ΠΑΡΑΒΟΛΗ Ο ΣΟΦΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ζούσε ένας άνθρωπος στον κόσμο. Ήταν διάσημος για την ηρεμία και την αγάπη του για τα πάντα στον κόσμο. Οποιαδήποτε δουλειά για την οποία είχε αναλάβει την , έκανε καλά.  Αυτός ο άνθρωπος ήταν σεβαστός, και ερχοντουσαν συχνά για συμβουλή. Μια μέρα ήρθε ένας γείτονας σε αυτόν, ο οποίος τον ζητούσε να του πει κάτι για την ζωή του . Ο γείτονας ήταν επιβλητικός και υπερήφανος. 
- Έχω τα πάντα στη ζωή! είπε ο γείτονας στο σεβαστό άνθρωπο. - Ζω με πλήρη ευημερία. Αλλά εσύ είσαι σεβαστός στην πόλη περισσότερο από μένα. Σαν τι νομίζεις ότι μοιάζω; 
Ο σοφός χαμογέλασε και είπε: 
- Είσαι σαν τον Θεό. 
Ο ζηλιάρης γείτονας χαμογέλασε αρκετά. Αλλά ήθελε να κάνει κάτι κακό για τον φίλο του, οπότε φώναξε: 
"Αλλά εσείς μοιάζετε με βρωμιά!" Δεν καταλαβαίνω γιατί όλη η πόλη έρχεται σε σας! 
Ο σοφός δεν απάντησε σε αυτό, μόνο χαμογέλασε ελαφρώς. Αυτό εξόργισε τον γείτονα ακόμα περισσότερο. Αλλά εξακολουθησε να ρωτάει: 
- Γιατί δεν απαντάς στα λόγια μου, επειδή με αποκαλεσες Θεό, κι εσύ - τι είσαι λάσπη ;
- Γιατί προσβάλλεται εδώ; - απάντησε ο σοφός. - Όποιος έχει τον Θεό μέσα του, τον βλέπει σε άλλους ανθρώπους. Και εκείνος που είναι γεμάτος βρωμιά βλέπει άλλους ανθρώπους σαν βρωμιά.