Τα ορθόδοξα θαύματα στον 20ο αιώνα. Μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. 38

 

 Τό υπέροχο ουράνιο τόξο

Το 1991 έγινε η δεύτερη εύρεση των λειψάνων του Αγίου Σεραφείμ. Ασκήτεψε στο Σαρόφ στα τέλη του 18ου - αρχές του 19ου αιώνα. Στο γειτονικό Ντιβέεβο, παρθένες εργάζονταν στο μοναστήρι, ο Σεραφείμ τις φρόντιζε, φροντίζοντας σαν πατέρας την πνευματική και υλική τους ευημερία. Και τώρα, πολλές δεκαετίες αργότερα, τα λείψανα του Αγίου Γέροντος Σεραφείμ επέστρεφαν στο Ντιβέεβο. Η επιστροφή των ιερών λειψάνων και η αναδιάταξη του καθεδρικού ναού Diveyevo συνοδεύτηκε από τα σημάδια του Θεού από τον ουρανό: το παιχνίδι του ουράνιου τόξου και το παιχνίδι του ήλιου. Το ουράνιο τόξο έγινε για πρώτη φορά σημάδι ειρήνης όταν ο Νώε έφυγε από την κιβωτό μετά τον κατακλυσμό. Και ο ήλιος παίζει το Ορθόδοξο Πάσχα, το πρωί. Και εδώ, στο Ντιβέγεβο, ο ήλιος έλαμπε το βράδυ, την παραμονή της άφιξης των λειψάνων, κατά την ολονύχτια αγρυπνία, περίπου στις 6 το βράδυ. Ο ήλιος δεν τύφλωσε, μπορούσε κανείς να τον κοιτάξει χωρίς να αναβοσβήνει, ο δίσκος του ήλιου ήταν σε κίνηση όλη την ώρα, κινούμενος πρώτα αριστερά, μετά δεξιά. Ήταν καταπληκτικό - έτσι έπαιζε ο ήλιος εδώ το Πάσχα, στον εορτασμό της εικόνας του Βλαντιμίρ της Μητέρας του Θεού και όλες αυτές τις μέρες που γινόταν ο εορτασμός της ανακάλυψης των λειψάνων.

Και όταν ο τελευταίος, πέμπτος, σταυρός εγκαταστάθηκε στον Καθεδρικό Ναό της Τριάδας, ένα ουράνιο τόξο άρχισε να παίζει. Οι πιστοί συγκεντρώθηκαν κάτω από τον τοίχο του καθεδρικού ναού και συνόδευαν το έργο των καμπαναριών με προσευχητικό τραγούδι. Πενήντα άτομα, χωρίς καμία κατεύθυνση, έψαλαν αρμονικά το τροπάριο στον Σταυρό, το Σύμβολο της Πίστεως . Ξαφνικά κάποιος αναφώνησε:

- Κοίτα, ένα ουράνιο τόξο!

Ένα επτάχρωμο ουράνιο τόξο έλαμψε πραγματικά στον ουρανό, εκτεινόμενο προς το ναό. Το ουράνιο τόξο είτε αραίωσε είτε μεγάλωσε, χωρίς να εξαφανιστεί ούτε στιγμή. Ο κόσμος γονάτισε, πολλοί έκλαιγαν - από χαρά. Και ενώ ενίσχυαν τον σταυρό στον τρούλο, και τραγουδούσαν προσευχές από το έδαφος, ένα ουράνιο τόξο έπαιζε στον ουρανό. Οι κάτοικοι της περιοχής είπαν ότι κάθε φορά που τοποθετούνταν ένας σταυρός στον τρούλο του ναού, ένα ουράνιο τόξο εμφανιζόταν στον ουρανό. Εμφανίστηκε μια άλλη μέρα, όταν πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να διαβάσουν έναν ακάθιστο στον Άγιο Σεραφείμ πριν από τη δύση του ηλίου.

(Βασισμένο σε υλικά: «Ρωσικό Δελτίο», Νο. 19, 1991· «Ο αιδεσιμότατος Σεραφείμ του Σαρόφ και οι συμβουλές του», 1993, σελ. 169–170).