«Θέλω υγεία για τρία ευρώ»

«Θέλω υγεία για τρία ευρώ»

 Μια από τις χαρές του εχθρού  διαβόλου που  μπορεί να μας εκτρέψει από τον δρόμο προς την Εκκλησία είναι η εμπορευματοποίηση της θρησκευτικής πράξης.

 Η εξωχρηματιστηριακή νοοτροπία όπου ο Θεός πωλείται με ευρώ είναι του διαβόλου.

 Η εκκλησία δεν είναι ένας εκθεσιακός χώρος όπου διαπραγματευόμαστε μια αγελάδα, αλλά είναι ο μυστικός θάλαμος όπου συναντάμε τον Πατέρα μας, τον Πατέρα του ελέους.

 Πολλές φορές ακούμε την ερώτηση: πόσο μου κοστίζει η προσευχή, πάτερ;

 Δεν σου κοστίζει τίποτα.  Σου κοστίζει τα πάντα.  Πώς μπορούμε να βάλουμε τιμή στη χάρη του Θεού, πώς μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε τη θεραπεία της μητέρας σας από τον καρκίνο;  Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το φως που προσφέρεται στον ύπνο;

 Ο κόσμος βέβαια κατάλαβε ότι πρέπει να ζήσει και ο παπάς και η οικογένειά του, ότι δουλειά σημαίνει χρόνο, κόπο, δάσκαλος, πολλά.  Ότι η Εκκλησία ανήκει σε όλους μας και χρειάζεται καθαριότητα, υπαλλήλους, φως, ζεστασιά, όπως και στο σπίτι σας.  Και οι άνθρωποι με κοινή λογική δίνουν κάποια χρήματα σε εκείνο το χαρτί με τα ονόματα, που δεν είναι άλλο από το αρχαίο δίπτυχο με όλους αυτούς που βρίσκονται στην κοινωνία της Εκκλησίας.

 Αλλά η νοοτροπία του παζαριού, στην οποία ισχυρίζεσαι ότι ο Θεός θα σου δώσει υγεία για τρία ευρώ είναι το αντίθετο της υιικής αγάπης.

 Ενώπιον του Θεού πρέπει να έρθουμε με τρυπημένη καρδιά, με δάκρυα, με ταπείνωση, να του ψιθυρίζουμε τον πόνο μας σαν Πατέρα, όχι να παζαρεύουμε όπως στην αγορά ή να φωνάζουμε.

 Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος είπε: Ο Θεός δεν μας δίνει απάντηση στην ανάγκη, αλλά στην ταπείνωση που γεννιέται από την πολλή ανάγκη.

 Δηλαδή: όταν προσευχήθηκες πολύ για όλα, όταν ράγισες την καρδιά σου από πόνο, όταν συνειδητοποίησες ότι δεν είσαι κανείς μπροστά στον Θεό, τότε έγινες κάποιος, και ο Θεός σε αγκαλιάζει και σε γεμίζει με ελέη.

Πατήρ Ιωάννης Ινστρατι