Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020

Από το Μικρό γεροντικό της Μολδαβίας.





Για τον καλό και σκληρό αγώνα του , ο Κύριος τον ευλόγησε με το χάρισμα του εξορκισμού ...
Μια φορά ένας κάτοικος του χωριού Πιπιρίζη έπεσε άρρωστος υπό την επήρεια ενός πολύ μοχθηρού δαιμονικού πνεύματος .
Οι χωρικοί τον έφεραν δεμένο στο Πρόκοβ για να γιατρευτεί. Ο ηγούμενος τον έκλεισε μέσα σε ένα σπίτι και το ανακοίνωσε στον αναχωρητή Παχώμιο .
Εκείνος κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα από αγάπη κατέβαινε και του διάβαζε τους εξορκισμούς του Βασιλείου του Μεγάλου . Οι ερημίτες έκαναν νηστεία για τη θεραπεία του αρρώστου .
- Φύγε πνεύμα ακάθαρτο από το πλάσμα του Θεού του Μεγαλοδύναμου .
-Μη με καις , σκύλε, γιατί δεν υπάρχει άλλος σαν κι εσένα (ακουγόταν ο δαίμονας) .

Την επόμενη νύχτα ο δαίμονας αρνιόταν ακόμα πιο πεισματικά , προφέροντας τα ίδια λόγια .
Για τρίτη φορά ο Παχώμιος κατέβηκε στο μικρό μοναστήρι , προσευχόμενος πολύ έντονα για τον άρρωστο .

- Σε ξορκίζω καταραμένο ακάθαρτο πνεύμα , στο όνομα του Κυρίου Σαβαώθ ! Τρέμε από φόβο , φύγε , εξαφανίσου απομακρύνσου από το δούλο του Θεού .
- Μη με καις σκύλε (απάντησε ο δαίμονας) , γιατί δεν είμαι εγώ που φταίω , Η Βαρβάρα και η Κασσάνδρα με έστειλαν εδώ!
- Φύγε , γύρνα σε αυτούς που σε στείλανε!
Την ίδια στιγμή ο δαίμονας βγήκε και άφησε τον άρρωστο .

Από το Μικρό γεροντικό της Μολδαβίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σας ευχαριστούμε.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.