ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΙΕΣΤΙΑΝΚΙΝ: H ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΜΙΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ. 6. ΤΡΊΤΗ ΕΝΤΟΛΉ

 

Τρίτη Εντολή

Δεν πήρες μάταια το όνομα του Κυρίου του Θεού σου.

Αυτό σημαίνει: μην παίρνετε το όνομα του Θεού σας μάταια.

Κύριε, είμαστε όλοι αμαρτωλοί, παραβαίνοντας αυτήν την εντολή Σου και δεν καταλαβαίνουμε καν τι τρομερά εγκλήματα διαπράττουμε! Οποιοσδήποτε θα φοβόταν να αποκαλέσει τον εαυτό του βλάσφημο. Στο μυαλό μας, οι βλάσφημοι είναι άγρια ​​άπιστοι άνθρωποι. Εμείς οι πιστοί εκκλησιαζόμαστε, αρχίζουμε τα Μυστήρια της Εκκλησίας... Κι όμως είμαστε βλάσφημοι:

- γιατί σε κακοτυχίες και ασθένειες μουρμουρίζουμε εναντίον του Θεού, καταδικάζοντας έτσι την Πρόνοια του Θεού και το θέλημα του Θεού.

- Υπάρχουν ανάμεσά μας, λιπόψυχοι Χριστιανοί, εκείνοι που, μη έχοντας την υπομονή να υπομείνουν αυτήν ή την άλλη θλίψη ή καταπίεση χωρίς γκρίνια, δηλώνουν ανοιχτά: «Δεν υπάρχει Θεός!», και αν δεν το πουν, τότε έτσι νομίζουν. Μετανοήστε με πικρή συντριβή καρδιάς, μετανοήστε ενώπιον του Κυρίου για αυτά τα βλάσφημα λόγια.

- Ή μήπως, ποιος από εσάς τόλμησε ακόμα να κατηγορήσει τον Θεό ακόμη και επειδή επέτρεψε στους ανθρώπους να αμαρτήσουν; «Φταίω εγώ που έχω τέτοιο χαρακτήρα, είναι από τη γέννησή μου...» ή; «Αν υπήρχε Θεός, θα επέτρεπε πολέμους, ληστείες, δολοφονίες, θάνατο παιδιών και ανθρώπων σε νεαρή ηλικία» κλπ. Και αυτά τα λόγια και οι σκέψεις ανήκουν στους Χριστιανούς;!

Κύριε, συγχώρεσέ μας, φανερούς βλάσφημους!

Υπάρχουν επίσης ανάμεσά μας λιγόπιστοι που βάζουν σε πειρασμό τον Θεό λέγοντας τολμηρά λόγια στον Κύριο: «Εάν, Κύριε, υπάρχεις, εκπλήρωσε αυτή ή την επιθυμία μου, και αν δεν εκπληρωθεί η επιθυμία μου, τότε δεν υπάρχεις. !» Και όλα αυτά από το στόμα όχι μόνο όσων πιστεύουν, αλλά ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται βαθιά πιστοί!

Κύριε, συγχώρεσέ μας τους αμαρτωλούς!

Γινόμαστε ήδη σαν εκείνους τους βλάσφημους που χλεύασαν τον Θεό που σταυρώθηκε στον σταυρό στον Γολγοθά! Θυμηθείτε τα λόγια του κακού που κρεμάστηκε εκεί κοντά: «... αν είσαι ο Χριστός, σώσε τον εαυτό σου και εμάς» (Λουκάς 23:39). Αν κάποιος από τους μετανοούντες σήμερα είχε τέτοιες τολμηρές εκκλήσεις προς τον Κύριο, μετανοήστε με πικρή λύπη, μετανοήστε:

Κύριε, συγχώρεσέ μας τους βλάσφημους!

Κύριε, αμαρτάνουμε συνεχώς, χρησιμοποιώντας το όνομά Σου σε κενές συνομιλίες ως παροιμία.

Ακούστε την κουβέντα των άθεων. Εκεί, ολόκληρη η ομιλία είναι γεμάτη με αναφορές είτε για τον Θεό είτε για τη σκοτεινή δύναμη. Αλλά είναι άθεοι, για αυτούς αυτό είναι πραγματικά μια παροιμία. Και ο λόγος μας, σε τι διαφέρει από τον λόγο των άθεων;! Επίσης, χωρίς δισταγμό, χωρίς φόβο και ευλάβεια, ραντίζουμε τον λόγο μας με το όνομα του Θεού, της Παναγίας Μητέρας Του και των αγίων του Θεού.

