Εν κατακλείδι, σημειώνω ότι ο οικογενειάρχης δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι λαμπρός ηγέτης και οργανωτής, αλλά πρέπει να μπορεί να παίρνει αποφάσεις και να είναι υπεύθυνος για αυτές.

 Πραγματοποίησα μια μικρή έρευνα μεταξύ γυναικών που γνωρίζω με θέμα: «Πώς πρέπει να είναι ένας πραγματικός άντρας, ένας σύζυγος;» Και σχεδόν όλοι ονόμασαν την ευθύνη ως το κύριο αρσενικό προσόν. Υπήρχε μια άλλη επιλογή: η πίστη. Όμως η πιστότητα είναι μια από τις εκδηλώσεις ευθύνης.

Ο σύζυγος θα δώσει λογαριασμό στον Θεό όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για τη γυναίκα και τα παιδιά του, και ο Κύριος θα του τό ζητήσει. Το να είσαι επικεφαλής δεν σημαίνει ότι είσαι τύραννος. Ένας πραγματικός σύζυγος δεν έχει το δικαίωμα να πει τίποτα κακό για τη γυναίκα του, υπογράφει έτσι μια πρόταση για τον εαυτό του: είσαι κακός σύζυγος, είσαι κακός κύριος του σπιτιού σου. Θα πω ως ιερέας: οι περισσότερες οικογενειακές συγκρούσεις συμβαίνουν επειδή ο σύζυγος δεν μπορεί (και τις περισσότερες φορές δεν θέλει) να σηκώσει το βάρος της εξουσίας.

Εν κατακλείδι, σημειώνω ότι ο οικογενειάρχης δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι λαμπρός ηγέτης και οργανωτής, αλλά πρέπει να μπορεί να παίρνει αποφάσεις και να είναι υπεύθυνος για αυτές.

Όταν επιλέγουν έναν μελλοντικό σύζυγο, τα κορίτσια πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά ώστε να μην συγχέουν τον δεσποτισμό, τον εγωισμό και τον πόθο για εξουσία με σταθερότητα, αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα.

Ιερέας Pavel Gumerov