Η Ιστορία είναι η αντιπαράθεση καλού και κακού, Θεού και Σατανά, Χριστού και αντίχριστου.

Η Ιστορία είναι η αντιπαράθεση καλού και κακού, Θεού και Σατανά, Χριστού και αντίχριστου.

 Η αμαρτία, ο Σατανάς και ο αντίχριστος είναι σε επίθεση για να κυβερνήσουν τον κόσμο, να τον πάνε στην κόλαση: ιστορική και αιώνια κόλαση, πνευματική και υλική κόλαση.  Η αρετή, η χάρη και ο Χριστός αγωνίζονται διαρκώς για να αγιάσουν τον κόσμο και να τον οδηγήσουν στον ουρανό: παράδεισος στη γη και στον ουρανό, στον ουρανό στο πνεύμα και στην ύλη.

 Σε αυτή τη μάχη, οι χριστιανοί δεν κερδίζουν πάντα, αλλά υπάρχουν και εποχές θριάμβου του αντίχριστου.

 Σε αυτή τη μάχη, οι δυνάμεις της αρετής δεν είναι πάντα καλά οριοθετημένες από τις δυνάμεις της αμαρτίας ή οι δούλοι του Θεού από τους υπηρέτες του Σατανά.  Ο Αντίχριστος χρησιμοποιεί επίσης τη μάσκα του καλού για να εξαπατήσει τους ανθρώπους.

 Ο Αντίχριστος δεν είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος, αλλά ένας δαιμονισμένος άνθρωπος, στον οποίο το κακό γίνεται αντίχριστος και αντιάνθρωπος αντίληψη και δράση. 

 Ο Αντίχριστος έχει συνειδητό μίσος εναντίον του Χριστού, γιατί ο Χριστός δεν λάτρευε τον Σατανά και δεν ήθελε να γίνει ο βασιλιάς ενός αμαρτωλού και ψεύτικου κόσμου.  Υπάρχουν αρκετές αποκαλυπτικές δυνάμεις που ξεδιπλώνονται στην ιστορία - η πόρνη, το φίδι, ο δράκος - αλλά όλες μεταδίδουν τη δύναμή τους στο Τέρας με τον αριθμό 666 - αυτός είναι ο αντίχριστος.

 Οι δυνάμεις του Αντίχριστου αναγνωρίζονται από το γεγονός ότι είναι ψέματα, κακές, ελαττωματικές, άπιστες, διεφθαρμένες, τυραννικές, γεμάτες μίσος, ανομία και βλασφημία.

 Από την άλλη, ο Χριστιανισμός σχηματίζει τις χριστιανικές δυνάμεις στον αγώνα ενάντια στην αμαρτία του Σατανά και του αντίχριστου.  Μαρτυρούν την αλήθεια, την αγάπη, τη δικαιοσύνη, την ομορφιά, την αιώνια χαρά, την πίστη και τη δόξα του Θεού.  Η νίκη τους εξασφαλίζεται με τη δύναμη του Χριστού Θεού.  [...]

 Ο Αντίχριστος είναι ένας άνθρωπος, δηλαδή ένας πολιτικός άνθρωπος που θα κυβερνήσει τον κόσμο αποχριστιανίζοντάς τον, σατανίζοντάς τον και χάνοντάς τον. 

 Ο Αντίχριστος είναι πρόσωπο, αλλά το φαινόμενο του αντίχριστου είναι κοινωνικό-πολιτικό.

 Ο Αντίχριστος έχει τη φυλή του, τον στρατό του, τους φιλοσόφους του, τους ακτιβιστές του, τους νόμους του, την πνευματικότητά του, τον πολιτισμό του, τον πολιτισμό του, τον κόσμο του, τους συμμάχους του, τους συνεργάτες του, τους υπηρέτες του, τους κατασκόπους του, τους δήμιους του, τις μεθόδους του και είναι γεμάτος της σοφίας, της ικανότητας και της δύναμης.

