Το περιστατικό έλαβε χώρα στη Μόσχα. H ΒΑΠΤΙΣΗ.

Το περιστατικό έλαβε χώρα στη Μόσχα.

Ένας από τους στρατηγούς μας, που επέστρεψε από μια τουρκική εκστρατεία, έφερε μαζί του ένα τούρκο  αγόρι πιθανώς τον έσωσε σε κάποια μάχη, και την παρουσίασε στον φίλο του Ντούρνοβο. Το αγόρι ήταν έξυπνο, στοργικό και ευγενικό.

 Ο Ντούρνοβο συμπάθησε το αγόρι  και άρχισε να τον μεγαλώνει ως γιο του, αλλά δεν ήθελε να τον βαφτίσει μέχρι να μελετήσει στον εαυτό του τη χριστιανική πίστη. Το αγόρι μεγάλωσε, σπούδασε πολύ καλά και ευχαρίστησε με την καρδιά του τον υιοθετούμενο πατέρα του. Τέλος, ο Ντούρνοβο άρχισε να μιλάει μαζί του για την υιοθέτηση του Χριστιανισμού,  και για το ιερό βάπτισμα.

Ο νεαρός μίλησε θερμά για την Ορθοδοξία, πήγε στην εκκλησία, προσευχήθηκε σοβαρά, αλλά όλη την ώρα ανέβαλε το βάπτισμα και είπε στον υιοθετημένο πατέρα του:

"Περίμενε λίγο, πατέρα, θα σας πω πότε έρχεται η ώρα!"

Οπότε πέρασε λίγος καιρός, ήταν 16 χρονών. Ξαφνικά παρατηρήθηκε μια αλλαγή σε αυτόν. Σταμάτησε να γελάει και να αστειεύεται, τα ζωηρά μάτια του έγιναν σοβαρά.

- Θέλω να δεχτώ το ιερό βάπτισμα, πατέρα! Είπε μία φορά. "Ήρθε η ώρα." Αλλά πρώτα, έχω ένα αίτημα για σένα: να μου αγοράσετε χρώματα, μια παλέτα, βούρτσες, να μου φέρετε μια σκάλα, και μην έρθει κανείς σε μένα μέσα σε ένα μήνα!

ο Ντούρνοβο  έχει από καιρό συνηθίσει να μην αρνείται  τίποτα στον υιοθετημένο γιο του. Όπως ζήτησε, το έπραξε. 

Ο νεαρός Τούρκος κάθισε όλη την ημέρα στο δωμάτιό του και όταν ήρθε το βράδυ ήρθε στο Ντούρνοβο διάβασε, μελέτησε, μίλησε, αλλά δεν είπε ούτε λέξη για τα μαθήματα στο δωμάτιό του.

Έχασε μόνο βάρος, ένα είδος ευλαβικής ηρεμίας εμφανίστηκε στα μαύρα μάτια του.

Στο τέλος του μήνα, ο νεαρός ζήτησε από τον  Ντούρνοβο να προετοιμάσει τα πάντα για το βάπτισμα του και τον έφερε στο δωμάτιό του.

Η παλέτα, τα χρώματα και οι βούρτσες βρισκόταν στο παράθυρο. Η σκάλα που χρησίμευε ως σκηνή γι 'αυτόν απομακρύνθηκε από τον τοίχο, με  μια κουρτίνα από ένα φύλλο. Ο νεαρός άνδρας έβγαλε το φύλλο και ο Ντούρνοβο είδε μια μεγάλη, έκπληξη  στο τοίχο την  εικόνα του Σωτήρος του θαυματουργού. Το ιερό μανδήλιον υποστηρίχθηκε από δύο αγγέλους.

- Αυτό είναι το έργο που έπρεπε να ολοκληρώσω, πατέρα! Τώρα θέλω να βαπτισθώ, ονειρεύομαι να ενωθώ με τον Χριστό!

Ευχαριστημένος και συγκινημένος από τον Durnovo, έσπευσε να μαγειρέψει τα πάντα και ο μαθητής του βαφτίστηκε με ευσεβείς χαρά την επόμενη μέρα.

Όταν έλαβε την  Θεια κοινωνία, όλοι όσοι ήταν παρόντες χάρηκαν από την εξωφρενική ομορφιά που έλαμπε στο πρόσωπό του. Σε χαλαρή χαρά, πέρασε όλη αυτή την ημέρα και ευχαρίστησε αδιάκοπα τον Ντούρνοβο για όλες τις καλές πράξεις του και για το μεγαλύτερο από όλους - για τη γνώση της αλήθειας και την υιοθέτηση του Χριστιανισμού.

Είπε ότι ο Ντούρνοβο ήταν περισσότερο γι 'αυτόν από τον πατέρα του!

 Το βράδυ, ο νεαρός άρχισε να αποχαιρετά τον πατέρα του, τον ευχαρίστησε ξανά για τα πάντα και ζήτησε ευλογίες.

 Η οικογένεια είδε ότι είχε προσευχηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στο δωμάτιό του μπροστά από την εικόνα που ζωγράφισε, τότε ήρεμα ... Το πρωί βρέθηκε νεκρός. Με τα μάτια του κλειστά, τα χέρια του διπλωμένα στο στήθος του, ένα ήσυχο χαμόγελο στα χείλη του.

Ποιος θα διεισδύσει στο μυστικό της νεαρής ψυχής; Ποια άπιαστη φωνή τον οδήγησε στην αιώνια ζωή; Ποιος μπορεί να εξηγήσει το θαυμάσιο αποτέλεσμα της χάρης που καλεί τον Ουράνιο Πατέρα με άγνωστο, μυστηριώδη τρόπο;

 Ο Ντούρνοβο θρήνησε τον υιοθετημένο γιο του με την γονική αγάπη, αν και ο ίδιος κατηγορούσε τον εαυτό του για τα τόσα δάκρυα σε έναν τόσο άγιο, ευτυχισμένο θάνατο.

Στο δωμάτιο όπου πέθανε ο νεαρός, ο Ντούρνοβο έφτιαξε ένα τέμπλο και προσευχήθηκε εκεί με την οικογένειά του. Το 1812 το σπίτι του καίγεται, αλλά ο τοίχος με την εικόνα επέζησε, μόνο η εικόνα υπέστη σοβαρές ζημιές. Αποκαταστάθηκε.

Ακολούθως ιδρύθηκε εκεί ένα ίδρυμα για 40 ηλικιωμένες χήρες και κορίτσια και το δωμάτιο του νεαρού Τούρκου μετατράπηκε σε πανέμορφη εκκλησία, ανοιχτή όλη την ημέρα.

Προσευχές από όλα τα μέρη της Μόσχας έρχονται για προσευχές μπροστά από την εικόνα ζωγραφισμένη στον τοίχο.

Το ίδρυμα ονομάζεται Barykovskaya, με το όνομα του ιδρυτή του, και η εκκλησία ονομάζεται Σωτήρας της Θαυματουργού Εικόνας Ostozhenka.

Στο σπίτι εκκλησία του Barykovskaya almshouse. Φωτογραφία, 1900

Βιβλίο "Ιεροί επισκέπτες, ιστορίες ιερέων"