Ιστορίες !!!Murtazov Nikon, ιεροδιάκονος!!! 17

 

Φθινοπωρινά φύλλα

Το έτος ήταν 1963. Στο μικρό σπίτι Pechora όπου εγκαταστάθηκε ο Misha, ήταν ζεστό και άνετο. Αν και έξω ήταν ήδη Σεπτέμβριος, δεν είχαν προλάβει ακόμη να εφοδιαστούν με καυσόξυλα για το χειμώνα. Για να τα αγοράσει, η μητέρα του Misha πήγε στην πατρίδα της στη μακρινή περιοχή Κάμα.

Ο Misha ήταν άρρωστος, αλλά από την παιδική του ηλικία παρηγορούσε τον εαυτό του με το σχέδιο, τη μουσική και το τραγούδι στην αδελφική χορωδία του μοναστηριού. Μόνο μερικές καλύβες χώριζαν το σπίτι του Μίσα από το μοναστηριακό φρούριο, μέσα στο οποίο διαρκούσε μια ιδιαίτερη, ακατανόητη μοναστική ζωή. Μερικές φορές ο Misha διάβαζε τον κανόνα για τους κοινωνούς στη χορωδία, αντικαθιστώντας τον άρρωστο θυρωρό του μοναστηριού Avvakum. Πήγε επίσης στο πρόσφορο για να διαβάσει κάποιο βιβλίο που σώζει ψυχές στους αδελφούς. Τα αδέρφια δούλευαν σιωπηλά και άκουγαν με προσοχή.

Ένα βροχερό απόγευμα χτύπησε η πύλη του σπιτιού. Ο Μίσα βγήκε έξω, άνοιξε την πύλη και είδε έναν κοντό μοναχό με μαύρη και γκρίζα γενειάδα. «Hegumen Modest από την επισκοπή Vologda», προσκύνησε ο μοναχός, «άσε με να περάσω τη νύχτα. Το μοναστήρι είναι ήδη κλειστό, και δεν υπάρχουν φίλοι στην πόλη. Η διεύθυνσή σου μου δόθηκε από έναν ενορίτη μου που ήταν με τη μητέρα σου στη Λαύρα Τριάδας-Σεργίου».

Ο Μίσα πήγε σε ένα αδερφικό γεύμα για μεσημεριανό γεύμα και επομένως δεν ήξερε τι να κεράσει τον απροσδόκητο καλεσμένο του. Όμως ο μοναχός, δόξα τω Θεώ, αποδείχτηκε απαίτητος και φλύαρος. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ο πατέρας Modest είπε τι είδους ζωή είχε ζήσει. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια για την πίστη του και φυλακίστηκε σε στρατόπεδο ανάμεσα σε εγκληματίες. Κάποτε οι πανκ εξέταζαν τους πάντες τη νύχτα για να βρουν χρήματα, μετά έπαιρναν τα ποτήρια και το πρωί τα πουλούσαν για μια μερίδα ψωμιού. Δεν μπορείτε να παραπονεθείτε - θα σας σκοτώσει και αγοράζετε ψωμί από αυτόν. Το επόμενο βράδυ θα ξανακλέψει. Και όλα ξεκινούν ξανά. Κάποτε μου πήραν τα ζεστά ρούχα - το χειμώνα πάγωσα τα πόδια μου.

«Στον ενορίτη μου», είπε ο π. μετά το γεύμα. Σεμνός, πονούσε το πόδι μου. Ο γιατρός πρότεινε χειρουργική επέμβαση και εγώ, ηρεμώντας την αναστατωμένη γυναίκα, της είπα πώς θεράπευσα τα πόδια μου χωρίς καμία επέμβαση. Κάποτε στο Pechory μάζεψα φθινοπωρινά φύλλα, προσευχήθηκα στον Άγιο Μάρτυρα Κορνήλιο και έβαλα αυτά τα φύλλα στα πόδια μου. Και τα πόδια μου γιατρεύτηκαν. Η Ζιναΐδα άκουσε τη συμβουλή μου και έγινε καλύτερα.  Άλλωστε η Πεχωρική γη είναι εμποτισμένη με το αίμα των μοναχών αδελφών. Ο Μίσα άκουσε και ξαφνιάστηκε.

Νωρίς το πρωί, ο πατέρας Μόντεστ, αφού πλύθηκε γρήγορα, πήγε στο γραφείο του μεσάνυχτα. Ακολουθώντας τον, ο Μίσα σηκώθηκε όρθιος με μια θλιβερή σκέψη: με τι να περιποιηθώ τον μοναχό; Δεν υπάρχει ούτε μια δεκάρα χρήματα, αλλά ήρθε βοήθεια στη Ζιναΐδα με θερμή προσευχή και ένθερμη πίστη!

Ο Μίσα δεν πέρασε ποτέ από τις εικόνες που βρίσκονταν κάτω από την εκκλησία του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου. Αλλά αυτή τη φορά ο Misha κυριεύτηκε από κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα. Η καρδιά του συγκινήθηκε και δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της εικόνας του Αγίου Νικολάου. Το αγόρι ζήτησε από τον Ευχάριστο του Θεού χρήματα τουλάχιστον για να ευχαριστήσει τον καλεσμένο με ένα νόστιμο δείπνο. Έχοντας κατεβεί το λόφο και μπαίνοντας στον Καθεδρικό Ναό της Κοίμησης, ο Misha πήρε τη συνηθισμένη του θέση στη χορωδία. Το χέρι ενός φίλου άγγιξε απαλά τον ώμο του αγοριού. Γύρισε και είδε τον πρεσβύτερο σχήμα-ηγούμενο Σάββα, ο οποίος έριξε σιωπηλά ένα κομμάτι χρημάτων στην τσέπη του Μίσα. "Για τι;" - Ο Μίσα πρόλαβε μόνο να ρωτήσει, η φωνή του αναχαιτίστηκε με ενθουσιασμό. «Ελάτε να με δείτε μετά τη λειτουργία», απάντησε ο γέροντας με στοργή.

Από τότε, ο Misha ερχόταν συχνά στο Schema-Hegumen Savva. Για εκείνον, αυτό ήταν το πρώτο θαύμα στη σύντομη ακόμα ζωή του.