Σε αγρυπνία του Αγίου Ιακώβου, που γιορτάζει σήμερα, στον Άγιο Γεράσιμο, με τον π. Γεράσιμο Φωκά πριν μερικά χρόνια.

“Πήγαινε να σε σταυρώσει άλλη μια φορά στο λαιμό με το λάδι του Αγίου Ευχελαίου ο π. Γεράσιμος”, άκουσε μέσα της φωνή μια γνωστή μας άρρωστη γυναίκα. Το προσέξαμε ότι πήγε και ζήτησε να σταυρωθεί για δεύτερη φορά. Και όπως αργότερα με χαρά έλεγε, την επομένη πήγε στο νοσοκομείο και οι προγραμματισμένες προ-εγχειρητικές ιατρικές  εξετάσεις έγιναν, αλλά έδειξαν ότι δεν υπήρχε τίποτα και δεν χρειαζόταν καμιά χειρουργική επέμβαση.

Ακούγονται στην ψυχή μας τα λόγια του, δεν τα ξεθωριάζει ο χρόνος.

  “Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος την Εκκλησία την επλούτισε, την Εκκλησία την επροικοδότησε με το Ευχέλαιο, το μυστήριο του Ευχελαίου και τη Θεία Λειτουργία του, τα οποία ταιριάζουν πολύ με αυτά τα λόγια:  “ Ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης σου, ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν”. Πράγματι αδελφοί μου, ο ναός αυτός ο επίγειος, εμείς που είμαστε άνθρωποι, ο καθένας μας ξέρει, πρώτος εγώ, τις αδυναμίες του, τις πτώσεις του, τις κακίες του, τα ελαττώματά του, τις φθορές του, κι όμως, καίτοι  είμαστε άνθρωποι χοϊκοί, χεριές χώματα, σε κάτι τέτοιες στιγμές, σε τέτοιες αγρυπνίες, σε τέτοιες ακολουθίες αισθανόμαστε ότι πράγματι  “ἐν οὐρανῷ ἑστάναι”, ότι είμαστε στον Ουρανό. Ανεβαίνει ο άνθρωπος και από χώμα γίνεται πνεύμα, κι από φθαρτός γίνεται άφθαρτος και από θνητός γίνεται αθάνατος”. 

Γεμίζει η ψυχή σου, ξεχειλίζει και θέλεις να τα διαλαλήσεις όλα αυτά. Θέλεις να τα διαλαλήσεις γιατί είδες, γνώρισες, έζησες κοντά στον π. Γεράσιμο εμπειρίες από τον αόρατο πνευματικό κόσμο.

 Σου λέει ο ένας: “ Μα υπάρχει ψυχή; Η ψυχή έχει μετρηθεί;” 

Σου λέει ο άλλος: “Εστιάζει η επιστήμη σε αυτή; Έχει τοποθετηθεί κάπου”;

Και νιώθεις να απαντάει ο ίδιος ο πνευματικός σου, ο ίδιος ο π. Γεράσιμος, αντί για σένα, γιατί όλη του η ζωή, όλη του η πνοή ήταν το καύσιμο αυτής της μετουσίωσης: Πώς μπορείς να περιορίζεις τον άνθρωπο μόνο σε  ύλη; Πήγαινε πίσω στους αρχαίους αιώνες να ακούσεις τον Ηράκλειτο να σου λέει:

«Ψυχής πείρατα ιών ουκ αν εξεύροιο πάσαν επιπορευόμενος οδόν· ούτω βαθύν λόγον έχει»

Τα σύνορα της ψυχής δε θα μπορέσεις  να τα ανακαλύψεις όσο κι αν προχωρήσεις, έστω κι αν πορευθείς πάνω σε όλους τους δρόμους  τόσο βαθύ λόγο έχει η ψυχή.

Άκουσε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά να λέει  πως ο άνθρωπος μπορεί να φθάσει σε μια πρόσωπο προς Πρόσωπο αίσθηση του Θείου και να υπάρξει μέθεξη. Άκουσε τον Απόστολο Παύλο να φωνάζει: “ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός”.

Θυμόμαστε και το άλλο συνταρακτικό. Ο π. Γεράσιμος αναφέρθηκε και στον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη και είπε: “ Υπάρχει κι ένας άλλος Ιάκωβος που γιορτάζει απόψε, ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης, που κάνει δαιμονισμένους καλά”...

Και τότε τρομακτική, τραχιά, άγρια, ανδρική φωνή κατειλημμένης από ακάθαρτο πνεύμα γυναίκας στο μισοσκόταδο των κεριών, από το πίσω μέρος του ναού, ακούστηκε να τον υβρίζει....

Αυτός δεν πτοήθηκε, αλλά συνέχισε:

 

“Μας αξίωσε ο Θεός πριν ένα μήνα να πάμε στο μοναστήρι του και να προσκυνήσουμε τον τάφο του, κι ο τάφος του ανθρώπου αυτού ευωδιάζει, ο τάφος του ανθρώπου αυτού κάνει θαύματα, ο τάφος του ανθρώπου αυτού κάνει καλά καρκίνους και η εικόνα του, και η παρουσία του και η προσευχή του και η παρρησία του θεραπεύει ασθένειες. Σε λίγο αδελφοί μου θα πάψουμε να κάνουμε τρισάγια, θα κάνουμε αγρυπνίες και παρακλήσεις και θα λέμε  Άγιε του Θεού, πάτερ Ιάκωβε, Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών”. 

Έτσι ακριβώς έγινε, δόξα τω Θεώ!