Ζούμε τον μήνα της Μητρόπολης των εορτών που ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν.

Ζούμε τον μήνα της Μητρόπολης των εορτών που ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν.

Ένα συγκλονιστικό γεγονός και μια συγκλονιστική πρόκληση και πρόσκληση για τον άνθρωπο.

 Τα υμνολογικά τροπάρια του όρθρου των Χριστουγέννων είναι ανατριχιαστικά : «Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί; ὁ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός, πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς Μητρός; πάντως ὡς οἶδεν ὡς ἠθέλησε καὶ ὡς ηὐδόκησεν· ἄσαρκος γὰρ ὤν, ἐσαρκώθη ἑκών· καὶ γέγονεν ὁ Ὤν, ὃ οὐκ ἦν δι᾿ ἡμᾶς· καὶ μὴ ἐκστὰς τῆς φύσεως, μετέσχε τοῦ ἡμετέρου φυράματος. Διπλοῦς ἐτέχθη, Χριστὸς τὸν ἄνω, κόσμον θέλων ἀναπληρῶσαι.»

            Μια «έκτρωση» στις ημέρες που ζούμε είναι ότι ελάχιστοι αναφέρουν τη φράση «Καλά Χριστούγεννα», αλλά χρησιμοποιούν τις «άοσμες» λέξεις : «Καλές γιορτές» έτσι απλά και αόριστα. Η λέξη –Χριστούγεννα- εμπεριέχει ένα γεγονός και κάποιοι μάλλον δυσκολεύονται να το ομολογήσουν ακόμα και σαν χαιρετισμό. Τελικά ο Χριστός είναι το «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2, 29-33) ακόμα και σε μια απλή φράση χαράς και χαιρετισμού.

Από την άλλη βλέπουμε παντού Χριστουγεννιάτικα δέντρα σε μέρη όπως δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες, πλατείες και σε σπίτια φίλων, αλλά παρατηρούμε μια μικρή λεπτομέρεια η οποία είναι όμως πολύ σημαντική. Απουσιάζει η φάτνη. Δέντρα παντού, αλλά φάτνη πουθενά. Δεν θέλουμε να τη βλέπουμε, να μας θυμίζει τον σκοπό και το γεγονός. Διότι σε ένα τέτοιο γεγονός καλείσαι να τοποθετηθείς και δυστυχώς αρνούμαστε πεισματικά αυτή την πρόκληση σε έναν ερωτικό Θεό που αγάπησε τόσο πολύ τον άνθρωπο ώστε να γίνει άνθρωπος, για να υψώσει τον άνθρωπο και να καταργήσει τον θάνατο. Ψιλά γράμματα όλα αυτά για τον σημερινό άνθρωπο.

Άλλη μια γιορτή που οι περισσότεροι θα αναλωθούν σε λαμπάκια, γλυκά, καλεσμένους, φαγοπότια και όλα θα μείνουν εκεί με μια ευχή που θα λέει : «Να έχουμε υγεία, να περάσουμε καλά και του χρόνου». Δηλαδή ευχόμαστε κάτι που θα το χάσουμε και όλα αυτά για να «ζήσουμε» μια γιορτή χωρίς Αυτόν που είναι η όντως ζωή.

Τα θύματα από την άλλη αυτής της παρακμής είναι τα παιδιά, που βλέπουν λαμπάκια, δώρα, γλυκά, φαγητά αλλά κανείς δεν τους είπε για το γεγονός της περιόδου και το βίωμα αυτής. Για τα περισσότερα παιδιά, Χριστούγεννα είναι η 24η Δεκεμβρίου που θα πούνε τα κάλαντα για να αγοράσουμε κάποιο αγαπημένο παιχνίδι. Όχι ότι είναι κακό αυτό….

Ποιος όμως ευλογημένος γονέας θα ξυπνήσει νωρίς τα παιδιά του την 25η Δεκεμβρίου ώστε να πάνε όλοι μαζί να συναντήσουνε το Θείο βρέφος μέσα στους Ιερούς Ναούς;

Είναι κρυμμένος πίσω από τη σκοτεινή και ψεύτικη λάμψη του κόσμου τούτου.

Μετά τις γιορτές ο περισσότερος κόσμος θα έχει αποκτήσει τη λεγόμενη «θλίψη του τελειώματος των εορτών», γιατί όμως;

Πολύ απλά θέλουμε να χορτάσουμε την κοιλιά μας και όχι την καρδιά μας. Θέλουμε απλά την ψεύτικη λάμψη του κόσμου και όχι να φωτοσυνθέσουμε με τον ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό.

Δεν μπορούμε να κρύψουμε τον Χριστό. . .

Δεν μπορεί ο ήλιος να κρυφτεί, μόνο αν κλείσεις το παράθυρο της καρδιάς σου. Και πάλι θα είναι εκεί να λάμπει και να ψάχνει μικρές χαραμάδες σε διψασμένες καρδιές για φωτίσει τα σκοτάδια τους. Μην ξεχνάς όμως αδερφέ, το πόμολο είναι από τη μέσα πλευρά και ανοίγει θεληματικά ασκώντας την ελευθερία σου.

Και μην πλανώμεθα αγαπητοί μου δεν υπάρχει καμία μαγεία των Χριστουγέννων. Υπάρχει αυτό που ΓΙΝΕΤΑΙ τα Χριστούγεννα και αναφέρεται παρακάτω :

«Σήμερον ὁ Χριστός, ἐν Βηθλεὲμ γεννᾶται ἐκ Παρθένου. Σήμερον ὁ ἄναρχος ἄρχεται, καὶ ὁ Λόγος σαρκοῦται. Αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἀγάλλονται, καὶ ἡ γῆ σὺν τοῖς ἀνθρώποις εὐφραίνεται· οἱ Μάγοι τὰ δῶρα προσφέρουσιν· οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα θαυμάζουσιν· ἡμεῖς δὲ ἀκαταπαύστως βοῶμεν· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.»

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους . . .

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr