«Ο Θεός επεμβαίνει στη βιογραφία κάθε ανθρώπου»

.

 Την άνοιξη του 2017, ενώ βρισκόταν στο Άγιο Όρος, μετά από επιμονή του πατέρα Ιουλιανού από το ρουμανικό ερημητήριο Prodromu, ο ιερέας Ionuț Butoiu αποφάσισε να γράψει το βιβλίο του δραματικού γεγονότος που άλλαξε τη ζωή του.  Το έγραψε σε ένα βράδυ και ένα πρωί, σε ένα μαθητικό τετράδιο.  Εκτός από έναν φανταστικό διάλογο στην αρχή του βιβλίου, ο πατέρας Ionuț ομολογεί ενώπιον Θεού και ανθρώπων ότι αυτό που θα ανακαλύψει ο αναγνώστης στο έργο του δεν είναι καρπός της φαντασίας του, αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που βιώνει ο συγγραφέας και οι κοντινοί του τον .

 «Ο Θεός επεμβαίνει στη βιογραφία κάθε ανθρώπου»

 Είναι μια από τις κύριες ιδέες της ομιλίας του πατέρα Petru Moga στην παρουσίαση του βιβλίου του πατέρα Ionuț Butoiu.  Ο συντονιστής της εκδήλωσης, καταξιωμένος ρήτορας, τόνισε ότι «ο πατέρας Ionuț περιέγραψε μια εμπειρία ζωής στις σελίδες του βιβλίου του, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για τον συγγραφέα.  Το βιβλίο που κυκλοφόρησε επίσημα σήμερα είναι, ωστόσο, πραγματικής πνευματικής χρήσης.  Διαβάζεται εύκολα, είναι γραμμένο με μεγάλη ειλικρίνεια, απλό αλλά εντυπωσιακό, χωρίς να ψάχνεις ποιος ξέρει τι στυλιστικές μεθόδους.  Το βιβλίο εκτοξεύει το περιεχόμενό του ωμά, απευθείας, από την καρδιά στην καρδιά, οπότε ετοιμάστε μερικά μαντήλια, γιατί μπορεί να τα χρειαστείτε.  Αναπόφευκτα θα σκιστείς, όσο σκληρός κι αν είσαι στην εσωτερική σου δομή.  Η φήμη του βιβλίου μπορεί να βαρύνει τον συγγραφέα».

 «Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι ο πατέρας Ionuț, αλλά ο Θεός, που έκανε αυτό το βιβλίο δυνατό από αγάπη για τους ανθρώπους.  Ο Θεός αξίζει κάθε έπαινο για αυτό το βιβλίο.  Και αν αυτή, το βιβλίο, θα κάνει τον πατέρα Ionuț να είναι διαφορετικός από ό,τι είναι τώρα, πιθανότατα θα μπορούμε να μιλήσουμε για έναν ιερό σταυρό που ελήφθη από τον Θεό.  Αυτό είναι ένα βιβλίο για έναν αυθεντικό ιερέα, στην πραγματικότητα, ένα βιβλίο για όλους τους ιερείς στη Ρουμανία.  Ιεροσύνη σημαίνει θυσία, αφιέρωση, δάκρυα αίματος.  Ας τιμήσουμε τον πατέρα Ionuț με λίγο χειροκρότημα.  [...] Αυτό το βιβλίο θα τολμούσα να πω ότι είναι ένα βιβλίο εφαρμοσμένης θεολογίας.   Απαντά σε μια ερώτηση που όλοι έχουμε θέσει στον εαυτό μας: τι κάνουμε όταν βρισκόμαστε σε θανάσιμο κίνδυνο;  Ο πατέρας μας δίνει την απάντηση: «Καλέστε τον Θεό για βοήθεια».  Θυμάμαι την έκφραση «Όλα πονάνε, ο τελευταίος σκοτώνει».  Μπορεί να πιστεύουμε ότι πλησιάζουμε στο θάνατο κάθε δευτερόλεπτο.  Τι κάνουμε τότε, πριν τον θάνατο;  Σκεφτόμαστε τον Θεό, χωρίς αμφιβολία.  Το βιβλίο είναι αξιέπαινο, αλλά ακόμη και η πρόθεση να το γράψω ήταν αξιέπαινη.  Ο Θεός εκτιμά τις καλές προθέσεις, ακόμα κι αν μερικές φορές αποτυγχάνουμε να τις πετύχουμε», είπε η καθηγήτρια Niculaie Meleacă σε όσους ήταν στην αίθουσα.