Λίγο! Εξακολουθούμε να τολμάμε να ορκιζόμαστε και να ορκιζόμαστε στο όνομα του Θεού, και μερικές φορές καλύπτουμε ένα προφανές ψέμα με αυτή τη βρισιά. Και όλα αυτά τα κάνουμε άφοβα μπροστά στο πανόραμα μάτι του Θεού!

Κύριε, ελέησόν μας τους αμαρτωλούς!

Και αν η τιμωρία του Θεού δεν μας έχει φτάσει ακόμη, είναι μόνο λόγω της μεγάλης υπομονής του Θεού. Μετανοήστε, όποιος τόλμησε να ορκιστεί ένα μεγάλο δώρο - τη ζωή σας, την υγεία σας, ακόμα και τα παιδιά σας.

Μετανοήστε όχι μόνο εκείνοι που ορκίστηκαν και ορκίστηκαν, αλλά και όσοι από εσάς, λόγω πεισματικής δυσπιστίας προς τον πλησίον σας, τον ανάγκασαν να καταφύγει σε έναν όρκο, ή ακόμα πιο φοβερό, ζήτησε κανείς τέτοιους τρομερούς όρκους από κανέναν;

Όσοι από εμάς έχουμε πιο γρήγορη γλώσσα, δυστυχώς, χρησιμοποιούσαμε συχνά τα λόγια της προσευχής. Ιερό Ευαγγέλιο, τα λόγια των Αποστόλων για αστείο. Ίσως κάποιοι από εμάς να μιμηθήκαμε ή να κοροϊδέψαμε ιερείς που για κάποιο λόγο μας είναι αστείοι ή εκνευριστικοί - αυτό είναι επίσης βλασφημία.

Πόσοι από εσάς διαβάζετε ή τραγουδάτε στην εκκλησία κατά τη διάρκεια της λατρείας, είστε πάντα προσεκτικοί στο διάβασμα και στο τραγούδι; Μερικές φορές μόνο μια λέξη διαβάζεται ή ψάλλεται λανθασμένα και το νόημα της φράσης παραμορφώνεται, ώστε αντί για δοξολογία, το αποτέλεσμα είναι βλασφημία, αν και ακούσια, αλλά λέγεται ή ψάλλεται στο ναό, τη στιγμή της λατρείας.

Κύριε, συγχώρεσέ μας, κακοί ή απλώς κενόφωνοι βλάσφημοι!

Όλοι μας, ανεξαιρέτως, αμαρτάνουμε κατά της τρίτης εντολής μέσω της απρόσεκτης προσευχής. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον καθημερινό κύκλο των λειτουργιών στην εκκλησία, μπορείτε να διαβάσετε κάθε προσευχή των πρωινών και βραδινών κανόνων του σπιτιού - και όχι μόνο να μην προσευχηθείτε, αλλά μόνο να αμαρτήσετε παίρνοντας το όνομα του Κυρίου μάταια. Φυσικά, η προσευχή που δεν αποσπάται από τίποτα είναι δώρο Θεού σε όσους εργάζονται στον άθλο της προσευχής.

Πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας με κάθε δυνατό τρόπο και να επικεντρωνόμαστε με τη μέγιστη προσοχή στα λόγια της προσευχής, να αναγκάζουμε τους εαυτούς μας να δώσουμε προσοχή και να επιστρέφουμε τις φυγάδες στα λόγια της προσευχής.

Όταν ερχόμαστε για προσκύνημα, μένουμε αδρανείς σε όλες τις ακολουθίες του μοναστηριού, σχεδόν ποτέ δεν βγαίνουμε από την εκκλησία και, προφανώς, φανταζόμαστε τους εαυτούς μας εξαιρετικούς ανθρώπους της προσευχής. Ή ίσως στο σπίτι, στις εκκλησίες μας, χωρίς να μας διασκεδάζει τίποτα, θα ακούσουμε μια λειτουργία ή, λόγω της πολυάσχολής μας, απλώς ακούσουμε τον ακάθιστο και μπορούμε να προσευχόμαστε καλύτερα, πιο καθαρά, πιο βαθιά.

Δώστε προσοχή στον εαυτό σας! Και μετανοήστε στον Κύριο για τη βαθιά ατέλεια των προσευχών σας.

Θεός! Αμαρτάνοντας ενάντια στην εντολή Σου, γινόμαστε ακόμα ψευδορκίες. Πόσες φορές έχουμε παραβιάσει τους όρκους που δώσαμε ενώπιον του Σταυρού και του Ευαγγελίου;! Αποδεχόμενοι το Μυστήριο του Βαπτίσματος, απαρνηθήκαμε τον Σατανά και όλα τα έργα του και υποσχεθήκαμε, έχοντας ενωθεί με τον Χριστό, να Τον υπηρετήσουμε με όλη μας τη ζωή. Πόσες φορές έχουμε παραβιάσει αυτή την υπόσχεση;!

