Ο ΔΆΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Η ΚΌΡΗ ΤΟΥ.

«Ο Didasko Perez, δημοδιδάσκαλος, βασανισμένος καί φυλακισμένος “ἐπειδή εἶχε ιδεολογικές ἰδέες", δέχεται κάποια Κυριακή τήν ἐπίσκεψι τῆς πεντάχρονης κόρης του, τῆς Milay. Τό κορίτσι τοῦ ἔφερε μία ζωγραφιά μέ πουλιά. Οἱ λογοκριτές τή σκίζουν στήν εἴσοδο τῆς φυλακῆς.

Τήν ἑπόμενη Κυριακή, ἡ Milay τοῦ φέρνει μία ζωγραφιά μέ δένδρα.

Τα δένδρα δέν ἀπαγορεύονται, καί ἡ ζωγραφιά περνάει. Ὁ Didasko ἐπαινεῖ τή ζωγραφιά καί τή ρωτᾶ γιά κάτι μικρά πολύχρωμα κυκλάκια πού φαίνονται ἀνάμεσα στά κλαδιά, πολλά μικρά κυκλάκια:

-Τί φροῦτα εἶναι; Πορτοκάλια;

Ἡ μικρή τοῦ λέει να σωπάση:

—Σσσσς.

Καί τοῦ ἐξηγεῖ μυστικά:

-Δέ βλέπεις ὅτι εἶναι μάτια, καλέ; Τά μάτια τῶν πουλιῶν πού τά ἔκρυψα γιά νά στά φέρω»

GALEANO EDUARDO. Γυναίκες. Εκδόσεις Πάπυρος.