Την 21η Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά τα Εισόδια της Θεοτόκου στον ναό των Ιεροσολύμων.

Την 21η Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά τα Εισόδια της Θεοτόκου στον ναό των Ιεροσολύμων. Ιστορικά, η γιορτή αυτή συνδεόταν με την ανάμνηση των εγκαινίων του ναού που χτίστηκε στην θέση του περίφημου ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ, από τον Ιουστινιανό. Ο τελευταίος έχτισε προς τιμή της Παναγίας μία μεγάλη βασιλική προς τιμήν της Παναγίας. Η σύνδεση αυτού του γεγονότος με την είσοδο της 3ετούς Θεοτόκου στον ναό από τους γονείς της έγινε στην αρχές του 9ου αιώνα.

Η εορτή αυτή αντλείται από τα λεγόμενα απόκρυφα Ευαγγέλια. Οι γονείς της Παναγίας μας, Ιωακείμ και Άννα, όταν η κόρη τους έκλεισε τα 3 χρόνια, την παρέδωσαν στους ιερείς με σκοπό να την γαλουχήσουν στην πνευματική ζωή. Μέχρι στιγμής βλέπουμε κάτι που συνηθίζεται την εποχή εκείνη. Ιδιαίτερη όμως εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η μικρή Μαρία εισέρχεται στα Άγια των Αγίων. Στο μέρος αυτό μπορεί να μπει μία μόνο φορά τον χρόνο και μόνο ο Αρχιερέας! Αυτό οφείλεται στην πεποίθηση των ανθρώπων ότι ο ναός αποτελεί ένα σύνορο γης - ουρανού.

Αυτό το σύνορο, το σπάει ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος γίνεται άνθρωπος για να κατοικήσει ανάμεσα στους ανθρώπους. Η Παναγία είναι η γέφυρα που ενώνει πλέον την γη με τον ουρανό. Για τον λόγο αυτό, η Πλατυτέρα βρίσκεται στην κόγχη του ιερού συνδέοντας το δάπεδο στο οποίο βρίσκονται οι πιστοί με τον τρούλο, που βλέπουμε τον Παντοκράτορα.

 

Αναφέρει ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν: “Το νόημα όλων αυτών των γεγονότων, των λέξεων και των σκέψεων είναι απλό: από τώρα και στο εξής ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται ναός. Ούτε πέτρινος, ούτε θυσιαστήριο, αλλά ο άνθρωπος - η ψυχή του, το σώμα του και η ζωή του - γίνεται η ιερή και θεία καρδιά του κόσμου, τα “άγια των αγίων”. Ο ένας ναός, η Παναγία - ζων και ανθρώπινος - οδηγείται σ’ έναν άλλο ναό φτιαγμένο από πέτρα και ολοκληρώνει έτσι εκ των ένδον τη σημασία και το νόημά του.(...). Από τη στιγμή που η Παναγία εισήλθε στα “άγια των αγίων”, η ίδια η ζωή έγινε Ναός. Κι όταν εορτάζουμε τα Εισόδιά της, εορτάζουμε το θείο νόημα του ανθρώπου και τη λαμπρότητα της υψηλής του κλήσεως.”

Η Παναγία μας, προορίζεται να αναλάβει τεράστιο έργο. Η πνευματική της προετοιμασία είναι ουσιαστική. Η αγνότητα και η καθαρότητα της ψυχής της καλλιεργείται μέσα σε έναν τέτοιο περιβάλλον. Τα τροπάρια της ημέρας ακριβώς αυτό μας δείχνουν. Αναφέρει το κοντάκιο της εορτής:

«Ὁ κα­θα­ρώ­τα­τος Να­ὸς τοῦ Σω­τῆ­ρος, ἡ πο­λυ­τί­μη­τος πα­στὰς καὶ Παρ­θέ­νος, τὸ ἱ­ε­ρὸν θη­σαύ­ρι­σμα τῆς δό­ξης τοῦ Θε­οῦ, σή­με­ρον εἰ­σά­γε­ται, ἐν τῷ οἴ­κω Κυ­ρί­ου, τὴν χά­ριν συ­νει­σά­γου­σα, τὴν ἐν Πνεύ­μα­τι Θεί­ω· ἢν ἀ­νυ­μνού­σιν Ἄγ­γε­λοι Θε­οῦ· Αὔ­τη ὑ­πάρ­χει σκη­νὴ ἐ­που­ρά­νι­ος»

Σε ελεύθερη μετάφραση:

«Σήμερα εισέρχεται στον οίκο του Κυρίου ο πεντακάθαρος ναός του Σωτήρα, πανάκριβη παστάδα και Παρθένος, άγιο θησαύρισμα της δόξας του Θεού. Μαζί της φέρνει και τη θεία χάρη του Πνεύματος. Την ανυμνούν άγγελοι του Θεού· αυτή είναι η ουράνια σκηνή».

Μας λέει ο Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Μπλουμ: “το σημαντικό αυτής της εορτής είναι ότι αντιπροσωπεύει μία στιγμή κατά την οποία, έχοντας φτάσει στο σημείο ωρίμανσης ενός νέου παιδιού, στο σημείο ωρίμανσης κάποιου που μπορεί να λατρέψει, να υπηρετήσει, ν’ ακούσει, να είναι έτοιμο να ανταποκριθεί και να υπακούσει, αυτή επέλεξε όλα εκείνα και μπήκε στα βάθη της υπακοής, της ακοής, της προσοχής στο θέλημα του Θεού.”

Μέσα από την εορτή αυτή, ο Χριστός μιλάει σε όλους μας. Αποτελεί ένα κάλεσμα της εισόδου μας όχι μόνο στον αγώνα της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, αλλά στον συνεχή πνευματικό αγώνα της μετανοίας, της προσπάθειας για καθαρότητα βίου, αγνότητα ψυχής και βιωμένη αγάπη προς τους αδερφούς μας. Η Παναγία, λόγω αυτού του αγώνα έγινε ένα ανοιχτό δοχείο της Θείας Χάριτος.

Ας γιορτάσουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου ως μία κλήση για κάτι ανώτερο από την φθαρτότητα του κόσμου γύρω μας. Ας μιλήσει μέσα μας η ομορφιά της σημερινής εορτής.