Κύριε, συγχώρεσέ μας τους αμαρτωλούς!

Πλησιάζοντας τον Σταυρό και το Ευαγγέλιο κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου της Εξομολόγησης, πόσες φορές έχουμε υποσχεθεί στον Κύριο να σπάσουμε τις αμαρτωλές μας συνήθειες; Και τώρα στεκόμαστε πάλι εδώ, δεμένοι χέρια και πόδια από τα δεσμά πολλών αλληλένδετων παθών και αμαρτωλών συνηθειών, και συνειδητοποιούμε ότι παραβιάσαμε τον όρκο που έχουμε δώσει πολλές φορές στον Κύριο κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου της Μετανοίας; «...Σου υποσχέθηκα, παθιασμένη, για τον Ιησού μου, μετάνοια, αλλά σε είπα ψέματα καταραμένα» (κανόνας του Γλυκύτου Ιησού, 7ο κάντο).

Συγχώρεσέ μας. Κύριε, και αυτή τη φορά!

Οι μοναχοί που έδωσαν όρκους πριν από τη Βάπτιση και το Ευαγγέλιο κράτησαν αγνούς όλους τους μοναχικούς όρκους τους; Τώρα, λόγω έλλειψης μοναστηριών, κάποιοι πασχίζουν, συνειδητά ή χωρίς καν την κατάλληλη κατανόηση, ενώ ζουν στον κόσμο, και μάλιστα σε οικογένειες, να κάνουν μοναστικούς όρκους. Και προς μεγάλη φρίκη, με την υποκίνηση του εχθρού της σωτηρίας μας, υπάρχει ακόμη και η άποψη ότι ένας μοναχός στον κόσμο δεν είναι μοναχός σε ένα μοναστήρι, ότι ένας μοναχός στον κόσμο δεν χρειάζεται να τηρεί αυστηρά όλους τους μοναχικούς όρκους. Μόνο η τρέλα μας μπορεί να το πει αυτό. Όπου και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες ζει κάποιος που έχει κάνει μοναχικούς όρκους, αν δεν τους εκπληρώσει, είναι όρκος.

Κύριε, συγχώρεσέ μας τους αμαρτωλούς!

Και εμείς οι κληρικοί, όταν παίρνουμε ιερές εντολές, ορκιζόμαστε ενώπιον του Θεού να τελούμε ιερατική λειτουργία σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, με τους κανόνες της εκκλησίας και με τις οδηγίες των εκκλησιαστικών αρχών. Και επίσης, λόγω της αδυναμίας της φύσης, παραβιάζουμε τον όρκο που δόθηκε ενώπιον του Θεού. Και η αποτυχία να εκπληρώσουμε τους αμέτρητους όρκους μας, όταν δίνουμε υπόσχεση στον Κύριο να εκπληρώσουμε κάτι, και αφού λάβουμε αυτό που θέλουμε από τον Κύριο, ξεχνάμε ή διστάζουμε να το εκπληρώσουμε! Είναι καλύτερα να μην υποσχεθείς τίποτα και αν το έχεις ήδη υποσχεθεί, εκπλήρωσέ το αμέσως. Τώρα πάρτε μια απόφαση αμέσως, με την πρώτη ευκαιρία, να εκπληρώσετε αυτούς τους όρκους και προσέξτε να κάνετε νέους.

Κοιτάξτε τη συνείδησή σας, όντας πιστοί Χριστιανοί, δεν ντρεπόμασταν να φανούμε πιστοί και γενικά χριστιανοί στον κύκλο των εγκόσμιων ανθρώπων; Επιπλέον, ίσως και οι ίδιοι, δειλά, ασεβώς και κοροϊδευτικά φέρθηκαν με ευσεβείς και ευσεβείς ανθρώπους: «Εκκλησιάζει πιο συχνά! Πραγματικά προσευχήθηκα στον Θεό!». Δεν προφέραμε κι εμείς αυτές ή παρόμοιες λέξεις ή, αν δεν τις προφέραμε, σκεφτήκαμε τόσο άσχημα;

Κύριε, συγχώρεσέ μας τους αμαρτωλούς!

