ΤΟ ΨΆΡΙ.

«Ἕνας ἐπίσκοπος κάλεσε κάποτε σέ τραπέζι ἕνα φίλο του. Ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὑποστήριζε ὅτι ἡ θρησκεία δέν ἔχει ἀνάγκη τῆς ὑπάρξεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἐπίσκοπος προσπαθοῦσε νά τοῦ δείξη ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν.

Οἱ διάκονοι ἔφεραν ἕνα θαυμάσιο ψάρι μέ σάλτσα. Ὁ ἐπίσκοπος, ὅμως, δέν τούς ἄφησε νά σερβίρουν. Ἔβαλε, λοιπόν, ὁ ἴδιος στό πιάτο τοῦ καλεσμένου του πολλή σάλτσα καί καθόλου ψάρι. Ἐκεῖνος, ὅπως ἦταν φυσικό ἀπόρησε. Ἀλλά ὁ καλός ἱεράρχης ἔσπευσε νά τοῦ πῆ χαμογελώντας:

Δέν εἶμαι ἀγενής. Σέ σερβίρησα σύμφωνα μέ τίς προτιμήσεις σου. Σάλτσα χωρίς ψάρι εἶναι ἀκριβῶς τό εἶδος θρησκείας τό ὁποῖο σοῦ ἀρέσει».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ.Η ΕΦΑΠΤΟΜΈΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΎ.

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ!!