Ἡ Παναγία νά προστατεύει ὅλον τόν κόσμο.

Κάθε δεσποτικῆς γιορτῆς προηγεῖται νηστεία, ἕτσι καί στή μεγάλη γιορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἵχαμε τήν πενθήμερη αὐστηρή νηστεία καί στήν ἑορτή τήν κατάλυση ἰχθύος. Καμιάς θεομητορικῆς ἑορτῆς δέν προηγεῖται νηστεία ἐκτός ἀπό τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Καί βλέπουμε ἀπό σήμερα νά συνεχίζεται πάλι αὐστηρή νηστεία μέχρι τή γιορτή τῆς Παναγίας. Ὁ Δεκαπενταύγουστος, ἕνας, καί γιά τήν μεταμόρφωση καί γιά τήν Παναγία. Γιατί κάθε θεομητορική γιορτή εἶναι καί δεσποτική γιορτή τῆς Ὀρθοδοξίας, εἶναι πανηγύρι, εἶναι χαρά,  εἶναι ἀγρυπνία, μᾶς βγάζει στήν ἀνέσπερη μέρα τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἕτσι καί ὁ Δεκαπενταύγουστος μαζί μέ τή Δεσποτική ἑορτή μᾶς ὁδηγεῖ στή Θεοτόκο, τήν ἀκοίμητη προστάτισσα πού πρεσβεύει στόν Υἱό Της γιά τή σωτηρία μας καί τήν ὁμορφιά ὅλου τοῦ κόσμου.
Ἐνώνει τά διεστώτα, ἀνθρώπους καί ἀγγέλους, γῆ καί οὐρανό, τό κτιστό μέ τό ἄκτιστο. Στή μέγάλη ἀγρυπνία τῆς Παναγίας μας δέν ὑπάρχει νύστα, δέν ὑπάρχει κόπος γιατί Αὐτή μάς δίνει μιά οὐράνια ἀντοχή καί μένεις ἑκεῖ, κουρασμένος καί ὁρθός σάν δέντρο ἀκίνητο μές στό καταμεσήμερο. Δέ σέ νοιάζει ὁ θάνατος ἥ ἡ ζωῆ, ὁ ὕπνος ἥ ἡ ἐγρήγορση, ἡ δράση ἥ ἡ ἀπραξία γιατί μέσα στήν καρδιά μας δόθηκε ἀπό τόν Υἱό Της φλόγα πού δέν σβήνει, πηγή πού δέν στερεύει ἀλλά φουντώνει μέ τό χρόνο. Τί εἶναι δέν ξέρεις. Ξέρεις μόνο πῶς εἶναι. Καί αὐτό εἶναι τό εἶναι σου πού εἶναι Ἅλλου καί σου δόθηκε ἐπειδή Αὐτός τό θέλησε. Παρ´ὅτι δέν τό ἀξίζουμε καί πολλές φορές τό διώχνουμε μέ τήν διαγωγή μας. Μόνο πού τό θέλουμε οἱ φτωχοί, βαθιά.

'' Γεύσασθε καί ἵδετε ὅτι Χριστός ὁ Κύριος ῾῾.

Ἐδῶ πλέον μόνο εὐγνωμονεῖς καί εὐχαριστεῖς καί μένεις. Ὅλα γίνονται κοινωνία, ὅλα ἁρμονία καί Θεία Λειτουργία.
Δέν ζεῖς γιά τόν εαὐτό σου ζεῖς γιά τόν Ἄλλον. Στόν ὅποῖο πρέπει ἡ δόξα, ἡ τιμή καί ἡ προσκύνηση εἰς τούς αἰώνας.

Ἡ Παναγία νά προστατεύει ὅλον τόν κόσμο.