 «Είμαι τόσο συγκλονισμένος από τα λεγόμενα των προκατόχων μου που προσπαθώ να μην επαναλάβω τις ιδέες τους, για να μην κατηγορηθώ για λογοκλοπή.  Είμαι συγκλονισμένος και με τιμά ένα τόσο μεγάλο κοινό.  Σας ευχαριστώ που ήρθατε σε τόσο μεγάλους αριθμούς.  Οι περισσότεροι από εσάς μάλλον ήρθατε μαζί μου.  Ευχαριστώ επίσης τους γονείς που φιλοξένησαν αυτή την εκδήλωση.  Δεν νομίζω ότι θα υπήρχε καλύτερο περιβάλλον για να κυκλοφορήσω το βιβλίο μου.  Δεν ήθελα να γράψω αυτό το βιβλίο για πολύ καιρό.  Δεν κυνηγώ κανενός είδους δημοτικότητα.  Δεν μιλάω για κανένα οικονομικό πλεονέκτημα, γιατί δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό.  Με έπεισε ο πατέρας Ιουλιανός, αυτός ο μεγάλος ιερέας από το Άγιο Όρος, από τη ρουμανική σκήτη Prodromu.  Ένα βράδυ, γύρω στις 8, αποσύρθηκα σε ένα δωμάτιο, άναψα το κερί στην εικόνα της Θεοτόκου, έκανα την προσευχή μου και μετά πήρα ένα τετράδιο και ένα στυλό και άρχισα να γράφω.  Έγραφα όλο το βράδυ και όλο το πρωί μέχρι το μεσημέρι.  Μόνο αυτό έγραψα για αυτό το βιβλίο.  Στην αρχή έγραφα με δυσκολία, μου έπεσε το στυλό από το χέρι, έγραφα πολύ άσχημα, δεν καταλάβαινα καν τι έγραφα.  Αλλά όσο ο Θεός είναι μαζί μας και μας διδάσκει κάτι, τίποτα δεν μπορεί να μας παραμερίσει.  Καλά είπε ο Άγιος Παύλος: Ποιος μπορεί να σταθεί εναντίον μας αν ο Θεός είναι μαζί μας;  Θέλω να σας πω ότι είχα στο μυαλό μου πολλά ακριβή δεδομένα.  Λόγω της ταλαιπωρίας έζησα την κατάσταση του ανθρώπου που ήθελε να πεθάνει.  Νομίζω ότι γεύτηκα δύο δευτερόλεπτα κόλασης, όντας παράλυτος.  Τότε σκέφτηκα ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι καλό να το διαβάσω για να ενθαρρύνω τον άνθρωπο που είναι απελπισμένος» - εξομολογήθηκε ο συγγραφέας στους εκατοντάδες ανθρώπους που ήρθαν να τον δουν και να τον ακούσουν.

 Τελειώνουμε αυτό το άρθρο με το συμπέρασμα ότι ο πατέρας Ionuț βρήκε κατάλληλο για το βιβλίο του. 

 «Ευχαριστώ και είμαι ευγνώμων σε όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου, με στήριξαν και με στήριξαν στις δύσκολες στιγμές της ταλαιπωρίας μου. 

 Σίγουρα, πολλοί θα άξιζαν να αναφερθούν σε αυτό το βιβλίο, αλλά ο Θεός θα τους αναφέρει στο Βιβλίο της Ζωής.  "