Ίσως, μη έχοντας την υπομονή να περιμένουν τη σειρά τους και μη μπορώντας να μετανοήσουν οι ίδιοι, καταδίκασαν όσους έμειναν περισσότερο στην εξομολόγηση στο αναλόγιο. Και ποιος σου απαγορεύει να σκέφτεσαι προσεκτικά εκ των προτέρων τη ζωή σου, προετοιμάζοντας την εξομολόγηση σε λίγες μέρες νηστείας, ώστε να έχεις κάτι να μετανοήσεις;

Καταδικάζουμε όσους τολμούν συχνά να πλησιάσουν τα Ιερά Μυστήρια. Αλλά αυτό δεν είναι πλέον δικό μας θέμα, αλλά θέμα συνείδησης του ατόμου και του εξομολόγο ή του εξομολογούμενου ιερέα του. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος επάξια και ποιος ανάξια μετέχει των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού;

Τι γίνεται αν δεν κρίνουμε τους άλλους που συχνά λαμβάνουν κοινωνία και πλησιάζουν το Μυστήριο της Εξομολόγησης, αλλά κοιτάμε τον εαυτό μας; Σχεδόν όλοι μας αμαρτάνουμε με το να μην προετοιμαζόμαστε προσεκτικά για εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία.

Η ζωή ενός χριστιανού είναι ζωή χάριτος. Αυτή η ζωή είναι συνέπεια της επικοινωνίας με τον Κύριο. Αυτή η επικοινωνία είναι πιο αποτελεσματική και πιο κοντινή μέσω της κοινωνίας του Αγίου Σώματος και Αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού. «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής», είπε ο Κύριος. - «Εκείνος που τρώει τη σάρκα Μου και πίνει το αίμα μου, μένει σε μένα, και εγώ είμαι μέσα του», «...ζω για χάρη του Πατέρα· και αυτός που με τρώει, θα ζήσει και για χάρη μου» (Ιωάννης 6, 48, 56, 57).

Η Κοινωνία των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού είναι ευλογημένη πηγή διατήρησης και ενίσχυσης της πνευματικής μας ζωής. Επομένως, από την αρχή του Χριστιανισμού, οι αληθινοί ζηλωτές της ευσέβειας έκαναν τη συχνή κοινωνία το πρώτο αγαθό. Πρέπει όμως όλοι να θυμόμαστε ότι ο Κύριος είναι η Πηγή της ζωής, που δίνει ζωή σε όσους μετέχουν από Αυτόν, και ταυτόχρονα είναι και φωτιά που καταναλώνει, και να μην είμαστε επιπόλαιοι και απρόσεκτοι. Όποιος μετέχει επάξια γεύεται τη ζωή, αλλά αυτός που λαμβάνει ανάξια γεύεται τον θάνατο. Αν και αυτός ο θάνατος δεν ακολουθεί συχνά ορατά, συμβαίνει αόρατα στο πνεύμα και την καρδιά ενός ανθρώπου. Μερικές φορές ακούμε ότι κάποιος κοινωνούσε και, πριν φτάσει στο σπίτι, πέθανε για τον έναν ή τον άλλον λόγο. «Λοιπόν, δόξα τω Θεώ, ένας άνθρωπος μόλις έλαβε κοινωνία, όλοι θα πέθαιναν έτσι». Πώς αλλιώς να πω: είναι ευτυχής θάνατος αυτός, ή μήπως αυτός ο θάνατος είναι συνέπεια ανάξιας κοινωνίας των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού, από τα οποία σώσε μας, Κύριε!

Αλλά μη νομίζετε ότι δεν είμαστε σε θέση να προετοιμαστούμε επαρκώς για τη Θεία Κοινωνία. Εμείς από την πλευρά μας πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να προετοιμαστούμε και πρέπει να προσεγγίσουμε το Μυστήριο, σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, «στην ταπεινή συνείδηση ​​της απόλυτης αμαρτωλότητάς μας», διαφορετικά η φανταστική «αξιοπρέπεια» θα διώξει. η χάρη του Θεού σαν καπνός από μέλισσα.

Σε τι πρέπει να συνίσταται όλη η πιθανή προετοιμασία για το Μυστήριο; Ακούστε τι διατάσσουν οι Εκκλησιαστικοί Κανόνες: «Όταν κάποιος θέλει να μεταλάβει τα Άγια Μυστήρια του Χριστού, του αρμόζει να φυλάξει όλη την εβδομάδα, από τη Δευτέρα παραμένοντας σε νηστεία, προσευχή και νηφαλιότητα, τέλειος ανά πάσα στιγμή, και μετά θα δεχθεί τα Αγνότερα Μυστήρια με φόβο και μεγάλη ευλάβεια».

