ΠΑΡΑΒΟΛΉ

 

Στα βάθη του κήπου στεκόταν ένα γέρικο, γουργουρητό, βρύα κούτσουρο από μια μεγάλη καστανιά. Ένα αγόρι αγαπούσε να παίζει στον ίδιο κήπο.

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, φοβόταν να πλησιάσει αυτό το τρομερό κούτσουρο, που του φαινόταν σαν ένας φοβερός ληστής από ένα τρομερό παραμύθι.

- Ληστής, ληστής! – φώναξε το αγόρι και έτρεξε στο σπίτι των γονιών του.

Ένα βράδυ ο πατέρας πήρε το αγόρι από το χέρι, το οδήγησε σε ένα τρομερό κούτσουρο και είπε:

– Κοιτάξτε προσεκτικά και χωρίς φόβο. Κανένας ληστής;

«Όχι τώρα», απάντησε το αγόρι. «Όταν όμως τον φοβάμαι, εμφανίζεται ο ληστής, και όταν δεν φοβάμαι, εξαφανίζεται ξανά».

« Και ποιος θα σε βλάψει αν είσαι ζηλωτής για το καλό; Αλλά ακόμα κι αν υποφέρεις για την αλήθεια, τότε είσαι ευλογημένος. Αλλά μη φοβάσαι τον φόβο τους και μη ταράζεσαι » (Α΄ Πέτρου 3:13-14).