Εμπιστοσύνη

Εμπιστοσύνη

 Ένας άντρας ταξίδευε σε έναν επαρχιακό δρόμο με τη γυναίκα του.  Κουρασμένοι από το τόσο περπάτημα και βλέποντας ότι τους έπιανε η νύχτα στο δρόμο, οι δύο ταξιδιώτες θέλησαν να σταματήσουν σε ένα πανδοχείο.  Αλλά ο ξενοδόχος, ένας πονηρός, αρνήθηκε να τα δεχτεί, λέγοντάς τους ότι δεν είχε άλλα δωμάτια να αφήσει.  Η γυναίκα του άντρα φαινόταν δυσαρεστημένη.

 - Λοιπόν, άσε το, γυναίκα, ο άντρας προσπάθησε να την ηρεμήσει, άσε το, γιατί ένας Θεός ξέρει τι είναι καλύτερο!

 - Περισσότερα, άνθρωπε, είπε τότε η γυναίκα του, αλλά τι καλό πότε, κοίτα!  - Δεν έχουμε πού να μείνουμε για τη νύχτα;!

 Τελικά προχώρησαν παραπέρα και, προς χαρά τους, συνάντησαν έναν χωρικό, έναν φτωχό, αλλά καλό στην καρδιά.  Βλέποντας ότι τους έπιασε το βράδυ στο δρόμο, ο χωρικός τους καλωσόρισε στο σπιτάκι του.

 Αλλά το επόμενο πρωί, όταν ήθελαν να πάνε πιο πέρα, ο χωρικός έδωσε στους δύο ταξιδιώτες μια εκπληκτική είδηση: κατά τη διάρκεια της νύχτας, το πανδοχείο είχε δεχθεί επίθεση από κλέφτες, οι οποίοι είχαν ληστέψει όλους τους ταξιδιώτες.

 - Βλέπετε, είπε και ο άντρας στη γυναίκα - πρέπει να εμπιστευτούμε τον τρόπο που ο Θεός τα κανονίζει όλα.  Θυμάσαι τι σου είπα χθες το βράδυ;  «Άφησε το, ένας Θεός ξέρει τι είναι καλύτερο».

 «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Θεός διατάζει τις πράξεις μας καλύτερα από ό,τι θα μπορούσαμε να τις κάνουμε εμείς οι ίδιοι».