Ο ΙΕΡΈΑΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΑΝΙΣΤΉΣ ΤΟΥ

Όταν ήμουν στη φυλακή, αρρώστησα πολύ.  Είχα φυματίωση και στους δύο πνεύμονες, επίσης τέσσερις σπόνδυλοι προσβλήθηκαν από φυματίωση.  Είχα και εντερική φυματίωση, διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, ηπατίτιδα και άλλες ασθένειες... Ήμουν κοντά στον θάνατο.

 Δεξιά μου ήταν ένας ιερέας ονόματι Gherasim Iscu.  Ήταν ηγούμενος μιας Μονής που λεγόταν Tismana.  Αυτός ο ιερέας ήταν περίπου 40 ετών, είχε βασανιστεί τόσο πολύ που ήταν κοντά στον θάνατο.  Κι όμως το πρόσωπό του ήταν ήρεμο!

 Μιλούσε για την ελπίδα του για σωτηρία, την αγάπη του για τον Ιησού Χριστό, την πίστη του και ήταν γεμάτος χαρά.  Στα αριστερά μου ήταν ο κομμουνιστής που είχε βασανίσει τον ιερέα σχεδόν μέχρι θανάτου.  Αυτός ο κομμουνιστής είχε συλληφθεί από τους ίδιους τους συντρόφους του.

 Σταματήστε να πιστεύετε αυτό που λέει ο Τύπος για τους κομμουνιστές ότι μισούν τους ιερείς ή ότι μισούν τους Εβραίους.  Δεν είναι αλήθεια!  Απλώς το μισούν!  Τους μισώ όλους!  Μισώ τους Εβραίους, τους Χριστιανούς, τους αντισημίτες, τους αντιχριστούς, τους μισώ όλους...

 Ένας κομμουνιστής μισεί έναν άλλο κομμουνιστή!  Μισούν ο ένας τον άλλον χωρίς μνησικακία.  Και όταν ο ένας κομμουνιστής μισεί τον άλλον, ο ένας βάζει τον άλλον στη φυλακή και τον χτυπά και τον βασανίζει σαν χριστιανό.

 Αυτό ακριβώς είχε συμβεί, ότι ο κομμουνιστής βασανιστής, που είχε βασανίσει σχεδόν μέχρι θανάτου αυτόν τον ιερέα - είχε επίσης ξυλοκοπηθεί σχεδόν μέχρι θανάτου από τους συντρόφους του, και παραλίγο να δώσει την ψυχή του.  Η ψυχή του βασανίστηκε στα νύχια του θανάτου.

 Κατά τη διάρκεια της νύχτας ο κομμουνιστής με ξυπνάει λέγοντας:

 - Κύριε, να είσαι καλά, προσευχήσου για μένα!  Δεν μπορώ να πεθάνω, έχω διαπράξει ένα τρομερό έγκλημα!  Φοβάμαι!

 Τότε είδα ένα θαύμα!  Είδα τον ιερέα στα πρόθυρα του θανάτου να καλεί άλλους απο δύο κελιά.  Ακουμπισμένος στις πλάτες τους, πέρασε αργά δίπλα από το κρεβάτι μου, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού του δολοφόνου του (του κομμουνιστή) και του χάιδεψε το κεφάλι.

 Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το θέαμα!  Ένας βασανισμένος άνδρας συνεχίζει να παρηγορεί τον δολοφόνο του.  Αυτη ειναι αληθινη αγαπη!  Θα μπορούσε να βρει παρηγοριά σε αυτό…

 Τότε ο ιερέας είπε στον κομμουνιστή:

 -Είσαι νέος, δεν ήξερες τι έκανες.  Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά.

 Αλλά δεν είπε αυτά τα λόγια τόσο απλά.  Μπορείτε να πείτε «αγαπώ» και να είναι μια απλή λέξη έξι γραμμάτων.  Αλλά αυτός ο ιερέας έλεγε πραγματικά: «Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά».

 Μετά συνέχισε:

 - Αν εγώ, που είμαι αμαρτωλός, μπορώ να σε αγαπήσω τόσο πολύ, φαντάσου τον Χριστό, που είναι η Αγάπη ενσαρκωμένη, πόσο σε αγαπά!  Και όλους τους χριστιανούς που διώξατε, ξέρετε, σας συγχωρούν, σας αγαπούν και σας αγαπά ο Χριστός.  Επιθυμεί τη σωτηρία σου πολύ περισσότερο από ό,τι εσύ ο ίδιος.

 Φοβάστε και αμφιβάλλετε αν είναι δυνατόν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας.  Θέλει να συγχωρήσει τις αμαρτίες σας περισσότερο από ό,τι εσείς θέλετε να συγχωρεθείτε.  Θέλει να είστε μαζί Του στον Παράδεισο, περισσότερο από όσο θέλετε να είστε στον Παράδεισο μαζί Του.  Πρέπει όμως να στραφείς σε Αυτόν και να μετανοήσεις.

 Σε αυτό το κρύο κελί της φυλακής, όπου τα μυστικά δεν ήταν πια δυνατά, άκουσα την ομολογία (εξομολόγηση) του δολοφόνου στο ίδιο του το θύμα.  Ίσως η ζωή είναι πιο εντυπωσιακή στα μυθιστορήματα.  Αλλά κανένας μυθιστοριογράφος δεν έχει γράψει ποτέ κάτι παρόμοιο.

 Το θύμα, στα πρόθυρα του θανάτου, έλαβε την ομολογία του δολοφόνου του και ο ταλαίπωρος άφησε τον δολοφόνο του.  Προσευχήθηκαν μαζί, αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον.  Ο ιερέας επέστρεψε στο κρεβάτι του και πέθαναν και οι δύο το ίδιο βράδυ.

 Ήταν νύχτα Χριστουγέννων.  Αλλά όχι μια νύχτα Χριστουγέννων που απλά θυμηθήκαμε ότι σχεδόν πριν από 2000 χρόνια γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός.  Ήταν η νύχτα που γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός στην καρδιά ενός κομμουνιστή βασανιστή.

 Αυτά είναι πράγματα που έχω δει με τα μάτια μου!

 ☦️ Η μαρτυρία ενός κρατούμενου κομμουνιστικών φυλακών

 (Έτος 1950, Ρουμανία)