Πολλοί από εσάς, λόγω αδυναμίας και επιβάρυνσης με τις καθημερινές φροντίδες και τις διάφορες περιστάσεις, συχνά πέρα ​​από τον έλεγχό μας, δεν μπορείτε να νηστέψετε για μια εβδομάδα. Όμως, σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να νηστέψουμε τουλάχιστον δύο ή τρεις ημέρες.

Την παραμονή της Θείας Κοινωνίας, πηγαίνετε στην εκκλησία αν είναι δυνατόν. Μετά τα μεσάνυχτα δεν μπορείτε να φάτε ή να πιείτε τίποτα, ούτε φάρμακα, ούτε καν αγιασμό. Αν κάποιος είναι επιρρεπής στο πάθος του καπνίσματος, ας μην τολμήσει να μολύνει το στόμα του με ένα τσιγάρο.

Είναι απαραίτητο να προετοιμάσουμε την ψυχή για το Μυστήριο της Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας. Διαβάστε στο σπίτι τον κανόνα της Θείας Κοινωνίας, που αποτελείται από τους κανόνες του Σωτήρος, της Μητέρας του Θεού και του Φύλακα Αγγέλου και τον κανόνα για τη Θεία Κοινωνία. Για όσους δεν έχουν αυτές τις προσευχές, προσπαθήστε να τις αποκτήσετε και να τις αντιγράψετε αν μπορείτε. Και αν κάποιος δεν ξέρει πώς να διαβάζει, ή έχει κακή όραση ή δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για να διαβάσει τον κανόνα, τότε προσπαθήστε με μετανιωμένη καρδιά να διαβάσετε περισσότερα από την Προσευχή του Ιησού: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον πάνω μου, έναν αμαρτωλό». Και στην εκκλησία θα ακούμε με προσοχή τις προσευχές που διαβάζονται πριν από την Κοινωνία. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μετρώντας τις δυνάμεις σας και προσαρμοζόμενοι στις περιστάσεις, πρέπει να συγκεντρωθείτε και να προετοιμαστείτε για να καλωσορίσετε την ψυχή του Μεγάλου Επισκέπτη σας στο σπίτι σας.

Της Θείας Κοινωνίας προηγείται το Μυστήριο της Μετανοίας. Πολλοί από εμάς δεν ξέρουμε καθόλου πώς να μετανοήσουμε, ακόμα και για να δικαιολογήσουμε τον εαυτό μας λένε: «Δεν ξέρω πώς να μετανοήσω!» Δεν γνωρίζετε τις εντολές του Κυρίου; Οι περισσότεροι γνωρίζουν! Ποιος ξέρει καλύτερα από το ίδιο το άτομο για τις υποθέσεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματά του; Χρειάζεται απλώς να δουλεύεις στο σπίτι, να συγκεντρωθείς, να κοιτάξεις πίσω στη ζωή σου, στον εαυτό σου: ζω όπως διατάζει ο Κύριος;

Η γενική εξομολόγηση είναι μια υπενθύμιση κοινών αμαρτιών. Εάν, λόγω πλήθους και άλλων συνθηκών, δεν υπάρχει δυνατότητα ατομικής εξομολόγησης στην εκκλησία, τότε στο σπίτι, μπροστά στο πρόσωπο του Κυρίου, πρέπει να σκεφτείτε τη ζωή σας και συγκεκριμένα τις ιδιωτικές σας παραβιάσεις του θελήματος του Θεού. Ελέγξτε τον εαυτό σας: πώς συμπεριφέρομαι με τους γείτονές μου στο σπίτι, με τους συναδέλφους μου στη δουλειά, στο δρόμο, στην εκκλησία, σε ένα κατάστημα, σε ένα τρένο, σε ένα λεωφορείο. Ποιες σκέψεις με απασχολούν, ποια ενδιαφέροντα με ελκύουν, ποιο είναι το περιεχόμενο των συνομιλιών μου με τους άλλους και ανταποκρίνεται όλη μου η συμπεριφορά σε αυτό που απαιτεί ο Κύριος από εμένα ως Χριστιανό. Αν συνηθίσεις σε τέτοια δοκιμασία, τέτοια αυτοανάλυση, τότε θα σου αποκαλυφθεί μια τέτοια άβυσσος αμαρτιών στην ψυχή σου που ούτε καν θα σου περάσει από το μυαλό να καταδικάσεις αυτούς που μετανοούν για πολύ καιρό και κοινωνούν συχνά. Δεν θα υπάρχει χρόνος για αυτό.

Κύριε, βοήθησέ μας να μάθουμε να μετανοούμε!