Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 45

 

13 Φεβρουαρίου.

«Αυτός πρέπει να αυξηθεί, αλλά εγώ να μειώσω» ( Ιωάννης 3:30 )

Ένα από τα ισχυρότερα τεστ για την ανθρώπινη φύση είναι η συνείδηση ​​της ασημαντότητάς του πριν από το ηθικό ύψος ενός άλλου όντος. Χρειάζεται μεγάλη ταπεινοφροσύνη για να δώσει τη θέση του στον επερχόμενο φωτισμό, συνειδητοποιώντας ότι ό,τι ήταν παλιό, ό,τι παλιό θα αντικατασταθεί από νέες δυνάμεις, νέες απόψεις.

Η αυξανόμενη δύναμη του Σωτήρα δεν προκάλεσε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή ούτε μια σκιά φθόνου ή πικρίας. Ένας άνθρωπος από τη φύση του είναι δυνατός, αποφασιστικός, ανεξάρτητος, μπορούσε να μπει σε ανταγωνισμό με τον Χριστό, να προσελκύσει μαζί του ένα εύπιστο πλήθος και να ενεργήσει ως ιδρυτής μιας νέας διδασκαλίας, ο ιδρυτής ενός νέου σχολείου. Αλλά μια τέτοια σκέψη απείχε πολύ από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Αποσπώντας την προσοχή από τον εαυτό του, αντίθετα, έδειχνε συνεχώς με ευλάβεια τον Χριστό. Θεωρώντας τον εαυτό του μόνο προάγγελο του Σωτήρα, αρκέστηκε να κηρύξει τον ερχομό Του και εξαφανίστηκε από τα μάτια με την εμφάνισή Του, όπως το πρωινό αστέρι πριν από την ανατολή του ηλίου. Κατάλαβε αμέσως το μεγαλείο του ερχόμενου Σωτήρα. Από εκείνη τη στιγμή, όλα τα προσωπικά του εξαφανίστηκαν και, σαν δυνατός κέδρος που χτυπήθηκε από κεραυνό, έπεσε στα πόδια του Χριστού, λέγοντας: «Αυτός πρέπει να αυξηθεί, αλλά εγώ πρέπει να μειώσω » .

Ας μάθουμε από τον Πρόδρομο την πλήρη ταπείνωση και στην κοινή υπόθεση ας ξεχάσουμε τον εαυτό μας, πάντα έτοιμοι να δώσουμε τη θέση μας στον άλλον. Ας έχουμε πρώτα απ' όλα υπόψη μας τον στόχο προς τον οποίο επιδιώκουμε, χωρίς να σταθούμε στις λεπτομέρειες, που τόσο συχνά επιβραδύνουν τα πράγματα. Τι δύναμη, τι όφελος θα αποκτούσε η κοινή εργασία, αν δεν αναμειγνύονταν ποτέ εκείνες οι προσωπικές βαθμολογίες και τα ασήμαντα συναισθήματα, εξαιτίας των οποίων η κύρια επιχείρηση τόσο συχνά χάνεται!

Μιμούμενοι το παράδειγμα του Προδρόμου, θα είμαστε πάντα έτοιμοι να παραμείνουμε στη σκιά, χαιρόμαστε για την επιτυχία των άλλων, χωρίς να νοιαζόμαστε για τη δική μας δόξα. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ το κακό πνεύμα του φθόνου στις καρδιές μας και ας προσευχηθούμε για να μας σταλεί η χάρη της αυταπάρνησης και της λήθης του εαυτού μας. Ας θυμηθούμε επίσης ότι το κύριο μέλημα του Ιωάννη ήταν να δείξει τον Χριστό, και η κύρια μαρτυρία του γι' Αυτόν ήταν: «Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτία του κόσμου» ( Ιωάννης 1:29 ). Έδειξε τον Χριστό, έστειλε ανθρώπους κοντά Του, χάρηκε γι' Αυτόν και δήλωσε πανηγυρικά: «Ο Πατέρας αγαπά τον Υιό και έδωσε τα πάντα στο χέρι Του» ( Ιωάννης 3:35 ).

Και αφήστε τις καρδιές μας να τον αντηχούν σε αυτό. Ας δοξάσουμε τον Χριστό με τα χείλη και τη ζωή μας, ώστε «να έχει την πρωτιά σε όλα» ( Κολ. 1:18 ) και για να ελαττωθούμε κι Αυτός να αυξηθεί.

Πνευματικοί καρποί