 Ξέρει να είναι και όμορφος, και καλός, και ανθρώπινος, για να παραπλανά τον κόσμο*.  Πείθει και μερικούς χριστιανούς, ώσπου να τους χάσει, γιατί δεν υποφέρει τον Χριστό.

 Ο Αντίχριστος είναι προσβλητικός, κατακτητικός και επαναστατικός.  Χρησιμοποιεί τον χρυσό ως θεό και δύναμη, το ψέμα ως επιχείρημα και την παγίδα, την τυραννία ως κυβέρνηση.  Ξέρει πώς να διαλύεται μέσω της ελευθερίας, να ακυρώνει μέσω της ισότητας και να κυβερνά μέσω της εξουσίας.

 Το σπαθί είναι το απόλυτο επιχείρημά του: σκοτώνει όλους όσους δεν τον υπακούουν.  Μισεί την αλήθεια, την αγάπη, τη δικαιοσύνη και όλες τις αξίες που προέρχονται από τον Θεό.

 Ο Αντίχριστος είναι το καγιαφικό πνεύμα που διαιωνίστηκε στην ιστορία σκοτώνοντας τον Χριστό.  Για τον αντίχριστο, ο Ιούδας και ο Καϊάφας είναι άγιοι και ο Χριστός είναι ο προδότης.

 Ο Αντίχριστος θέλει τον εαυτό του το κέντρο του κόσμου, διώχνοντας τον Χριστοκεντρισμό.  Θα αναγκάσει πολλούς αγίους να τον προσκυνήσουν, αλλά και πάλι δεν θα εξασφαλίσει τη δύναμή του.

 Η δύναμή του γίνεται ανεκτή από τη θεία οικονομία για να σεβαστεί την ανθρώπινη ελευθερία.  Η δύναμή του εξηγείται από τις αμαρτίες και την απιστία των ανθρώπων, από την υπερηφάνεια να κυβερνά τον κόσμο και από τον σατανικό πειρασμό.  Οι άνθρωποι έχουν μια επιλογή μεταξύ του να υπηρετήσουν τον Χριστό ή τον αντίχριστο.

 Η δύναμη του αντίχριστου έχει τοπικό και παγκόσμιο χαρακτήρα, χαρακτήρα προσωρινό και αιώνιο.  Η αποκαλυπτική μάχη είναι ατελείωτη μέχρι την τελική νίκη του Αρνιού.

 Η δύναμη του αντίχριστου είναι ανεκτή για κάποιο χρονικό διάστημα, και αυτός ο χρόνος εξαρτάται από την αφύπνιση των Χριστιανών, γιατί οι Χριστιανοί θα υποφέρουν μέχρι να γίνουν άξιοι του Χριστού, όπως Αυτός, νικητές μέσω Αυτού.

 Οι Χριστιανοί συμμετέχουν μαζί με τον Χριστό στη σωτηρία του κόσμου, όπως ο αντίχριστος συμμετέχει με τους γιους του σκότους στην καταστροφή του κόσμου.  Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ξεχνούν ότι συχνά οι γιοι του σκότους είναι πιο σοφοί, πιο δυναμικοί και πιο δυνατοί από τους γιους του φωτός.  Ας καταλάβουν οι Χριστιανοί ότι η δικαιοσύνη τους, η ενέργειά τους και η δύναμή τους πρέπει να υπερνικήσει και να υπερνικήσει εκείνη των γιων του σκότους.

 Ο Χριστιανισμός θα θριαμβεύσει μέσω του Χριστού.  Έρχεται για να ολοκληρώσει και να κάνει δυνατή τη σωτηρία του κόσμου που έχει πέσει στην αμαρτία.  Ο Αντίχριστος θα νικηθεί από τον Χριστό.

 Ο εξομολογητής Ioan Ianolide (1919-1986) 🇷🇴

 Πηγή: Ο φυλακισμένος προφήτης - Ioan Ianolide, εκδ. Bonifaciu, 2009, σελ. 55-59