Το θαύμα της εξομολόγησης. Αληθινές ιστορίες για το Μυστήριο της Μετάνοιας!Pylneva Galina Aleksandrovna.17

 Από τις σημειώσεις του A.D. Radynsky «Ημέρα Εξιλέωσης». Δακτυλόγραφο

«Δεν θα συγχωρήσω ποτέ…»

Το να μην συγχωρείς κάποιον, έστω και ένα άτομο, ζωντανό ή νεκρό, σημαίνει ΜΗΝ λαμβάνεις συγχώρεση για τον εαυτό σου. Έστω και με την πιο λεπτομερή και, όπως φαίνεται, ειλικρινή ομολογία. Αυτός είναι ένας αμετάβλητος νόμος. Όλοι οι Χριστιανοί γνωρίζουν γι' αυτόν. Οι άνθρωποι τον θυμούνται πάντα όταν διαβάζουν το «Πάτερ ημών». Κι όμως, υπάρχουν στιγμές που φαίνεται ότι κάποιος δεν μπορεί να συγχωρεθεί. Και τότε συμβαίνει κάτι για το οποίο μίλησε κάποτε ο επίσκοπος Anthony of Sourozh.

«Τώρα θυμάμαι μια γυναίκα την οποία νουθεσούσα πριν από 40 χρόνια. Πέθαινε  και ζήτησε να κοινωνήσει. Είπα ότι πρέπει να εξομολογηθεί. Μου εξομολογήθηκε και στο τέλος τη ρώτησα:

- Πες μου, έχεις ακόμα κακία σε κανέναν; Υπάρχει κάποιος που δεν μπορείς να συγχωρήσεις; Εκείνη απάντησε:

- Ναι, τους συγχωρώ όλους, τους αγαπώ όλους, αλλά δεν θα συγχωρήσω τον γαμπρό μου ούτε σε αυτόν τον κόσμο ούτε στο μέλλον! Είπα:

«Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα σας δώσω ούτε προσευχή άδειας ούτε κοινωνία».

- Πώς μπορώ να πεθάνω χωρίς να κοινωνήσω; θα πεθάνω! απάντησα:

- Ναι! Αλλά έχεις ήδη πεθάνει - από τα λόγια σου...

«Δεν μπορώ να συγχωρήσω τόσο γρήγορα».

- Λοιπόν, άσε αυτή τη ζωή ασυγχώρητη. Θα φύγω τώρα, θα επιστρέψω σε δύο ώρες. Έχετε αυτές τις δύο ώρες μπροστά σας για να συμφιλιωθείτε - ή να μην συμφιλιωθείτε. Και ζήτησε από τον Θεό να μην πεθάνεις αυτές τις δύο ώρες.

Επέστρεψα δύο ώρες αργότερα και μου είπε: «Ξέρεις, όταν έφυγες, κατάλαβα τι μου συνέβαινε. Πήρα τηλέφωνο τον γαμπρό μου, ήρθε, συμφιλιωθήκαμε». Της έδωσα μια προσευχή άδειας και κοινωνίας».