Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

«Ζητήστε και θα σας δοθεί» (Ιστορίες για τη βοήθεια του Θεού) 1



Θεραπευτικό έκζεμα



Από παιδί θυμάμαι τις ιστορίες της γιαγιάς μου για τα παιδικά της χρόνια. Αυτές οι ιστορίες ήταν πιο ενδιαφέρουσες από τα παραμύθια και οποιεσδήποτε ιστορίες βιβλίου. Ήταν τυλιγμένοι στη γοητεία και το φως εκείνων των εποχών που η αγάπη και ο σεβασμός ο ένας για τον άλλον βασίλευε στις οικογένειες. Η γιαγιά μίλησε για όμορφους ανθρώπους. Αχώριστες από αυτές τις αναμνήσεις είναι οι αναμνήσεις της Λαμπρής Ανάστασης, της Κυριακής των Βαΐων, των Χριστουγέννων, των Θεοφανείων. Εδώ είναι μια από τις ιστορίες της γιαγιάς μου.

Είχε μια αδερφή, ενάμιση χρόνο μεγαλύτερη από αυτήν, τη Λιουντμίλα. Τα χέρια της ήταν καλυμμένα με έκζεμα από την πρώιμη παιδική ηλικία. Όπου κι αν στρίψαμε, όλα ήταν άχρηστα. Έπρεπε συνεχώς να δένω τα χέρια μου.

Κοντά στο χωριό τους υπήρχε μια πηγή που θεωρούνταν ιερή. Άνθρωποι από όλη την επαρχία έρχονταν σε αυτήν την πηγή. Μια φορά το χρόνο γινόταν θρησκευτική πομπή με τραγούδια, πανό και εικόνες από την εκκλησία του χωριού μέχρι τον αγιασμό. Μια τεράστια πομπή.

Γιατί δεν χρησιμοποίησαν αυτό το φάρμακο για να θεραπεύσουν το κορίτσι νωρίτερα, δεν ξέρω. Εκείνη τη χρονιά η γιαγιά μου ήταν πέντε-έξι χρονών και τα θυμάται όλα πολύ καλά. Όλη η οικογένεια περπάτησε με θρησκευτική πομπή προς την πηγή. Στο μπροστινό μέρος όλης της πομπής βρίσκεται ο ιερέας της εκκλησίας του χωριού, ο πατέρας Γαβριήλ, ο παππούς της γιαγιάς μου και η αδερφή της.

Φτάσαμε στην πηγή. Ο πατέρας Γαβριήλ έφερε την εγγονή  και την τοποθέτησε ακριβώς δίπλα στο νερό. Η γιαγιά μου, κολλημένη στην αδερφή της, έκανε κι αυτή το δρόμο για να δει τα πάντα. Άρχισαν να διαβάζουν το Ευαγγέλιο και τις προσευχές. Όταν διάβαζε προσευχές, στο σημάδι του πατέρα Γαβριήλ, η κοπέλα έπρεπε να βάλει τα χέρια της στο νερό και να τα κρατήσει εκεί. «Κοίτα, Λιουντούσκα, προσευχήσου αυτή την ώρα. Προσευχήσου πολύ», είπε ο π. Γαβριήλ. Έτσι έκανε. Μετά από αυτό, δέσαμε ξανά τα χέρια μας και πήγαμε σπίτι.

Το βράδυ, όταν έβγαλαν τους επιδέσμους, έμειναν έκπληκτοι βλέποντας καθαρά ροζ χέρια. Ούτε ίχνος εκζέματος, ούτε ουλή. Η ασθένεια δεν επέστρεψε ποτέ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σας ευχαριστούμε.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.