ιεροψάλτη Πλάτωνος Κρασνοπέρωφ, κατά τη βάπτισή του πήρε το όνομα Μιχαήλ. Ή οικογένεια του ήταν πολύ φτωχή. Από τά παιδικά του χρόνια ό Μιχαήλ γνώρισε τη στέρηση. Συνάμα, όμως, γνώρισε και τη μεγάλη δύναμη της πίστεως. Ό πατέρας του, του έμαθε να αφήνεται στο θέλημα του Θεού και να πιστεύει ότι όλα όσα γίνονται στον κόσμο οφείλονται στην αγαθή πρόνοιά Του.

Αφού τελείωσε την Εκκλησιαστική Σχολή Σαραπούλ και το Εκκλησιαστικό Σεμινάριο της Βιάτκα, ό Μιχαήλ, το 1890, διορίστηκε επιστάτης της παραπάνω σχολής.

Στις 22 Οκτωβρίου του 1891 ό επίσκοπος Σαραπούλ Αθανάσιος (Παρχόμοβιτς) χειροτόνησε τον Μιχαήλ, πού είχε ήδη νυμφευτεί, ιερέα για τον Ναό της Θεοτόκου-Τιχβίνσκ του χωριού .Πάζντερι. Στις 19 Φεβρουάριου του 1896 μετατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό της Άναλήψεως Σαραπούλ και διορίστηκε διευθυντής του Εκκλησιαστικού Σχολείου της ενορίας του Αγίου Νικολάου. Στο μεταξύ χήρεψε και από τότε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της Εκκλησίας.

Το 1898 γράφτηκε στη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν. Διευθυντής της ήταν τότε ένας επιφανής ιεράρχης, ό επίσκοπος Αντώνιος (Χραποβίτσκι), ό όποιος ενέπνευσε στον π. Μιχαήλ την επιθυμία να καρεί μοναχός. Έτσι, στις 11 Φεβρουάριου του 1900, ό επίσκοπος τον έκειρε ρασοφόρο μοναχό και του έδωσε το όνομα Μεθόδιος. Ό ιερομόναχος πια Μεθόδιος αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία το 1902, υποβάλλοντας διπλωματική εργασία μέ θέμα Ό ποιμένας της Εκκλησίας κατά τη διδασκαλία τού άγιου αποστόλου Παύλου.

Τον ίδιο χρόνο διορίστηκε βοηθός επιθεωρητή της Εκκλησιαστικής Σχολής της Ούφά και τον επόμενο επιθεωρητής του Ιεραποστολικού Σεμιναρίου της Άρντόν, στην Όσετία του Βορείου Καύκασού. Το 1906 διορίστηκε διευθυντής του Εκκλησιαστικού Σεμιναρίου της Ούφά και τιμήθηκε μέ τό οφίκιο του αρχιμανδρίτη.

Εργάτης φιλόπονος του εκκλησιαστικού αγρού, παιδαγωγός διακριτικός των νέων, ποιμένας φιλόστοργος και ιεροκήρυκας φλογερός ό π. Μεθόδιος, αγωνιζόταν να προφυλάξει το ποίμνιο του Χριστού από τούς αρπακτικούς λύκους, οι όποιοι έπαιρναν όλο και περισσότερο θάρρος μέσα στη γενική κοινωνική διαφθορά και αναταραχή των αρχών του 20οϋ αιώνα. Χαρακτηριστικός είναι ό λόγος πού απεύθυνε κατά την έναρξη του 

 σχολικού έτους 1908-1909 στούς σπουδαστές του Ιεραποστολικού Σεμιναρίου:

«Παρατηρούμε, αδελφοί και νέοι μου, τη σημερινή κατάσταση του αμπελώνα του Θεού. Θλιβερή και βαριά εντύπωση μάς προξενεί ή εικόνα του. Όσα συντελούνται τον τελευταίο καιρό στον κόσμο και στην ορθόδοξη πατρίδα μας δείχνουν ολοφάνερα πώς οι σύγχρονοι χριστιανοί άρχισαν να μοιάζουν μέ τούς θεομάχους Ιουδαίους. Απορρίπτουν τά λόγια των απεσταλμένων του Θεού, τούς χλευάζουν, τούς κατατρέχουν και τούς κακολογούν μέ κάθε ψεύτικη κατηγορία, ξανασταυρώνοντας τον Υιό του Θεού, περιφρονώντας το άγιο Ευαγγέλιο Του, αθετώντας τις εντολές Του και υπονομεύοντας το σωτήριο έργο Του.

