Olga Rozhneva .Αληθινές ιστορίες, ή Μοναστικές συναντήσεις Ιστορίες στην Μονή της Οπτινα. 15

 

Δεν φοβήθηκα δίπλα στη μητέρα 

Η μητέρα έδωσε το κομπολόι της Μητέρας Ζιππόρα. Τα κομποσχοίνι δεν είναι εύκολο δώρο. Πρέπει να προσευχηθείς γι' αυτούς. Σε υποχρεώνουν σε πολλά. Τι είδους βιβλίο προσευχής είμαι;! Η μητέρα με κοιτάζει με ένα χαμόγελο και θυμάται:

«Μια μέρα κοιμόμουν ήσυχα και η μητέρα Σιπόρα με ξύπνησε: «Σήκω, Παντυούσα, γιατί κοιμάσαι;» με έκλεψαν! Σηκώνομαι και πηγαίνω όπου μου δείχνει, στη γωνία του δωματίου, κι εκεί, δίπλα στη συρταριέρα, οι διάβολοι έκλεψαν το κομποσκοίνι της μητέρας μου και τα τσακίζουν. Οι ίδιοι είναι λίγο μεγαλύτεροι από μια γάτα και φορούν μπλε παντελόνι.

- Μάνα! Τα έχεις δει;!

«Ο πνευματικός κόσμος ήταν ανοιχτός στη γριά. Τα είδε όλα. Και με τις προσευχές της, ο Κύριος μου το αποκάλυψε. Οι δαίμονες έκαναν συχνά κόλπα στη μητέρα. Έλεγε: «Ωχ, βαρέθηκα αυτά τα αγόρια με σορτς!» Μερικές φορές τα αποκαλούσε «αγόρια».

- Φοβήθηκες;

«Δεν φοβόμουν δίπλα στη μητέρα». Ήταν πολύ θαρραλέα. Πνευματικός πολεμιστής. Και με έμαθε να είμαι θαρραλέα. Αυτή προσευχόταν, και πλησίασα με μια προσευχή, οι δαίμονες όρμησαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Πήρα το  κομποσχοίνι και το πήγα στη μητέρα.

Κοιτάζω το δώρο με προσοχή. Αυτά τα κομποσχοίνια δεν τα έκλεψαν; Και η μαμά Αναστασία χαμογελάει.