Μια μέρα, η γριά μητέρα και οι αδερφές του ήρθαν να δουν τον πατέρα Γαβριήλ στο κελί του μοναστηριού του Σαμταύρου, ήταν ο τελευταίος χρόνος της ζωής του πατέρα Γαβριήλ, και αυτός, βαριά άρρωστος, ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Μετά από ερωτήσεις και μια σύντομη συζήτηση, η μητέρα άρχισε να κλαίει και είπε:
«Τι έχεις δει σε αυτή τη ζωή, Γαβριήλ, εκτός από βάσανα και μαρτύρια;» Ακόμη δεν είχατε παιδική ηλικία, δεν είχατε τίποτα απολύτως. Δεν μπορούσες να είχες ακούσει και να φροντίσεις τον εαυτό σου, γιατί είσαι κι εσύ άνθρωπος!
Βλέποντας τα δάκρυα στα μάτια της μητέρας του, ο πατέρας Γαβριήλ αναστατώθηκε πολύ. Στεναχωρήθηκε, αφενός, γιατί η ίδια του η μητέρα πάλι δεν τον καταλάβαινε και δεν κατάλαβε ότι εκείνος, κάπως ασυνήθιστα πληγωμένος από την αγάπη του για τον Χριστό, δεν μπορούσε να ζήσει διαφορετικά και, από την άλλη, ήταν η μητέρα του. , συνένοχος στη δύσκολη ζωή του γιου της, πατέρα Γαβριήλ, και τα δάκρυά της προήλθαν από βαθύ πόνο. Ο πατέρας Γαβριήλ έμεινε σιωπηλός για λίγο και μετά είπε χαμηλόφωνα:
«Δεν μπορούσα να ζήσω αλλιώς».
(Από το βιβλίο Holy Fool Gabriel (Urgebadze). Αιδεσιμότατος Εξομολογητής).
Στη φωτογραφία: η μοναχή Άννα, μητέρα του Γέροντα Γαβριήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.