Olga Rozhneva .Αληθινές ιστορίες, ή Μοναστικές συναντήσεις Ιστορίες στην Μονή της Οπτινα. 40

 

Ημερολόγιο ενός προσκυνητή: Ταξίδι στα ιερά της γης Pskov

Φύλακας Άγγελος στο δρόμο!

Το μονοπάτι μου βρίσκεται στην περιοχή του Pskov, μια αρχαία και υπέροχη γη, όπου υπάρχουν πολλά ιερά αγαπητά στην καρδιά ενός Ορθόδοξου ανθρώπου.

Η Μονή Pskov-Pechersky είναι η παλαιότερη στη Ρωσία, η οποία στην ιστορία της για περισσότερα από 500 χρόνια δεν έχει κλείσει ποτέ και η παράδοση της γηραιάς, σαν μεγάλο δώρο, μεταδόθηκε από πνευματικό μέντορα σε άξιο κληρονόμο. Ο γέροντας φανερώνει το θέλημα του Θεού, βοηθά τους ανθρώπους και τους παρηγορεί. «Παρηγορία, παρηγοριά, λαέ μου», επανέλαβε τα λόγια του προφήτη Ησαΐα, ενός από τους πιο γνωστούς πρεσβυτέρους της εποχής μας, του Αρχιμανδρίτη Ιωάννη (Krestyankin).

Και έτσι ο πνευματικός μου πατέρας με ευλόγησε να επισκεφτώ το Pskov, στο μοναστήρι Pskov-Pechersky, όπου ο ίδιος είχε πάει πολλές φορές, όπου εργάστηκε ο πνευματικός του μέντορας. “Φύλακας άγγελος στο δρόμο!”

Είναι καλό να ταξιδεύεις με ευλογίες!

Ο σταθμός σε χαιρετά αγενώς. Ουρά στο ταμείο. ζέστη Ιουλίου. «Θες να φύγεις σήμερα; Είναι αστείο;! Δεν υπάρχουν εισιτήρια για δέκα μέρες νωρίτερα! Λοιπόν, ίσως υπάρχει ένα κουπέ. Αλλά σίγουρα δεν υπάρχει δεσμευμένη θέση!» - μου λένε σε μεγάλη ουρά. Στέκομαι για πολλή ώρα.

Και εδώ είναι το πολύτιμο παράθυρο - μου επαναλαμβάνουν λέξη προς λέξη αυτό που μόλις είπαν. Πραγματικά δεν υπάρχουν δεσμευμένα εισιτήρια θέσεων. Υπάρχει ένα κουπέ, είναι ακριβώς δύο φορές πιο ακριβό. Μήπως πρέπει να πάμε στο διαμέρισμα; Αλλά αυτό θα προκαλέσει σημαντικό πλήγμα στον μέτριο προϋπολογισμό μου. Επιπλέον, ο ιερέας είπε: «Θα υπάρχουν εισιτήρια για εσάς και θα έχετε επίσης μια δεσμευμένη θέση». Πρέπει λοιπόν να περιμένουμε. Όταν φτάσει ένα διερχόμενο τρένο, μπορεί να υπάρχουν εισιτήρια. Υπάρχουν πολλά τρένα που έρχονται από τα ανατολικά.

Περνούν άλλες τέσσερις ώρες. Χωρίς εισιτήρια. Λοιπόν, νομίζω ότι το ταξίδι μου αναβάλλεται. Τηλεφώνησα στον πνευματικό μου πατέρα και ρώτησα ανυπόμονα: «Πάτερ, ποιος ήταν ο λόγος της εμπιστοσύνης σου ότι θα υπήρχαν κρατημένα εισιτήρια θέσεων;» Ο πνευματικός μου πατέρας αναστενάζει για την ανυπομονησία μου και εύχεται για άλλη μια φορά έναν Φύλακα Άγγελο στο δρόμο. Λίγα λεπτά αργότερα, ένα θαύμα - υπάρχει ένα εισιτήριο για μένα, και μια δεσμευμένη θέση, και μια κάτω θέση, και ένα βαγόνι στην αρχή, όχι στο πίσω μέρος, και ένα τρένο σε 15 λεπτά.

Μετά από 15 λεπτά κάθομαι στο κάτω ράφι και πηγαίνω κατευθείαν στα επιθυμητά μέρη. Αλλά στο "διαμέρισμά" μας το παράθυρο δεν ανοίγει. Κάποια γειτονικά ανοίγουν, αλλά τα δικά μας όχι. Πώς να αντέξω τέτοια μπούκα; Πέντε λεπτά αργότερα, ένα παντρεμένο ζευγάρι έρχεται κοντά μου και μου ζητά να αλλάξω θέση. Και εδώ κάθομαι στο κάτω ράφι κοντά στο παράθυρο που ανοίγει!

Εδώ αισθάνομαι ακόμη και ντροπή. Λοιπόν, ήθελα ευκολία! Δεν θέλετε να το κάνετε όπως παλιά, με τα πόδια, αλλά με ένα δέμα στην πλάτη σας;

Θυμάμαι τον Lewis: «Όταν, ενάντια στην τύχη και την ελπίδα, γίνονται δεκτές οι προσευχές τέτοιων όπως εσύ και εγώ, ας μην είμαστε περήφανοι. Αν γινόμασταν πιο δυνατοί και πιο ώριμοι, δεν θα μας φέρονταν τόσο προσεκτικά και τρυφερά!».

Και σκέφτεσαι: πώς μας συγκαταβαίνει ο Κύριος, στη σύγχρονη αδυναμία μας! Όπως μια φροντισμένη μητέρα ευχαριστεί ένα μη έξυπνο παιδί, ο Κύριος προστατεύει τα μωρά! Και νιώθω αυτή την αγάπη και τη φροντίδα σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μου. Νιώθω πώς με προστατεύουν οι προσευχές του πνευματικού μου πατέρα. Είναι καλό να ταξιδεύεις με ευλογίες!