11 Σεπτεμβρίου - Πριν από 26 χρόνια, ο ευλογημένος Lyubov Susaninskaya εκοιμήθη εν Κυρίω /09/17/1912 – 09/11/1997/

 11 Σεπτεμβρίου - Πριν από 26 χρόνια, ο ευλογημένος Lyubov Susaninskaya εκοιμήθη εν Κυρίω /09/17/1912 – 09/11/1997/

Γεννήθηκε σε μια μεγάλη αγροτική οικογένεια «στην περιοχή του Σμολένσκ». Ο πατέρας της Ιβάν Λαζάρεφ ήταν ο προϊστάμενος της εκκλησίας του χωριού. Τεσσάρων χρόνων η Lyubushka έμεινε χωρίς μητέρα και σύντομα ο πατέρας της πέθανε στα χρόνια της καταστολής.

Περνούσε τη νύχτα όπου έπρεπε, συχνά στο ύπαιθρο στο δάσος. Άντεξε το κρύο και την πείνα, την παγωνιά και τη βροχή, περπατούσε ξυπόλητη, μισογυμνή, αλλά παρέμενε πάντα στην προσευχή και τη νηστεία. Η Lyubushka έλαβε την ευλογία για το κατόρθωμα της προσευχής της από την ευλογημένη Γερόντισσα Μαρία /†11.03.1971/, η οποία ζούσε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Αγία Πετρούπολη.

Η περιπλανώμενη επισκέφτηκε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια στη Ρωσία, αλλά το πιο αγαπημένο της μέρος ήταν η Βυρίτσα, όπου ζούσε ο πνευματικός της πατέρας, Ιερομόναχος Σεραφείμ Βυρίτσκι /†04/03/1949/. Και μετά το θάνατο του Γέροντα Σεραφείμ, η Λιουμπούσκα επέστρεφε συχνά στη Βυρίτσα και προσευχόταν για ώρες στον τάφο του γέροντα.

Ήταν όλη στην προσευχή, σαν να μην ήταν από αυτόν τον κόσμο. Στο Susanino, όπου έζησε πρόσφατα, οι άνθρωποι άρχισαν να στρέφονται όλο και περισσότερο σε αυτήν, ειδικά σε προβλήματα και θλίψη. Προσευχήθηκε για όλους όσους στράφηκαν σε αυτήν, τους έλεγαν το θέλημα του Θεού - αυτό της αποκαλύφθηκε.

Προσευψόταν με έναν ιδιαίτερα ασυνήθιστο και συγκινητικό τρόπο. Τόσο στο ναό όσο και στο σπίτι, μιλούσε στις εικόνες στη γλώσσα της, προσφωνώντας την εικόνα στην εικόνα σαν να ήταν ζωντανή. Άλλοτε ζητούσε κάτι δακρυσμένη άλλοτε χαιρόταν.

Προσευχόταν θερμά, ιδιαίτερα τη νύχτα. Η Lyubushka δεν κοιμήθηκε ποτέ όπως κοιμούνται οι άνθρωποι. Μερικές φορές τυλιγόταν σε μια κουβέρτα και έπαιρνε έναν υπνάκο ενώ καθόταν στον καναπέ, και αυτό ήταν όλο το όνειρο. Προσευχόταν ασταμάτητα, αλλά μιλούσε ελάχιστα... Πόσους ανθρώπους βοήθησε!

Αγαπούσε ιδιαίτερα τα παιδιά και τα περιστέρια, ταΐζοντάς τα πάντα... Η αγαπημένη έστειλε όλους τους ικέτες στον ναό: «Πηγαίνετε και προσευχηθείτε! Ήρθες να με δεις; Αν θέλεις να μου μιλήσεις, πήγαινε στην εκκλησία να προσευχηθείς στον Θεό».

Ήρθαν σε αυτήν για παρηγοριά και έλαβαν αυτή την παρηγοριά, αλλά την έλαβαν από τον Θεό. Η Lyubushka είπε: "Αν οι άνθρωποι αμαρτήσουν με τον ίδιο τρόπο και δεν μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, θα έρθει μια τρομερή στιγμή..."

