Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ( Καρελίν ). Η επίγεια ζωή!!!

 

Πνευματική λόγοι!!!

✏Η επίγεια ζωή, κατά τη χριστιανική της αντίληψη, είναι ένα μεγάλο δώρο Θεϊκής αγάπης για τη δημιουργία Του, το κατώφλι της αιωνιότητας, η περίοδος αυτοπροσδιορισμού του ανθρώπου ως ατόμου και ο χρόνος της ηθικής του βελτίωσης.

✏Η επίγεια ζωή είναι ο ορισμός του ανθρώπου σε σχέση με το Θείο. Εδώ αρχίζει η κοινωνία με τον Θεό, που οδηγεί στη θέωση, δηλαδή την ένταξη στο πεδίο του αιώνιου φωτός και τη συμμετοχή στις Θείες τελειότητες ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής.

✏Η μετά θάνατον ζωή είναι η αποκάλυψη όσων έχει αποκτήσει ο άνθρωπος στην επίγεια ζωή, και το πιο σημαντικό, έχει αποκτήσει την εικόνα του Χριστού στην ψυχή του, έχει αποκτήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος - αυτό το αιώνιο Φως που χύνεται από τον ουρανό στη γη. Κι αν όχι, τότε μια άλλη σκοτεινή εικόνα εμφανίζεται στην ψυχή του, αφού δεν υπάρχει ουδέτερη εικόνα στον πνευματικό κόσμο.

✏Το εξωτερικό - αυτό που υπάρχει έξω - είναι το βασίλειο της γης. Δεν ανήκει στον άνθρωπο, η καρδιά δεν βρίσκει γαλήνη σε αυτό, ο Θεός δεν εμφανίζεται στην ψυχή εκεί. Αλλά αυτό το επίγειο βασίλειο αιχμαλωτίζει και αιχμαλωτίζει έναν άνθρωπο, ζει σε αυτό, υπάρχουν οι σκέψεις και οι επιθυμίες του, εκεί αναζητά την ευτυχία και τις απολαύσεις. θεωρεί κτήμα του αυτό το εξωτερικό πράγμα.

✏Η γήινη ζωή δεν έχει νόημα όταν γίνεται αυτοσκοπός. Αν από αυτό στύψετε ένα ποτό ευχαρίστησης, όπως το κρασί από ένα τσαμπί σταφύλι, και μετά μετατρέπεται σε ένα πικρό φλιτζάνι αψιθιάς.

✏Η γήινη ζωή είναι εφαλτήριο για την αιωνιότητα. Εδώ λαμβάνει χώρα η συνειδητοποίηση της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου και η συνεχής επιλογή του: ζωή ή θάνατος, αιωνιότητα ή χρόνος, Θεός ή αυτός ο κόσμος.

✏Για έναν χριστιανό, η επίγεια ζωή δεν είναι αυτοσκοπός, δεν είναι η ύπαρξη στην πλήρη αποκάλυψή της, αλλά μια παραμονή, μια περίοδος δοκιμασιών και αλλαγών. Και η αιώνια ζωή σε κοινωνία με τον Θεό είναι αληθινή ύπαρξη, είναι ανάβαση από το φως στο φως, από τη χαρά σε ακόμη μεγαλύτερη χαρά.

✏Η επίγεια ζωή είναι μια εποχή αγώνα με την αμαρτία που έχει πλήξει την ανθρώπινη φύση, αυτή είναι μια επιλογή μεταξύ της Βασιλείας του Θεού και της βασιλείας του Σατανά, αυτή είναι η αρχή μιας μεταμόρφωσης που θα πνευματοποιήσει την ίδια την ύλη. Στη γη γίνεται η ένωση της ψυχής με τον Θεό, η οποία θα συνεχιστεί στην αιωνιότητα.

✏Η ζωή στη γη είναι σαν ένα πλοίο που βυθίζεται αργά. ένα κτίριο σε φωτιά? Ενα σύννεφο που επιπλέει στον ουρανό. Καπνός που εξαπλώνεται σε όλο το έδαφος. Κύμα που σκάει στην ακτή. Ωστόσο, δεν θέλουμε να μάθουμε τίποτα άλλο εκτός από αυτή τη ζωή. Πόσο συχνά ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται σαν τον Φάουστ, που ζητά από τον δαίμονα να σταματήσει τη στιγμή, προσφέροντας του ως αντάλλαγμα τη δική του ψυχή.

✏Η γήινη ζωή είναι ένα σημείο σε μια διανοητική γραμμή που, όπως μια ακτίνα, πηγαίνει στο άπειρο, είναι μια στιγμή σε σύγκριση με την αιωνιότητα. Εάν ένας άνθρωπος ζούσε στη γη για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια, τότε θα ήταν απειροελάχιστο σε σχέση με αυτό που δεν έχει ούτε χώρο ούτε όρια.

✏Η γήινη ζωή είναι απλώς μια κινούμενη αλυσίδα στιγμών, η καθε μία που ένα άτομο δεν μπορεί ούτε να σταματήσει ούτε να καταγράψει. Επομένως, η ζωή στη γη είναι σαν ένα όνειρο, και όλα τα εξωτερικά είναι σαν περαστικά όνειρα. 

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ(  Καρελίν ).