Παραβολή του Σιδηρουργού
Σε ένα μικρό χωριό υπήρχε μόνο ένας σιδηρουργός σε ολόκληρη την περιοχή, του οποίου τα καθημερινά κέρδη έφταναν μόνο για να αγοράσει φαγητό για μια μέρα για την οικογένειά του. Μια μέρα ένας γιατρός και ένας μάγειρας ήρθαν κοντά του ζητώντας του να σφυρηλατήσει μαχαίρια για τη δουλειά τους: ο μάγειρας - ένα κουζινομάχαιρο και ο γιατρός - ένα νυστέρι. Ο σιδεράς έπιασε με χαρά τη δουλειά.
Εκείνη την ώρα, ένας περαστικός πέρασε από το σφυρήλατο και κοίταξε τον σιδερά και τη δουλειά του. Πλησιάζοντας, είπε ένα γεια και ρώτησε από τι θα κατασκευαστεί αυτό το μέταλλο.
«Μαχαίρια», απάντησε ο σιδεράς.
- Μαχαίρια; - ρώτησε ο περαστικός. «Δεν φοβάσαι ότι κάποιος θα τα χρησιμοποιήσει για κακό;» Άλλωστε με ένα μαχαίρι μπορείς να σκοτώσεις ή να ληστέψεις. «Είσαι καλός άνθρωπος και δεν νομίζω ότι πρέπει να κάνεις κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει τον πόνο κάποιου άλλου», είπε ο άντρας που συνάντησε.
- Δεν το σκέφτηκα ποτέ. «Μάλλον έχεις δίκιο», απάντησε ο σιδεράς και πέταξε ένα μεταλλικό κάλυμμα στη γωνία του σφυρηλάτησης.
Ο περαστικός, ικανοποιημένος που είχε καθοδηγήσει τον άντρα στον αληθινό δρόμο, προχώρησε.
Εκείνη τη μέρα ο σιδεράς δεν είχε άλλες παραγγελίες, κι έτσι έμεινε αδρανής μέχρι το βράδυ. Όταν έφτασαν ο γιατρός και η μαγείρισσα, εξεπλάγησαν πολύ από την άρνηση να φτιάξουν μαχαίρια, αλλά δεν υπήρχε τίποτα να γίνει και έτσι επέστρεψαν σπίτι. Και ο σιδεράς επέστρεψε στον τόπο του χωρίς να κερδίσει τίποτα εκείνη τη μέρα, γι' αυτό και η οικογένειά του έμεινε χωρίς δείπνο.
Λόγω της άρνησής του να φτιάξει μαχαίρια, όπως αποδείχθηκε αργότερα, δεν υπέφερε μόνο η οικογένειά του, αλλά και ο μάγειρας και οι επισκέπτες του, για τους οποίους δεν μπορούσε να ετοιμάσει φαγητό, και ο γιατρός και οι ασθενείς του, στους οποίους δεν έγινε έγκαιρη χειρουργική επέμβαση και φροντίδα.
Εκείνο το βράδυ ο σιδεράς σκέφτηκε πολύ και για πολλή ώρα τα λόγια του περαστικού μέχρι τό ξημέρωμα. Δεν υπάρχουν καλά ή κακά πράγματα. Εάν η πράξη σας είναι καλή, κάντε την, γιατί δεν εξαρτάται από το προϊόν αν θα είναι καλό ή κακό, αλλά από το ποιος το χρησιμοποιεί και πώς. Εξάλλου, ακόμη και ένα καλό όπλο σε κακά χέρια ή από κακή πρόθεση μπορεί να γίνει κακό και να προκαλέσει πόνο, και τα καλά χέρια μπορούν να βρουν χρήσιμη χρήση ακόμη και για «κακά» όπλα. Αλλά δεν μπορείτε να κοιτάξετε την καρδιά και τις σκέψεις ενός ατόμου και δεν μπορείτε να εντοπίσετε τη μοίρα του προϊόντος στα χέρια του οποίου πέφτει. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι αρχαίοι είχαν δίκιο τελικά όταν έλεγαν: «Κάνε αυτό που πρέπει (και όσο το δυνατόν καλύτερα) και ό,τι μπορεί».
Μετά από αυτό, ο σιδεράς αποκοιμήθηκε ήρεμα και την επόμενη μέρα εκπλήρωσε την εντολή του μάγειρα και του γιατρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.