"Η αιτία που κινεί τον Θεό να σώσει τον άνθρωπο είναι μόνο το έλεος Του και η καλοσύνη Του, από τα οποία ξεχύνεται ποταμός αστείρευτος η θεία Χάρη" (+Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος Ψαριανός)

Στο αυριανό αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Εφεσίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου (β' 4-10) θα ακούσουμε ότι ο Θεός Πατέρας με το πλούσιο έλεός Του εκτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου δια του Υιού. 

Ο Υιός και Λόγος του Θεού είναι, όπως λέμε στο Σύμβολο της Πίστεως, Εκείνος "δι' ού τα πάντα εγένετο". Ας μην ξεχνάμε δε οτι αυτό είναι κι ο τρίτος στίχος του πρώτου κεφαλαίου του Ευαγγελίου του Ιωάννου όπου μετά το "Εν αρχή ην ο Λόγος..." γράφει : "Τα πάντα μέσω αυτού έγιναν, και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα απ’ ό,τι έχει γίνει". 

Αυτό σημαίνει πως και η δημιουργία του κόσμου αλλά και η ανάπλαση του ανθρώπου έγιναν διά του Υιού. 

Το ίδιο ακριβώς επισημαίνεται με έμφαση σε τρεις συνεχόμενες φράσεις του σημερινού αναγνώσματος: "ο Θεός μας ζωοποίησε μαζί με το Χριστό ...και μας συνέγειρε και μας συγκάθισε στα επουράνια με τον Ιησού Χριστό ...για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της χάρης του με καλοσύνη σ’ εμάς μέσω του Ιησού Χριστού." Όλα δηλαδή ανακεφαλαιώνονται, ενώνονται και συγκεντρώνονται στον Χριστό, στο Θεανδρικό Του πρόσωπο και στο θεϊκό έργο Του.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όπως και το όνομα Ιησούς μεταφραζόμενο απο τα Εβραϊκά φανερώνει, είναι ο Σωτήρας. Είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού που εν χρόνω έγινε και άνθρωπος για την σωτηρία μας και ως Θεάνθρωπος μας σώζει.

Η σωτηρία του ανθρώπου συντελέσθηκε μέσα από όλα όσα έπραξε ο Κύριος Ιησούς Χριστός πάνω στη γη από τη Γέννηση, το Βάπτισμα και την διδασκαλία Του, μέχρι το Πάθος, την τριήμερη Ταφή, την Ανάσταση και  την Ανάληψη Του στους ουρανούς. 

Όλα αυτά αποτελούν το μεγάλο ορόσημο στην ιστορία του κόσμου. Δεν είναι όμως όλα αυτά απλά ιστορικά γεγονότα, αλλά λαμβάνουν σωτηριολογικές διαστάσεις, εξαιτίας της εκ νεκρών Αναστάσεως του Κυρίου. Είναι αυτό που σε άλλο σημείο λέει ο Απόστολος Παύλος στην Α'  προς Κορινθίους επιστολή του (ιε' 14) " Και αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, άρα είναι κενό και το κήρυγμά μας, κενή και η πίστη σας". Όλα φωτίζονται από την Ανάσταση και παύουν να είναι απλά ιστορικά γεγονότα.  Υπερβαίνουν την ιστορία. Γιά τον άνθρωπο πλέον η ιστορία του Χριστού γίνεται σωτηρία εν Χριστώ. Η ιστορική πορεία του Ιησού, γίνεται η σωτηρία του ανθρώπου της ιστορίας.

Αυτό όμως δεν οφείλεται στα ανθρώπινα έργα, όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος στη συνέχεια, αλλά στη χάρη του Θεού. Είμαστε σωσμένοι με τη χάρη του Θεού. Η σωτηρία χαρίστηκε στους ανθρώπους από τον Θεό.

Τα καλά έργα χρειάζονται. Όμως όχι για να μας δώσουν τη σωτηρία, αλλά για να μας συντηρήσουν σε αυτήν. Με την πνευματική μας εργασία δεν αποκτούμε τη σωτηρία. Η σωτηρία χαρίστηκε σε όλους μας από τον Χριστό μία για πάντα. 

Τα καλά μας έργα,  η φιλανθρωπία και η αγάπη μας, ακόμη κι αυτή η συμμετοχή μας στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας συντελούν στην εκ μέρους μας αποδοχή αυτής της χαρισμενης από τον Χριστό σωτηρίας, φανερώνουν την ευγνωμοσύνη μας και αποδεικνύουν την συγκατάθεσή μας για αυτήν. Κανείς δεν πιέζεται, ούτε εξαναγκάζεται να δεχτεί αυτή την δωρεά, αναλαμβάνει όμως τις συνέπειες της άρνησής του. 

Εξάλλου η θεωρία η οποία εξυψώνει και απολυτοποιεί τα καλά έργα για τη σωτηρία είναι προτεσταντικής προελεύσεως και δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη θεολογία η οποία διδάσκει ακριβώς, ότι ο Χριστός μας χάρισε την σωτηρία άπαξ δια παντός και εμείς με την πνευματική μας εργασία προσπαθούμε να να φανούμε αντάξιοι για αυτήν, ώστε να ζούμε αιωνίως με τον Χριστό. 

Για αυτό συνήθως οι ύμνοι της Εκκλησίας μας δεν λένε βγάλε με από την κόλαση ή βάλε με στον Παράδεισο, αλλά γλυτωσέ με από την κόλαση και κράτησέ με στον Παράδεισο. 

Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να το κατανοήσουμε η Εκκλησία μας είναι ο επί γης Παράδεισος. 

Η ζωή της Εκκλησίας, όχι οι τέσσερις τοίχοι του ιερού Ναού. Για αυτό όσο περισσότερο ενσυνείδητα ζούμε τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας τόσο περισσότερο θα βιώνουμε την παρουσία του Θεανθρώπου Κυρίου μας στη ζωή μας και θα αντιλαμβανόμαστε αυτή την δωρεά της Σωτηρίας, που απο αγάπη και μόνο μας χάρισε. 

Πάντα να θυμόμαστε, οτι ο  Χριστός με τη Χάρη Του μας λύτρωσε και εμείς με αυτή τη Χάρη, όπως την χαρίζει η Εκκλησία οφείλουμε να συντηρούμαστε στην αιωνιότητα μαζί Του.