Μια μέρα, δύο νέοι ήρθαν σε έναν άγιο γέροντα και ρώτησαν: «Πες μας, πατέρα, πώς να αντιμετωπίσουμε σωστά τις κακές τάσεις και να εξαλείψουμε τις κακές συνήθειες;»

 

Μια μέρα, δύο νέοι ήρθαν σε έναν άγιο γέροντα και ρώτησαν: «Πες μας, πατέρα, πώς να αντιμετωπίσουμε σωστά τις κακές τάσεις και να εξαλείψουμε τις κακές συνήθειες;»

Σε αυτό ο ερημίτης είπε σε έναν από τους νεαρούς: «Βγάλε αυτό το βλαστάρι». Ο θάμνος ήταν μικροσκοπικός και ο νεαρός τον έβγαλε εύκολα, με το ένα χέρι.

Μετά από αυτό, ο γέροντας είπε ξανά: «Φίλε μου, τράβα τώρα αυτό το θάμνο». Ο νεαρός το έκανε κι αυτό, αλλά με κόπο και κόπο: ο θάμνος ήταν πολύ ψηλότερος και δυνατότερος από τον πρώτο.

Τότε ο γέροντας είπε για τρίτη φορά: «Τώρα προσπαθήστε να βγάλετε αυτό το δέντρο». Ο νεαρός αγκάλιασε τον κορμό του και προσπάθησε να εκπληρώσει την εντολή, αλλά μάταια. Φώναξε τον αδερφό του και οι δυο τους προσπάθησαν να κουνήσουν τουλάχιστον το δέντρο, αλλά μάταια. Το δέντρο είναι βαθιά ριζωμένο στο έδαφος.

Τότε ο γέροντας είπε στα αδέρφια: «Παιδιά μου, οι κακές κλίσεις και συνήθειες είναι σαν αυτά τα δέντρα. Αν δεν είναι ακόμα βαθιά ριζωμένα στις καρδιές μας, τότε αρκεί μόνο μια ισχυρή θέληση για να τα καταστρέψει. Αλλά από τη στιγμή που δυναμώσουν και ριζώσουν, είναι σχεδόν αδύνατο να τα αντιμετωπίσεις. Ξεριζώστε το κακό στον εαυτό σας πριν εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο».