ΠΑΡΑΒΟΛΉ ΤΆ ΔΎΟ ΑΔΈΛΦΙΑ

 

Η ΚΑΛΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΛΟΥΤΟ!

Δύο αδέρφια ζούσαν σε ένα χωριό. όργωναν τη γη και έσπερναν σιτηρά. Ο μικρότερος είχε επτά παιδιά και ο μεγαλύτερος ήταν άγαμος. Τα αδέρφια ζούσαν μαζί, δεν μοίρασαν τα εδάφη μεταξύ τους, μαζί όργωναν καί έσπερναν. Όταν ωρίμαζε το ψωμί, το έσφιγγαν και μοίραζαν ισόποσα τα στάχυα.
Ήρθε η νύχτα. Ο μεγάλος αδερφός ξάπλωσε και σκέφτηκε: «Μοιραστήκαμε καλά το ψωμί; Ο αδερφός μου έχει μεγάλη οικογένεια, χρειάζεται πολύ ψωμί για τα παιδιά του. Θα πάω να βάλω τα στάχυα μου». Και πήγε και έβαλε μερικά από τα στάχυα του στο σωρό του αδελφού του. Το ίδιο βράδυ, ο μικρότερος αδερφός είπε στη γυναίκα του: «Μοιραστήκαμε καλά με τον αδερφό μου το ψωμί; Ο αδερφός είναι μεγάλος, μένει μόνος του, δεν υπάρχει κανείς να τον βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Ας του δώσουμε μερικά από τα στάχυα μας». Και έκαναν όπως ήθελαν.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα αδέρφια παρακολουθούν - τα στάχυα δεν έχουν μειωθεί, και τα δύο έχουν εξίσου. Τα αδέρφια θαύμασαν, αλλά δεν είπαν τίποτα μεταξύ τους. Και έτσι για αρκετές νύχτες τα αδέρφια άλλαζαν ψωμί ο ένας στον άλλο. Τελικά άρχισαν να φυλάνε το χωράφι τη νύχτα και βρέθηκαν στη θέση τους.