Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 70

 

 

Σχετικά με τα οφέλη των δοκιμών

11 Μαρτίου.

 

«Θεωρώ ότι τα βάσανα του παρόντος καιρού δεν αξίζουν τίποτα σε σύγκριση με τη δόξα που θα αποκαλυφθεί σε εμάς» ( Ρωμ. 8:18 ).

 

Όταν φτάσουμε στον τόπο ανάπαυσής μας και μας δοθεί να γνωρίζουμε όπως είμαστε γνωστοί ( Α' Κορ. 13:12 ), τότε, κοιτάζοντας ολόκληρη τη ζωή μας, θα δούμε τη σύνδεση μεταξύ των δοκιμασιών που υπομείναμε και του στόχου που έχουμε επιτεύχθηκε. Τότε θα ευχαριστήσουμε με όλη μας την ψυχή τον Κύριο, που μας αγάπησε τόσο πολύ ώστε να μη μας λυπάται όταν εν αγνοία μας το ζητήσαμε. Τότε θα καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα έλιωσε και δοκίμασε ( Ιερ. 9:7 · 1 Πέτ. 4:12 ) τους εκλεκτούς Του στον πύρινο πειρασμό για να τους καθαρίσει και να τους γυρίσει στον Εαυτό Του. Αυτό που μας αναστάτωσε περισσότερο στη ζωή, δημιούργησε ίσως μια εσωτερική επανάσταση μέσα μας, που μας έσωσε από τον κίνδυνο που απειλούσε την ψυχή μας. Θα έρθει η ώρα που θα ευλογήσουμε τη δοκιμασία που μας έκανε να ρίξουμε πολλά δάκρυα, και θα πούμε, όπως ο Δαβίδ: «Είναι καλό για μένα που υπέφερα για να μάθω τα διατάγματά σου» ( Ψαλμ. 119:71 ).

 

Αυτό που θεωρήσαμε κακοτυχία θα μετατραπεί σε καλό για εμάς και η δόξα που θα αποκαλυφθεί θα μας γλυκάνει για πάντα όλα τα δεινά που έχουμε υπομείνει. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο Απόστολος Παύλος είπε αυτά τα λόγια όταν ήταν ακόμη στη γη, μέσα στη θλίψη και την καταπίεση που τον περιέβαλλε. Είχε ένα όραμα και μια πρόγευση ουράνιας δόξας, γιατί στο μέσο του πύρινου χωνευτηρίου κοίταξε «όχι τα ορατά, τα προσωρινά, αλλά τα αόρατα, τα αιώνια» ( Β΄ Κορ. 4:18 ).

 

Είθε ο Θεός να μας δώσει να ζήσουμε με πίστη και όχι με όραση και να βαδίσουμε το επίγειο μονοπάτι με υπομονή και ελπίδα , μετρώντας την αγάπη του Θεού όχι με τις δικές μας εμπειρίες, αλλά με τον Σταυρό του Ιησού Χριστού!