Διάδημα ενός Γέροντα (αναμνήσεις του αγίου Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε) 1

Διάδημα ενός Γέροντα (αναμνήσεις του Γέροντα Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε)

 

 

Αναμνήσεις του Γεωργιανού ασκητή π. Γαβριήλ

Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε), ο οποίος έκανε ένα σπάνιο επίτευγμα ανοησίας στις μέρες μας. Μια καταπληκτική ζωή, «παράξενες πράξεις», λόγια και το πιο σημαντικό, η ιδιαίτερη αγάπη του Χριστού για όλους - διακεκριμένος ο π. Γαβριήλ. Αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που επισκέφθηκαν τον τάφο του στη Μτσχέτα, όπου γίνονται θαύματα που επιβεβαιώνουν την ευδαιμονία του. Αυτό το βιβλίο προορίζεται για τον ορθόδοξο Ρώσο αναγνώστη. Η ευλογία του Θεού. Αμήν.

 

Αρχιεπίσκοπος Borjomi και Bakuriani Σεραφείμ (Jojua)

 

Μάλλον, πολλοί θυμούνται στους δρόμους της Τιφλίδας τον άγιο ανόητο μοναχό, ξυπόλητο, με σκισμένα ρούχα, φορώντας καμίλαβκα, με ένα χάλκινο διάδημα στο κεφάλι...

 

«...αν έχετε πίστη στο μέγεθος ενός κόκκου σιναπιου και πείτε σε αυτό το βουνό, «Μετακινηθείτε από εδώ προς τα εκεί», και αυτό θα μετακινηθεί. και τίποτα δεν θα είναι αδύνατο για σένα». ( Ματθαίος 17:20 )

 

 

 

Πρόλογος μεταφραστή

Ο Κύριος έδωσε γενναιόδωρα στη ρωσική γη θεοφόρους γέροντες και πρεσβυτέρους. Αλλά θα είναι ενδιαφέρον και ωφέλιμο για τους Ρώσους Ορθόδοξους να γνωρίσουν έναν άλλο πρεσβύτερο - τον Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε). Έζησε και εργάστηκε για τη δόξα του Χριστού στη Γεωργία, όπου τον αποκαλούν «η μεγάλη αγάπη του 20ου αιώνα».

 

Ο Γέροντας Γαβριήλ έκανε ένα μεγάλο κατόρθωμα - πήρε πάνω του τον βαρύ σταυρό της ανοησίας, ήταν κήρυκας του Λόγου του Θεού και πολεμούσε συνεχώς εναντίον του κακού σε μια εποχή που η σύγχυση βασίλευε στα μυαλά. Απέκτησε μεγάλη πνευματική εμπειρία και ταπεινά τη μοιράστηκε με άλλους. Ο γέροντας με μεγάλη αγάπη βοηθούσε όλους όσους αγωνίζονταν για τον Θεό.

 

Πιθανώς, πολλοί θυμούνται τον μοναχό στους δρόμους της Τιφλίδας - έναν άγιο ανόητο, ξυπόλητο, με σκισμένα ρούχα, με καμίλαβκα, με ένα χάλκινο διάδημα στο κεφάλι του.

 

Το βιβλίο, που περιέχει τις αναμνήσεις των συγχρόνων του - μοναχών και λαϊκών, καθώς και τις οδηγίες του, ονομάζεται «Το διάδημα του Γέροντα».

 

Τι είναι το διάδημα του γέροντα;

 

Το διάδημα του γέροντα αντιπροσωπεύει εκείνες τις ανθρώπινες ψυχές που με αγάπη καθοδήγησε στον σωστό δρόμο προς τον Θεό. Αυτή η οδηγία συνεχίζεται σήμερα μέσω των διδασκαλιών του, της προσευχητικής επικοινωνίας μαζί του και της επίσκεψης στον τάφο του. Και το διάδημα του γέροντα γίνεται πλουσιότερο από χρόνο σε χρόνο.

 

Για τους πνευματοφόρους γέροντες, δεν υπάρχουν πολιτειακά όρια στο έργο της προσευχής τους, αγωνίζονται για χάρη όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών, κατανοώντας ότι η Ορθοδοξία είναι ένας ενιαίος χώρος.

 

Η απέραντη αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον ώθησε τον Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ να ανέβει το στενό μονοπάτι προς τον Κύριο όλη του τη ζωή, γιατί «κανείς που βάζει το χέρι του στο άροτρο και κοιτάζει πίσω δεν είναι κατάλληλος για τη Βασιλεία των Ουρανών» 1 .

 

Όχι μόνο μεταξύ των λαϊκών, αλλά και μεταξύ των κληρικών, δεν είναι τόσο συχνά δυνατό να συναντήσετε ένα άτομο που κάνει καλό κρυφά από τους ανθρώπους, που προτιμά να ταπεινώνει τον εαυτό του μπροστά σε άλλους μέσω του άθλου της ανοησίας.

 

Η βαθιά πίστη έκανε τον πατέρα Γαβριήλ μέτοχο της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος: πολλά μυστικά ανθρώπινων καρδιών του αποκαλύφθηκαν. Καταφεύγοντας στη Μητέρα του Θεού σε θερμή προσευχή, μπορούσε αόρατα να θεραπεύσει και να σώσει θαυματουργικά ένα άτομο από προβλήματα.

 

Ο Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ αγάπησε τον Κύριο απεριόριστα και κατά τη διάρκεια της ζωής του στέφθηκε με σπάνια δώρα Του.

 

Είναι πολύ δύσκολο να πούμε λεπτομερώς για την πολυσύχναστη ζωή του πατέρα Γαβριήλ. Παρουσιάζουμε εδώ αρκετά επεισόδια βασισμένα σε αρχειακό υλικό, καθώς και μνήμες του πρεσβύτερου των πνευματικών του τέκνων, ιερέων, μοναχών της Μονής Σαμταυρίας της Αγίας Νίνας ισάξιων των Αποστόλων 2 , που εξακολουθούν να θρηνούν για το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν ποτέ να αναγνωρίζουν πραγματικά τον πατέρα Γαβριήλ, έχοντας την ευτυχή ευκαιρία να επικοινωνήσει στενά μαζί του κατά τη διάρκεια της ζωής του.

 

Ο π. Γαβριήλ διέθετε ατελείωτη αγάπη για τον Θεό, η οποία ήταν αδιαχώριστη από την αγάπη για τον πλησίον του. Ο γέρος ανόητος έσπειρε πολλά καλά, θέλοντας να ευχαριστήσει τον Θεό, αλλά προσπάθησε να το κρύψει από τους ανθρώπους και με τη συμπεριφορά του εσκεμμένα ντρόπιασε πολλούς, ταπεινώνοντας τον εαυτό του μπροστά τους.

 

Μη δίνοντας σημασία στις απόψεις των ανθρώπων, κρύβοντας τη σοφία του και αποφεύγοντας τον έπαινο, ο γέροντας προσπάθησε να πετύχει μόνο έναν κύριο στόχο - να οδηγήσει τον πλησίον του στον Θεό.

 

«...τα ανόητα πράγματα του Θεού είναι σοφότερα από τους ανθρώπους...» ( Α' Κορ. 1:25 ).