«Ήξερα ένα άτομο που μισούσε τον σταυρό», είπε ο μοναχός στον καθηγητή.

 «Ήξερα ένα άτομο που μισούσε τον σταυρό», είπε ο μοναχός στον καθηγητή.

«Στην αρχή απαγόρευσε στη γυναίκα του να φορέσει σταυρό και να κρεμάσει ένα σταυρό στο σπίτι. Μετά άρχισε να σπάει σταυρούς δίπλα στους δρόμους, γιατί ζούσε σε μια χώρα όπου σταυροί τοποθετούνται στους δρόμους. Μια μέρα έκοψε έναν φράχτη, παρατηρώντας ότι τα κλαδιά πάνω του ήταν πλεγμένα σε έναν σταυρό. Όταν γύρισε σπίτι, ήταν ήδη τρελός. Αυτός έβλεπε στο σπίτι μου τις διασταυρώσεις των δοκών και εκείνες τις διασταυρώσεις σανίδων που συγκρατούν τα έπιπλα. Με μια λέξη, έκανε κομμάτια ό,τι μπορούσε...
- Είναι αλήθεια; - ρώτησε ο καθηγητής
. «Ωχ όχι», απάντησε ο μοναχός, «αυτή είναι μια παραβολή!» Μια παραβολή για ανθρώπους σαν εσάς. Πρώτα αρνείσαι τον σταυρό, μετά αρνείσαι τα πάντα στον κόσμο. Στην αρχή μισείς ό,τι δεν μπορεί να αναχθεί στη λογική, μετά - απλώς τα πάντα, γιατί τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να αναχθεί σε λογική χωρίς υπόλοιπο.