Παραβολή: για το πώς να κάνουμε καλές πράξεις. Ένα παράδειγμα του γέροντα της Optina!!!!

 

Παραβολή: για το πώς να κάνουμε καλές πράξεις. Ένα παράδειγμα του γέροντα της Optina

Κάποτε ο Αρχιμανδρίτης Μωυσής του Ερμιτάζ της Όπτινα είχε καλεσμένους με τους οποίους καθόταν στην αίθουσα. Εκείνη την ώρα, μια ηλικιωμένη, κακοντυμένη γυναίκα μπήκε στο διάδρομο με ένα μαξιλάρι στα χέρια της.

Ο πατέρας Μωυσής την είδε μέσα από τις ανοιχτές πόρτες και, ως συνήθως, βγήκε κοντά της στο διάδρομο με μια ερώτηση:

- Τι χρειάζεσαι;

- Πατέρα! Κάνε μου τη χάρη, πάρε αυτό, τα παιδιά μου στο σπίτι πεινάνε, δεν έχουμε να φάμε.

- Τι αξίζει αυτό το μαξιλάρι;

- Ενάμιση ρούβλι.

«Είναι ακριβό, πάρτε ένα ρούβλι», με αυτά τα λόγια ο πατέρας Μωυσής μπήκε στην κρεβατοκάμαρα, πήρε ένα χαρτονόμισμα των πέντε ρουβλίων και το έδωσε στη γριά υπό το πρόσχημα ενός ρουβλίου, λέγοντας: «Ακριβό, ακριβό».

Η γυναίκα υποκλίθηκε και έφυγε. Ο πατέρας Αρχιμανδρίτης πήγε να δει τους καλεσμένους του, αλλά μόλις πρόλαβε να επιστρέψει όταν η ηλικιωμένη γυναίκα, αφού εξέτασε το χαρτονόμισμα στην είσοδο, άνοιξε ξανά την πόρτα με τα λόγια:

- Πατέρα, κάνεις απόλυτο λάθος.

- Ναι, πήγαινε, πήγαινε, είπα ότι δεν αξίζει πια.

Η ηλικιωμένη γυναίκα έφυγε και οι καλεσμένοι άκουσαν μόνο μια συζήτηση για ένα ασημένιο ρούβλι. Πολλές φορές κάλυπτε έτσι τις καλές του πράξεις.