Υπάρχει μια παραβολή για το πώς ένας νεαρός ήθελε να πάει στο δάσος για να ζήσει με τους ερημίτες. Είχε ένα όραμα:

 

Υπάρχει μια παραβολή για το πώς ένας νεαρός ήθελε να πάει στο δάσος για να ζήσει με τους ερημίτες.

Είχε ένα όραμα: είδε χρυσά φύλλα στα δέντρα και ένα σύννεφο φωτός πάνω από το δάσος. Αλλά αποφάσισε πρώτα να επιστρέψει στον κόσμο για να πεί αντίο στους γονείς σας και μετά νά πάει στην έρημο..

Και πλησιάζοντας για δεύτερη φορά στο δάσος όπου έμεναν οι ερημίτες, είδε στα κλαδιά τα φύλλα που ήταν ήδη ασημένια και μετά αραίωναν. Και πάλι οι σκέψεις άρχισαν να τον βασανίζουν: θα επιστρέψω, θα τελειώσω όλες τις εγκόσμιες υποθέσεις, θα διαθέσω όλη μου την περιουσία και μετά θα ξεκινήσω μια ασκητική ζωή.

Πάλι βγήκε στον κόσμο και μετά, επιστρέφοντας, είδε το δάσος σκοτεινό, και τα φύλλα στα δέντρα σαν από σίδερο και μόλυβδο. Και σταμάτησε σαστισμένος και ρώτησε τον εαυτό του: «Πού πηγαίνω και γιατί, τι θα κάνω σε αυτό το ζοφερό μέρος, προτιμώ να επιστρέψω στον κόσμο, στον κύκλο των φίλων μου;»

Ο άνθρωπος καλείται στην πνευματική ζωή με τη χάρη του Θεού.

Η πρώτη προϋπόθεση είναι να μην αναβάλλετε την έκκλησή σας για το μέλλον, αλλά να ξεκινήσετε από την ίδια μέρα. Ο πρώτος πειρασμός: τακτοποιήστε πρώτα τις επίγειες υποθέσεις σας, τελειώστε τις, βάλτε τις σε τάξη και μετά ξεκινήστε την πνευματική σας ζωή. Αλλά ο καιρός περνά, η χάρη φεύγει από τον άνθρωπο και εγκαταλείπει την πρόθεσή του, η κοσμική ζωή τον απορροφά ξανά.

Χρειάζεται να προστατεύσετε την πνευματική σας ζωή σαν το φως ενός κεριού από μια ριπή ανέμου, πρέπει να τη διατηρήσετε με την επίσκεψη στην εκκλησία και την προσευχή στο σπίτι.

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Καρελίν