Τα τελευταία χρόνια, δεν υπήρχε μέρα που οι άνθρωποι να μην ήρθαν σε αυτήν, συνέβαινε ακόμη και τη νύχτα, και όχι μόνο λαϊκοί, αλλά και μοναχοί, κληρικοί. Ο πατέρας Ναούμ, αρχιμανδρίτης από τη Λαύρα της Τριάδας Σέργιου, της έστελνε συχνά τα παιδιά του. Ο ίδιος την επισκέφτηκε περισσότερες από μία φορές, στο Susanino. Προσφέρθηκε να την κάνει μοναχή τη Λιουμπούσκα και μια φορά της έστειλε μια κούκλα με μοναστηριακά ρούχα. Αλλά η Λιούμπα αρνήθηκε πεισματικά. Πάντα έλεγε: «Είμαι περιπλανώμενη  Θυμήσου με λοιπόν..."

Είπε επίσης: «Είμαι η Λιουμπόνκα, ζητιάνα για χάρη του Χριστού.» Και τη ρωτήσουν: Λιουμπόνκα, γιατί βασανίζεσαι έτσι; Και εκείνη: «Δεν μπορεί! Ο Θεός  θα ακούσει!» Και όταν προσεύχεται για την αμαρτία κάποιου, ξαπλώνει ήδη. Τα παπούτσια της είναι από ύφασμα, οι σόλες είναι λεπτές σαν εφημερίδα.

Είπε ότι θα υπάρξει πόλεμος με την Κίνα, αλλά όχι για πολύ, μόνο πέντε μήνες. Οι Κινέζοι θα φτάσουν στα Ουράλια, θα ανέβουν πιο πέρα, αλλά θα απωθηθούν. Πόσους ανθρώπους βοήθησε και βοηθάει τώρα και μετά θάνατον! Η Lyubushka υπερασπιζόταν πάντα τους άδικα διωκόμενους.

Τον τελευταίο καιρό η Lyubushka επαναλαμβάνει: «Η Μητέρα του Θεού του Καζάν θα έρθει και θα με πάρει μακριά».

- Lyubushka, θα μετανοήσουν οι άνθρωποι; «Μετανοούν λίγο…» απάντησε η Λιουμπούσκα.

- Θα ζήσουμε πολύ; «Η ζωή είναι από τον Θεό, όπως θα παρέχει. Ο κόσμος είναι τρομακτικός, αλλά η ζωή είναι από τον Θεό... Ο Θεός έχει φαγητό...»

- Θα υπάρξει δίωξη; «Ζήσε και μην το σκέφτεσαι. Καλέστε τον Θεό, ζητήστε Του έλεος!».

Μπορούσε να περνάει ώρες μιλώντας με τους αγίους στις εικόνες της εκκλησίας του Σουσανίνσκι και στην ιερή γωνιά της... Η παρακολούθηση των ακολουθιών όπου προσευχόταν η Λιουμπούσκα ήταν συγκινητική και ευλογημένη μέχρι δακρύων. Έκανε προσευχές μόνο όρθια και δεν άφηνε τον εαυτό της να καθίσει ούτε λίγο στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας...

Μαζί με την ειδική προσευχητική μεσιτεία της γριάς, μπορεί κανείς να μιλήσει και για την ενδόμυχη ενόρασή της στα μυστηριώδη πεπρωμένα του Θεού. . Έτσι, την παραμονή της τραγωδίας στο Ερμιτάζ Optina το Πάσχα του 1993, ένας από τους μοναχούς τη ρώτησε τι τον περίμενε και άκουσε απαντώντας: «Θα σκοτώσουν, αλλά όχι εσύ»...

Ό,τι είπε και έκανε η μακαρία είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί και να μεταφερθεί, γιατί ήταν όλα τόσο απλά και λεπτά, γλιτώνοντάς την μερικές φορές από σοβαρά λάθη και πτώσεις. Δύο εβδομάδες πριν από το θάνατό της, η Lyubushka είπε, σηκώνοντας τα χέρια της: "Κρατήστε την Ορθοδοξία!"

Όταν έφτασε το 1997 στο μοναστήρι του Καζάν στην πόλη Vyshny Volochek, στην περιοχή Tver, είπε: «Τώρα γύρισα σπίτι». Ο μακαριστή Γερόντισσα Λιούμποφ κηδεύτηκε το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 1997, κοντά στον καθεδρικό ναό του Καζάν στη δεξιά πλευρά του βωμού.

Και τον Ιανουάριο του 2000, στο παρεκκλήσι στο όνομα των αγίων μαρτύρων Vera, Nadezhda, Lyubov και της μητέρας τους Sophia, δίπλα στην πρεσβυτέρα Lyubushka, η ευλογημένη μοναχή Samara Μαρία (Matukasova) / 28/03/1908 - 01/ 14/2000/ κηδεύτηκε.