»Ή μασονία και ή αίρεση, αυτές οι φοβερές και θεομίσητες δυνάμεις, απλώνουν γοργά τά πλοκάμια τους στον χριστιανικό κόσμο. Μεσα από το πλήθος των εντύπων τους υπόσχονται φανερά και κυνικά “να σκορπίσουν σύντομα στον αέρα τη στάχτη του σύγχρονου Χριστιανισμού” και να γιορτάσουν τον θάνατό του. Μέ μικρότερη επιτυχία πολεμούν την Εκκλησία του Χριστού ό θρησκευτικός ορθολογισμός και ό υλισμός. Οι εκπρόσωποί τους αντί για το Ευαγγέλιο του Κυρίου διαβάζουν τά έργα του βλάσφημου Ρενάν και Το Κεφάλαιο του Μάρξ. Μέ βεβαιότητα και φανατισμό κηρύσσουν την έλευση “του ουράνιου βασιλείου της αιώνιας ζωής” στη γη. Πολλοί ξεπέφτουν στον Ιουδαϊσμό, στον Μωαμεθανισμό ή και στην ειδωλολατρία. 

Χιλιάδες είναι και οι ψυχές πού, εγκαταλείποντας την Ορθοδοξία, δεν ασπάζονται καμιά θρησκεία. Και οι σύγχρονοι δάσκαλοι, στο όνομα μόνο χριστιανοί, απορρίπτοντας το Ευαγγέλιο σαν βιβλίο ανέφικτων τάχα ιδεών, προσπαθούν να εξαλείψουν την επίδρασή του στην κοινωνία και να απαλλάξουν τον άνθρωπο από κάθε ηθική ευθύνη για τον τρόπο της ζωής του. Σύμφωνα μέ τη σύγχρονη αντιχριστιανική ηθική, ή συμπεριφορά ακόμα και του πιο αιμοβόρου κτηνάνθρωπου μπορεί να έχει κάποιαν ηθικότητα.

»Μέ λίγα λόγια, ή αντιχριστιανική σημαία κυματίζει στα χέρια όλο και περισσότερων ανθρώπων -ηλικιωμένων, νέων, εφήβων, ακόμα και παιδιών. Μέ πολλή θλίψη διαπιστώνουμε πώς ή εναντίωση προς τον Κύριο αυξάνεται, πώς ή υπερηφάνεια, ή αυθαιρεσία, ή επιθυμία της απαλλαγής από τον ελαφρό ζυγό του Χριστού δυναμώνουν...

»Γνωρίζετε πώς “ό κοσμοκράτωρ του σκότους του αιώνος τούτου” (πρβλ. Έφ. 6:12), “ό θεός του αιώνος τούτου” (Β' Κορ. 4:4), τυφλώνει τον νου και σκοτίζει τις καρδιές όσων δεν θέλουν να πιστέψουν και να υπακούσουν στον Θεό, αλλά και “των την αλήθεια εν αδικία κατεχόντων” (Ρωμ. 1:18). 

Δεν το βλέπετε πώς ό σατανάς, αλυσοδεμένος για χίλια χρόνια, λύνεται τώρα και ενεργεί το σκοτεινό του έργο; Δεν το αντιλαμβάνεστε πώς ό άδης μέ το σκοτάδι του πασχίζει να καλύψει το φως της άλήθειας, το φως της πίστεως στον Χριστό, άνάμεσα  στους ανθρώπους; Οι άντιχριστιανικές αρχές, μέ τά εύλογοφανή και απατηλά συνθήματα της νέας πίστεως, της αναζητήσεως του Θεού, του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού κ.λπ., προσπαθούν να σκοτίσουν και να διαστρέφουν τελείως τις κρυστάλλινες χριστιανικές αρχές, προσπαθούν να σβήσουν το φως της ευαγγελικής αλήθειας, το φως τού Χριστού, πού “φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον” (Ίω. 1:9).

»Προσέχετε, νέοι μου, γιατί ό δρόμος σας είναι επικίνδυνος. “Αί ήμέραι πονηραί είσι” (Έφ. 5:16). Τώρα χρειάζεται να έχετε πολλή σοφία, σοφία ουράνια και όχι επίγεια. Τώρα χρειάζονται άνθρωποι μέ πνευματική σταθερότητα, μέ βαθιά πίστη στον Θεό, μέ αφοσίωση στην Εκκλησία τού Χριστού. Τώρα χρειάζονται φλογεροί κήρυκες και ομολογητές τού Χριστιανισμού».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟΙ. ΡΩΣΟΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.