ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθη, πού φύονται, ανθίζουν και
μυροβολούν σε απάτητα ερημικά μέρη και γκρεμνούς. ’Έτσι και ό μοναχός ευωδιάζει,
όταν ζει στην αφάνεια και στην έλλειψη των κοσμικών ευκολιών. ’Άν θελήσουμε,
όμως, να μεταφυτεύσουμε αυτά τα ασκητικά άνθη σε μία πλαστική γλάστρα της Ομόνοιας,
τότε ή θά ξεραθούν ή θά χάσουν το άρωμά τους. Να και μία ανάλογη μαντινάδα:
Ό μοναχός στα κοσμικά σαν το πουλί
γυρίζει, σαν τον βασιλικό ανθεί, μα όμως δεν μυρίζει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.